Definicja hasła: odprawa
- odprawa
nagroda dla psów gończych w postaci patrochów upolowanej przy ich pomocy zwierzyny.
Odprawa to nagroda dla psów gończych, którą otrzymują w postaci patrochów upolowanej przy ich pomocy zwierzyny. Jest to element tradycji myśliwskiej, stanowiący formę uznania i nagrody za pracę psa podczas polowania. Patrochy, czyli część zwierzyny, która zostaje oddana psu gończemu w nagrodę, mogą stanowić zarówno fragmenty mięsa, jak i kości czy innych części ciała upolowanego zwierzęcia.
Nagroda ta jest istotnym środkiem motywacji dla psów gończych i ma na celu zachęcenie ich do aktywnego uczestnictwa w polowaniu oraz utrzymania wysokiego poziomu zaangażowania podczas pracy na tropieniu zwierzyny. Wielu myśliwych traktuje odprawę jako ważny element relacji między człowiekiem a psem myśliwskim, uznając rolę psa za niezwykle istotną dla sukcesu polowania.
Warto zaznaczyć, że odprawa stanowi także element szacunku wobec psów gończych za ich naturalne zdolności łowieckie oraz zaangażowanie w pomoc myśliwym podczas polowań. Z tej perspektywy jest to również wyraz uznania dla specyficznych umiejętności i pracy psów gończych, które od wieków są nieodłącznym partnerem myśliwych w polowaniach.
Odpowiedzialne stosowanie odprawy jest istotne nie tylko ze względów etycznych i humanitarnych, ale także wpisuje się w kulturę łowiecką, dbając o odpowiednie traktowanie i motywację zwierząt uczestniczących w polowaniach. Znaczenie odprawy dla kondycji fizycznej i motywacji psów gończych wymaga przemyślanego podejścia oraz dążenia do zapewnienia im właściwej opieki podczas trwającego sezonu łowieckiego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj odprawa w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- ogar polski
pies gończy średniej wielkości (60 cm), o silnej budowie, dużej głowie z wiszącymi uszami, szerokiej klatce piersiowej i długim ogonie. Maść o. p. jest czarna żółto podpalana, sierść (...)
- osmużać
ściągać skórę z zająca lub królika.
- otrąbić
ogłosić trąbieniem koniec polowania.
- odyniec
stary samiec dzika (powyżej 4 lat) prowadzący samotny tryb życia (z wyjątkiem okresu huczki).
- obciąć
1) o zwierzynie: ustalić za pomocą tropienia jej obecność w miocie;
2) o dzikach atakujących i raniących doskakujące do nich psy.
- ostatni kęs
tradycja wkładania strzelonej zwierzynie złomu z jedliny do pyska ( przed wręczeniem złomu myśliwemu).
- osiadły
o zwierzynie, która nie zmienia swojej ostoi.
- obcierka, obcierka, ocierka
strzał raniący zwierza tylko powierzchownie.
- ostęp
część lasu z ostoją zwierzyny (na ogół trudno dostępna).
- obkładanie, obkładanie, okładanie -
przeszukiwanie pola przez psa myśliwskiego w celu znalezienia i wystawienia (legawce) lub wypłoszenia (płochacze) ptactwa.