Definicja hasła: ostatni kęs
- ostatni kęs
- tradycja wkładania strzelonej zwierzynie złomu z jedliny do pyska ( przed wręczeniem złomu myśliwemu). 
Ostatni kęs to tradycja związana z łowiectwem, polegająca na wkładaniu do pyska strzelonej zwierzyny fragmentu jedliny, jako symbolicznego gestu uczczenia i podziękowania za dostarczenie pożywienia. Ten sprawowany rytuał ma pierwszeństwo w folklorze myśliwskim i jest traktowany jako wyraz szacunku dla zwierzyny oraz natury. Źródła tej praktyki możemy odnaleźć w dawnych wierzeniach, gdzie ludzie utrzymywali, że duch strzelonej zwierzyny powraca do nieba po jej śmierci. Wkładanie ostatniego kęsa miało symbolicznie umożliwić tej istocie powrót do swojego domu.
Należy pamiętać, że owa tradycja ma również aspekt religijny, gdyż w niektórych kulturach ludzie ofiarowywali ostatni kęs bogom, aby uzyskać ich łaskę oraz błogosławieństwo. Obecnie obyczaj ten jest nadal praktykowany przez myśliwych na całym świecie. Współcześnie wielu myśliwych uważa go za znaczący element ceremonii polowania, a także symbol szacunku dla zdobyczy oraz całego środowiska naturalnego.
		Potrzebujesz dokładniejszych informacji? 
		 szukaj ostatni kęs w wyszukiwarce Google
 szukaj ostatni kęs w wyszukiwarce Google
	
Inne hasła na literę O
- odbić
- odłączyć się od stada, 
- ochrona zwierzyny
- jeden z głównych działów gospodarki łowieckiej obejmujący całokształt zabiegów, mających na celu utrzymanie zwierzyny w łowiskach na stałym, optymalnym pod względem biologicznym i (...) 
- okocić się
- o samicach rysia, żbika, sarny, kozicy, muflona, zająca i królika: urodzić potomstwo. 
- obławnik
- uczestnik obławy. 
- obława
- w dawnej Polsce duża (nawet ponad 1000) liczba naganiaczy podczas polowań. 
- oblany
- o ptakach, głównie o słonce, dubelcie i kszyku: tłusty. 
- obierz myśliwska
- staropolskie określenie całości sprzętu myśliwskiego. 
- ostatni kęs
- tradycja wkładania strzelonej zwierzynie złomu z jedliny do pyska ( przed wręczeniem złomu myśliwemu). 
- oręż
- trofeum myśliwskie z dzika (szable, fajki lub wieniec jelenia). 
- otropić
- ustalić za pomocą tropów miejsce zalegania zwierzyny.