Definicja hasła: oszczep
- oszczep
biała broń myśliwska używana od najdawniejszych czasów do pocz. XIX w. Składa się z grubego drzewca (dł. 2-2,5 m) i szerokiego, płaskiego, wydłużonego grotu o liściastym kształcie z poprze lub hakiem. Drzewce owijano zazwyczaj krzyżującymi się rzemykami i nabijano gwoździami, aby nie ślizgało się w ręce (zob. historia broni myśliwskiej).
Oszczep – broń myśliwska stosowana przez człowieka od najdawniejszych czasów aż do początków XIX wieku. Składała się z długiego drzewca (o długości 2-2,5 m) oraz szerokiego, płaskiego, wydłużonego grotu o kształcie liścia, zakończonego poprzecznym końcem lub hakiem. Drzewce oszczepa było zazwyczaj owijane krzyżującymi się rzemykami i nabijane gwoździami, aby zapobiec ślizganiu się w ręce użytkownika. Oszczepy były stosowane zarówno do polowań na zwierzęta duże, jak i małe.
Wraz z rozwojem broni palnej w XIV wieku zmniejszyło się znaczenie oszczepów w polowaniach. Wynalezienie broni palnej przyczyniło się do stopniowego wycofywania oszczepów z użycia oraz wzrostu popularności broni palnej w celach myśliwskich.
Oszczepy stanowiły istotny etap rozwoju broni myśliwskiej, a ich rola w historii myślistwa była niezwykle istotna. Dzięki nim ludzie mogli zdobywać pożywienie dla siebie i swoich rodzin, pozwalając na przetrwanie i rozwój społeczności łowieckich przez wieki.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj oszczep w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- oszczenić się
o suce psa, liszce i wilczycy: urodzić młode.
- opiekun stażysty
doświadczony myśliwy, wyznaczony przez zarząd koła łowieckiego, sprawujący pieczę nad stażystą, kandydatem na myśliwego.
- odstrzał sanitarny
usunięcie z łowiska sztuki wyraźnie chorej. Można, a nawet należy, wykonać go bez względu na posiadanie odstrzału czy okres ochronny. Po dokonaniu odstrzału sztukę należy dostarczyć do (...)
- oblatywać
ćwiczyć ptaka łowczego w swobodnym lataniu.
- ostatni kęs
tradycja wkładania strzelonej zwierzynie złomu z jedliny do pyska ( przed wręczeniem złomu myśliwemu).
- odyniec
stary samiec dzika (powyżej 4 lat) prowadzący samotny tryb życia (z wyjątkiem okresu huczki).
- obroża
skórzana lub metalowa opaska zakładana psu na szyję, umożliwiająca prowadzenie go na smyczy lub otoku.
- odbić
odłączyć się od stada,
- oślada
trop kuny na śniegu.
- odstrzał selekcyjny
usuwanie z łowiska za pomocą odstrzału niepożądanych z punktu widzenia hodowli osobników zwierzyny płowej (zob. kryteria odstrzału selekcyjnego oraz (...)