Definicja hasła: ohar
- ohar, ohar (Tadorna tadorna L.)
ptak łowny łączący cechy g(si i kaczek, należący do blaszkodziobych. Długość ok. 56 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 96 cm, ciężar do 1000 g. Upierzenie czarno-białe, na skrzydłach zielone lusterko. W Polsce gnieździ się nielicznie na wybrzeżu bałtyckim. Gniazda zakłada w norach lisów lub królików.
Ohar (Mergus serrator) – ptak łowny z rodziny kaczkowatych, charakteryzujący się cechami gęsi i kaczek. Dorosłe osobniki osiągają długość około 56 cm, a rozpiętość skrzydeł wynosi około 96 cm, przy ciężarze do 1000 g. Upierzenie ohara jest czarno-białe, a na skrzydłach znajduje się charakterystyczne zielone lusterko. W Polsce gnieździ się nielicznie na wybrzeżu bałtyckim, preferując zakładanie gniazd w norach lisów lub królików.
Ohar jest aktywny głównie w porze dziennej i odżywia się głównie owadami oraz małymi rybami. Charakteryzuje go szybki i zwinny lot, co czyni go trudnym do upolowania. Ze względu na swoje właściwości stanowi wyzwanie dla myśliwych i jest ważnym elementem kultury łowieckiej. Dodatkowo, ohary pełnią istotną rolę w ekosystemie poprzez regulację populacji owadów i małych ryb. Podobnie jak wiele innych gatunków, ohar cieszy się ochroną ze względu na swoje znaczenie dla zachowania bioróżnorodności.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ohar w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- okręg łowiecki
jednostka administracyjna Polskiego Związku Łowieckiego.
- ostatni miot
żartobliwie - myśliwska biesiada w terenie, organizowana bezpośrednio po polowaniu.
- oczyć
o zwierzynie: rozglądać się uważnie.
- odprawa
nagroda dla psów gończych w postaci patrochów upolowanej przy ich pomocy zwierzyny.
- opalone
o brązowym zabarwieniu oręża dzika lub haków jelenia.
- obkładanie, obkładanie, okładanie -
przeszukiwanie pola przez psa myśliwskiego w celu znalezienia i wystawienia (legawce) lub wypłoszenia (płochacze) ptactwa.
- odłowy
łowienie żywej zwierzyny za pomocą sieci, łowni itp. Wykonuje się je w celach naukowych lub przesiedlenia zwierzyny na inny teren.
- odprzodówka
dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez lufę - najpierw proch, potem pocisk).
- obowiązek stanu
najuciążliwszy z ciężarów łowieckich książęcego prawa, polegający na obowiązku przyjmowania łowców pod swój dach i zapewnieniu im wszelkich wygód.
- objezdnik
inaczej dojetdżacz.