Definicja hasła: ostatni kęs
- ostatni kęs
tradycja wkładania strzelonej zwierzynie złomu z jedliny do pyska ( przed wręczeniem złomu myśliwemu).
Ostatni kęs to tradycja związana z łowiectwem, polegająca na wkładaniu do pyska strzelonej zwierzyny fragmentu jedliny, jako symbolicznego gestu uczczenia i podziękowania za dostarczenie pożywienia. Ten sprawowany rytuał ma pierwszeństwo w folklorze myśliwskim i jest traktowany jako wyraz szacunku dla zwierzyny oraz natury. Źródła tej praktyki możemy odnaleźć w dawnych wierzeniach, gdzie ludzie utrzymywali, że duch strzelonej zwierzyny powraca do nieba po jej śmierci. Wkładanie ostatniego kęsa miało symbolicznie umożliwić tej istocie powrót do swojego domu.
Należy pamiętać, że owa tradycja ma również aspekt religijny, gdyż w niektórych kulturach ludzie ofiarowywali ostatni kęs bogom, aby uzyskać ich łaskę oraz błogosławieństwo. Obecnie obyczaj ten jest nadal praktykowany przez myśliwych na całym świecie. Współcześnie wielu myśliwych uważa go za znaczący element ceremonii polowania, a także symbol szacunku dla zdobyczy oraz całego środowiska naturalnego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ostatni kęs w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- ochrona zwierzyny
jeden z głównych działów gospodarki łowieckiej obejmujący całokształt zabiegów, mających na celu utrzymanie zwierzyny w łowiskach na stałym, optymalnym pod względem biologicznym i (...)
- odprawa
nagroda dla psów gończych w postaci patrochów upolowanej przy ich pomocy zwierzyny.
- ostoja
teren, na którym zwierzyna najchętniej przebywa.
- odwiatr
specyficzna woń, którą wydziela strzelona zwierzyna. Pozostaje przez pewien czas na tropie zwierzyny, co umożliwia psu myśliwskiemu odnalezienie jej.
- opiekun stażysty
doświadczony myśliwy, wyznaczony przez zarząd koła łowieckiego, sprawujący pieczę nad stażystą, kandydatem na myśliwego.
- osiadły
o zwierzynie, która nie zmienia swojej ostoi.
- opalone
o brązowym zabarwieniu oręża dzika lub haków jelenia.
- oblatany
ptak łowczy wyćwiczony w swobodnym lataniu.
- oczyć
o zwierzynie: rozglądać się uważnie.