Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: ostoja

ostoja

teren, na którym zwierzyna najchętniej przebywa.

Ostoja to obszar, na którym zwierzyna znajduje schronienie, pożywienie i odpowiednie warunki do przebywania. Jest to teren, gdzie zwierzęta najchętniej przebywają, gdyż zapewnia im bezpieczeństwo i komfort życia. Ostoje są istotne dla ochrony przyrody, ponieważ stanowią naturalne siedliska dla różnych gatunków zwierząt oraz miejsca do rozmnażania się. Oprócz tego odgrywają ważną rolę w utrzymaniu równowagi ekologicznej w danym regionie poprzez filtrację wody i powietrza oraz jako źródło pożywienia dla lokalnych społeczności. Istnieją zarówno ostoję tworzone przez człowieka, jak i ostoi naturalnie występujące wokół nas. Ważne jest dbanie o ochronę ostoi poprzez specjalne programy mające na celu redukcję niszczenia tych obszarów przez działalność człowieka.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ostoja w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę O

zobacz pełną listę haseł

ostoja

teren, na którym zwierzyna najchętniej przebywa.

okręgowy łowczy

przewodniczący zarządu okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego. Zarząd okręgowy jest organem wykonawczym okręgowej rady łowieckiej.

odbić

odłączyć się od stada,

okocić się

o samicach rysia, żbika, sarny, kozicy, muflona, zająca i królika: urodzić potomstwo.

oczyć

o zwierzynie: rozglądać się uważnie.

obowiązek stanu

najuciążliwszy z ciężarów łowieckich książęcego prawa, polegający na obowiązku przyjmowania łowców pod swój dach i zapewnieniu im wszelkich wygód.

odrzut

cofnięcie się broni po strzale spowodowane działaniem gazów prochowych, odczuwalne jako uderzenie w dołek strzelecki.

ochrona zwierzyny

jeden z głównych działów gospodarki łowieckiej obejmujący całokształt zabiegów, mających na celu utrzymanie zwierzyny w łowiskach na stałym, optymalnym pod względem biologicznym i (...)

ogar polski

pies gończy średniej wielkości (60 cm), o silnej budowie, dużej głowie z wiszącymi uszami, szerokiej klatce piersiowej i długim ogonie. Maść o. p. jest czarna żółto podpalana, sierść (...)

odyniec

stary samiec dzika (powyżej 4 lat) prowadzący samotny tryb życia (z wyjątkiem okresu huczki).