Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: sadlisty

sadlisty

o zwierzynie obrośniętej tłuszczem.

Sadlista – określenie zwierzyny obrośniętej tłuszczem, szczególnie często używane w kontekście łowiectwa. Sadlisty to zwierzęta posiadające znaczną ilość tłuszczu na ciele, co jest istotne zarówno z punktu widzenia utrzymania ciepła, jak i dostarczenia energii. Tłuszcz jest istotnym elementem w diecie zwierząt, zwłaszcza podczas okresów braku dostępu do pokarmu. Dlatego też myśliwi często decydują się polować na sadlisty, by pozyskać zarówno tłuszcz, jak i cenne mięso.

Co więcej, mięso pochodzące od sadlistów cieszy się wyjątkowym smakiem i wysoką wartością odżywczą, co sprawia, że stanowi ono szczególnie atrakcyjny cel dla myśliwych. Oprócz mięsa i tłuszczu, skóry sadlistów są również bardzo cenione. Charakteryzują się one wytrzymałością oraz doskonałą jakością, dlatego stanowią cenny surowiec do produkcji odzieży oraz innych przedmiotów. Dzięki tym cechom zwierzyny sadliste są istotnym elementem łowiectwa, zapewniając bogate źródło surowców oraz wysokiej jakości mięso.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sadlisty w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szukać

o psie myśliwskim szukającym zwierzyny.

ściągać

o wyżle: powoli dochodzić do zwietrzonej zwierzyny.

strzykacz

rodzaj muchówki obejmujący gatunki, których larwy pasożytują w nosie i przełyku jeleniowatych.

słonka, słonka (Scolopax rusticola L.)

ptak łowny z rodziny brodźców, ma bardzo długi, prosty dziób i krótkie nogi, oczy osadzone wysoko w tyle głowy, upierzenie rdzawobrunatne z ciemniejszymi pręgami. Długość ciała 34-38 (...)

szczypce

dawniej kleszcze używane do łapania borsuków żywcem.

strzałowe

opłata od pozyskanej zwierzyny.

skałka

ostry kawałek krzemienia do krzesania iskier w broni skałkowej.

sznurować

o wilkach i lisach: posuwać się po linii prostej; pozostawiany trop nazywamy sznurem.

szkody łowieckie

zniszczenie przez zwierzęta łowne plonów pól, ogrodów i lasów.

stękać

o byku łosia i jelenia: wydawać głos zbliżony do stękania (w okresie godowym).