Definicja hasła: oszczep
- oszczep
biała broń myśliwska używana od najdawniejszych czasów do pocz. XIX w. Składa się z grubego drzewca (dł. 2-2,5 m) i szerokiego, płaskiego, wydłużonego grotu o liściastym kształcie z poprze lub hakiem. Drzewce owijano zazwyczaj krzyżującymi się rzemykami i nabijano gwoździami, aby nie ślizgało się w ręce (zob. historia broni myśliwskiej).
Oszczep – broń myśliwska stosowana przez człowieka od najdawniejszych czasów aż do początków XIX wieku. Składała się z długiego drzewca (o długości 2-2,5 m) oraz szerokiego, płaskiego, wydłużonego grotu o kształcie liścia, zakończonego poprzecznym końcem lub hakiem. Drzewce oszczepa było zazwyczaj owijane krzyżującymi się rzemykami i nabijane gwoździami, aby zapobiec ślizganiu się w ręce użytkownika. Oszczepy były stosowane zarówno do polowań na zwierzęta duże, jak i małe.
Wraz z rozwojem broni palnej w XIV wieku zmniejszyło się znaczenie oszczepów w polowaniach. Wynalezienie broni palnej przyczyniło się do stopniowego wycofywania oszczepów z użycia oraz wzrostu popularności broni palnej w celach myśliwskich.
Oszczepy stanowiły istotny etap rozwoju broni myśliwskiej, a ich rola w historii myślistwa była niezwykle istotna. Dzięki nim ludzie mogli zdobywać pożywienie dla siebie i swoich rodzin, pozwalając na przetrwanie i rozwój społeczności łowieckich przez wieki.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj oszczep w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- ostoja
teren, na którym zwierzyna najchętniej przebywa.
- okres godowy
inaczej gody.
- oszczek
ujadanie psa myśliwskiego na widok wytropionej zwierzyny.
- ostroga
1) wyrostek znajdujący się z tyłu odnóży kuraków;
2) pierwszy sęk łopaty daniela.
- odstrzał selekcyjny
usuwanie z łowiska za pomocą odstrzału niepożądanych z punktu widzenia hodowli osobników zwierzyny płowej (zob. kryteria odstrzału selekcyjnego oraz (...)
- ohar, ohar (Tadorna tadorna L.)
ptak łowny łączący cechy g(si i kaczek, należący do blaszkodziobych. Długość ok. 56 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 96 cm, ciężar do 1000 g. Upierzenie czarno-białe, na skrzydłach (...)
- osiadła
zwierzyna, która nie zmienia swojej ostoi,
- osacznik
staropolska nazwa naganiacza.
- okocić się
o samicach rysia, żbika, sarny, kozicy, muflona, zająca i królika: urodzić potomstwo.