Definicja hasła: oszczep
- oszczep
biała broń myśliwska używana od najdawniejszych czasów do pocz. XIX w. Składa się z grubego drzewca (dł. 2-2,5 m) i szerokiego, płaskiego, wydłużonego grotu o liściastym kształcie z poprze lub hakiem. Drzewce owijano zazwyczaj krzyżującymi się rzemykami i nabijano gwoździami, aby nie ślizgało się w ręce (zob. historia broni myśliwskiej).
Oszczep – broń myśliwska stosowana przez człowieka od najdawniejszych czasów aż do początków XIX wieku. Składała się z długiego drzewca (o długości 2-2,5 m) oraz szerokiego, płaskiego, wydłużonego grotu o kształcie liścia, zakończonego poprzecznym końcem lub hakiem. Drzewce oszczepa było zazwyczaj owijane krzyżującymi się rzemykami i nabijane gwoździami, aby zapobiec ślizganiu się w ręce użytkownika. Oszczepy były stosowane zarówno do polowań na zwierzęta duże, jak i małe.
Wraz z rozwojem broni palnej w XIV wieku zmniejszyło się znaczenie oszczepów w polowaniach. Wynalezienie broni palnej przyczyniło się do stopniowego wycofywania oszczepów z użycia oraz wzrostu popularności broni palnej w celach myśliwskich.
Oszczepy stanowiły istotny etap rozwoju broni myśliwskiej, a ich rola w historii myślistwa była niezwykle istotna. Dzięki nim ludzie mogli zdobywać pożywienie dla siebie i swoich rodzin, pozwalając na przetrwanie i rozwój społeczności łowieckich przez wieki.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj oszczep w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę O
- osacznik
staropolska nazwa naganiacza.
- obierz myśliwska
staropolskie określenie całości sprzętu myśliwskiego.
- otrąbić
ogłosić trąbieniem koniec polowania.
- ostatni miot
żartobliwie - myśliwska biesiada w terenie, organizowana bezpośrednio po polowaniu.
- oręż
trofeum myśliwskie z dzika (szable, fajki lub wieniec jelenia).
- ogar polski
pies gończy średniej wielkości (60 cm), o silnej budowie, dużej głowie z wiszącymi uszami, szerokiej klatce piersiowej i długim ogonie. Maść o. p. jest czarna żółto podpalana, sierść (...)
- ostęp
część lasu z ostoją zwierzyny (na ogół trudno dostępna).
- obowiązek stanu
najuciążliwszy z ciężarów łowieckich książęcego prawa, polegający na obowiązku przyjmowania łowców pod swój dach i zapewnieniu im wszelkich wygód.
- obrączkowanie
znakowanie ptaków do celów naukowych przez zakładanie im na nodze obrączki z adresem stacji, która dokonała obrączkowania. W przypadku strzelania ptaka z obrączką należy wysłać ją na (...)
- odkapturzyć
zdjąć kaptur z głowy ptaka łowczego.