Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: otok

otok

długi rzemień służący do prowadzenia psa myśliwskiego podczas układania oraz dochodzenia postrzałka.

Otok to długi rzemień używany do prowadzenia psa myśliwskiego podczas układania oraz dochodzenia postrzałka. Składa się z dwóch głównych części: głównego pasa i uchwytu, zazwyczaj wykonanych z grubej skóry lub tworzywa sztucznego. Główny pas ma dwa końce, które są przymocowane do uchwytu, wykonanego z miękkiej skóry lub tworzywa sztucznego, zapewniającego łatwe trzymanie go w dłoni.

Otok jest istotnym elementem wyposażenia myśliwego, umożliwiającym kontrolowanie psa podczas polowania oraz unikanie niebezpiecznych sytuacji. Oprócz tego może być wykorzystywany do przywoływania psa oraz odprowadzania go na bezpieczną odległość od postrzałka. Jest również używany do nauki posłuszeństwa i innych umiejętności psich. Otok może być wykonany z różnych materiałów, takich jak skóra, nylon lub inne tworzywa sztuczne, jednak najczęściej stosowane są skórzane otoki ze względu na ich trwałość i wytrzymałość.

W kontekście polowań, otok odgrywa kluczową rolę w prowadzeniu psa myśliwskiego przez teren oraz zapewnianiu bezpieczeństwa zarówno dla zwierząt, jak i myśliwych. Dzięki temu elementowi możliwe jest lepsze kontrolowanie zachowań psa podczas polowania, za co odpowiedzialny jest myśliwy. Otok stanowi więc niezbędne narzędzie służące zarówno do realizacji celów łowieckich (np. prowadzenia psów w terenie), jak i dbania o bezpieczeństwo wszystkich uczestników polowania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj otok w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę O

zobacz pełną listę haseł

odwodzić

dawniej przy broni kurkowej: napinać kurki.

obciąć

1) o zwierzynie: ustalić za pomocą tropienia jej obecność w miocie;
2) o dzikach atakujących i raniących doskakujące do nich psy.

ostrolotka

jedna z lotek w skrzydle cietrzewia i słonki; stanowi trofeum z tych ptaków. Ostrolotka słonki, zwana piórkiem malarskim, służyła malarzom (ze względu na ostre zakończenie) do robienia (...)

osacznik

staropolska nazwa naganiacza.

obława

w dawnej Polsce duża (nawet ponad 1000) liczba naganiaczy podczas polowań.

odkapturzyć

zdjąć kaptur z głowy ptaka łowczego.

opolować

odbyć polowanie na części terenu.

obowiązek stanu

najuciążliwszy z ciężarów łowieckich książęcego prawa, polegający na obowiązku przyjmowania łowców pod swój dach i zapewnieniu im wszelkich wygód.

ochrona zwierzyny

jeden z głównych działów gospodarki łowieckiej obejmujący całokształt zabiegów, mających na celu utrzymanie zwierzyny w łowiskach na stałym, optymalnym pod względem biologicznym i (...)

odbić

odłączyć się od stada,