Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: ostoja

ostoja

teren, na którym zwierzyna najchętniej przebywa.

Ostoja to obszar, na którym zwierzyna znajduje schronienie, pożywienie i odpowiednie warunki do przebywania. Jest to teren, gdzie zwierzęta najchętniej przebywają, gdyż zapewnia im bezpieczeństwo i komfort życia. Ostoje są istotne dla ochrony przyrody, ponieważ stanowią naturalne siedliska dla różnych gatunków zwierząt oraz miejsca do rozmnażania się. Oprócz tego odgrywają ważną rolę w utrzymaniu równowagi ekologicznej w danym regionie poprzez filtrację wody i powietrza oraz jako źródło pożywienia dla lokalnych społeczności. Istnieją zarówno ostoję tworzone przez człowieka, jak i ostoi naturalnie występujące wokół nas. Ważne jest dbanie o ochronę ostoi poprzez specjalne programy mające na celu redukcję niszczenia tych obszarów przez działalność człowieka.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ostoja w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę O

zobacz pełną listę haseł

odbita

sztuka odpędzana od stada.

objazd

polowanie polegające na objeżdżaniu znajdującej się na polu zwierzyny (np. lisa) w celu zbliżenia się na odległość strzału.

odprawa

nagroda dla psów gończych w postaci patrochów upolowanej przy ich pomocy zwierzyny.

oganiać

o jeleniu byku: obiegać chmarę w czasie rykowiska; zapobiega to oddalaniu się łań.

ostrolotka

jedna z lotek w skrzydle cietrzewia i słonki; stanowi trofeum z tych ptaków. Ostrolotka słonki, zwana piórkiem malarskim, służyła malarzom (ze względu na ostre zakończenie) do robienia (...)

obowiązek stanu

najuciążliwszy z ciężarów łowieckich książęcego prawa, polegający na obowiązku przyjmowania łowców pod swój dach i zapewnieniu im wszelkich wygód.

okresy polowań

terminy, w których, na podstawie rozporządzenia ministra leśnictwa i przemysłu drzewnego, wolno polować na zwierzęta łowne.

oblany

o ptakach, głównie o słonce, dubelcie i kszyku: tłusty.

okno

otwór wejściowy do lisiej nory.

odtrąbić

grać na trąbce myśliwskiej sygnały zakończenia miotu, polowania, lub też na śmierć ubitej zwierzyny.