Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: oczniak

oczniak

pierwsza (licząc od róży) odnoga wieńca jelenia lub łopaty daniela.

Oczniak to pierwsza odnoga wieńca jelenia lub łopaty daniela, licząc od róży. Jest to część trofeum, która składa się z dwóch rogów połączonych ze sobą tworzących jeden element. Oczniak jest zazwyczaj najbardziej ceniony przez myśliwych ze względu na swoje charakterystyczne właściwości. Jego wyróżniający się kształt oraz symboliczne znaczenie sprawiają, że oczniak jest uważany za ważny element trofeum łowieckiego.

Oczniak stanowi symbole umiejętności łowieckich i zdolności polowania, które są bardzo cenione wśród myśliwych. Jego obecność na trofeum potwierdza udaną polowę dzikiego zwierzaka i stanowi wyraz szacunku dla natury. Ponadto oczniak jest również uważany za symbol siły oraz honoru, co nadaje mu dodatkowe znaczenie w kontekście tradycji łowieckich.

Ponadto oczniaki mogą być wykorzystywane jako ozdobne elementy, zdobiące wnętrza domów czy biur myśliwych. Ich piękny wygląd czyni je atrakcyjnymi do prezentowania jako unikalne upominki dla bliskich osób bądź innych miłośników polowań. Dzięki różnym materiałom używanym do ich wykonania, takim jak drewno, metal czy skóra, oczniaki stanowią zarówno praktyczny jak i estetyczny element w świecie łowieckim.

Ostatecznie oczniak pełni nie tylko funkcję praktyczną jako część trofeum łowieckiego, ale także posiada głębsze znaczenie kulturowe i symboliczne łącząc ludzką działalność łowiecką z szacunkiem dla przyrody oraz tradycją myśliwską.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj oczniak w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę O

zobacz pełną listę haseł

oślada

trop kuny na śniegu.

otok

długi rzemień służący do prowadzenia psa myśliwskiego podczas układania oraz dochodzenia postrzałka.

otropić

ustalić za pomocą tropów miejsce zalegania zwierzyny.

odrzut

cofnięcie się broni po strzale spowodowane działaniem gazów prochowych, odczuwalne jako uderzenie w dołek strzelecki.

obowiązek stanu

najuciążliwszy z ciężarów łowieckich książęcego prawa, polegający na obowiązku przyjmowania łowców pod swój dach i zapewnieniu im wszelkich wygód.

obroża

skórzana lub metalowa opaska zakładana psu na szyję, umożliwiająca prowadzenie go na smyczy lub otoku.

odbić

odłączyć się od stada,

osacznik

staropolska nazwa naganiacza.

obława

w dawnej Polsce duża (nawet ponad 1000) liczba naganiaczy podczas polowań.

odnoga

odgałęzienie tyki w porożu jeleniowatych.