Definicja hasła: ohar
- ohar, ohar (Tadorna tadorna L.)
ptak łowny łączący cechy g(si i kaczek, należący do blaszkodziobych. Długość ok. 56 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 96 cm, ciężar do 1000 g. Upierzenie czarno-białe, na skrzydłach zielone lusterko. W Polsce gnieździ się nielicznie na wybrzeżu bałtyckim. Gniazda zakłada w norach lisów lub królików.
Ohar (Mergus serrator) – ptak łowny z rodziny kaczkowatych, charakteryzujący się cechami gęsi i kaczek. Dorosłe osobniki osiągają długość około 56 cm, a rozpiętość skrzydeł wynosi około 96 cm, przy ciężarze do 1000 g. Upierzenie ohara jest czarno-białe, a na skrzydłach znajduje się charakterystyczne zielone lusterko. W Polsce gnieździ się nielicznie na wybrzeżu bałtyckim, preferując zakładanie gniazd w norach lisów lub królików.
Ohar jest aktywny głównie w porze dziennej i odżywia się głównie owadami oraz małymi rybami. Charakteryzuje go szybki i zwinny lot, co czyni go trudnym do upolowania. Ze względu na swoje właściwości stanowi wyzwanie dla myśliwych i jest ważnym elementem kultury łowieckiej. Dodatkowo, ohary pełnią istotną rolę w ekosystemie poprzez regulację populacji owadów i małych ryb. Podobnie jak wiele innych gatunków, ohar cieszy się ochroną ze względu na swoje znaczenie dla zachowania bioróżnorodności.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ohar w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- ósmak
jeleń byk noszący wieniec o czterech odnogach na każdej tyce (regularny) lub na jednej z tyk (nieregularny).
- odświeżyć krew
zabieg hodowlany polegający na wpuszczeniu do łowiska osobników obcych, sprowadzonych z innych terenów bytującego w nim gatunku, w celu polepszenia formy zwierzyny miejscowej.
- oczyć
o zwierzynie: rozglądać się uważnie.
- obkładanie, obkładanie, okładanie -
przeszukiwanie pola przez psa myśliwskiego w celu znalezienia i wystawienia (legawce) lub wypłoszenia (płochacze) ptactwa.
- okręgowy łowczy
przewodniczący zarządu okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego. Zarząd okręgowy jest organem wykonawczym okręgowej rady łowieckiej.
- oszczep
biała broń myśliwska używana od najdawniejszych czasów do pocz. XIX w. Składa się z grubego drzewca (dł. 2-2,5 m) i szerokiego, płaskiego, wydłużonego grotu o liściastym kształcie z (...)
- osmużać
ściągać skórę z zająca lub królika.
- odstrzał łowny
pozyskanie samca zwierzyny płowej, który osiągnął szczytową formę poroża, a przekroczył określony wiek (sama 5, daniel 9, jeleń 12 lat).
- otropić
ustalić za pomocą tropów miejsce zalegania zwierzyny.
- odtylcówka
broń myśliwska ładowana od tyłu. Nazwa ta została wprowadzona dla odróżnienia tych strzelb od wcześniej produkowanych odprzodówek.