Definicja hasła: szabas
- szabas
przerwa w tokach cietrzewich podczas wschodu słońca. Stara legenda mówi, że ptaki czczą słońce, naukowego wyjaśnienia brak.
Szabas to zwyczaj polegający na przerwaniu toków ptaków cietrzewi w momencie wschodu słońca. Jest to przerwa trwająca zazwyczaj od kilku do kilkunastu minut, podczas której ptaki zatrzymują się w powietrzu i nie podejmują żadnych aktywności. Istnieje legenda głosząca, że ptaki czczą słońce w ten sposób, jednak naukowcy nie potwierdzili tego twierdzenia. Niektórzy badacze sugerują, że szabas może być sposobem na uniknięcie konfliktów między ptakami, które mogłyby powstać podczas toków, a także służyć jako czas odpoczynku i regeneracji sił po długim locie. Naukowcy z kolei badają zachowanie ptaków cietrzewi w celu lepszego zrozumienia szabasu oraz jego wpływu na populację tych ptaków. Ich badania mają na celu wyjaśnienie tego zjawiska oraz potencjalnych konsekwencji dla ptaków cietrzewi.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szabas w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- sztuka
pojedynczy zwierz.
- skupienie pocisków
odległość między poszczególnymi trafieniami w tarczę przy tym samym wycelowaniu (zob. rozrzut).
- siadło
drzewo, na którym zasiadł na noc głuszec
- ścinka
sierść, zwierza obcięta kulą: umożliwia ona myśliwemu określenie miejsca uderzenia kuli na podstawie barwy oraz długości włosa.
- sznurować
o wilkach i lisach: posuwać się po linii prostej; pozostawiany trop nazywamy sznurem.
- szyna
połączenie luf broni myśliwskiej śrutowej lub kombinowanej; na górnej szynie umieszczone są przyrządy celownicze.
- sroka, sroka (pica pica)
ptak z rodziny krukowatych o czarno-białym upierzeniu i długim czarnym ogonie. Jest poważnym szkodnikiem w miejscach, gdzie występuje zwierzyna drobna; wiosną żywi się m.in. jajami, (...)
- setery
trzy rasy angielskich psów myśliwskich stosowanych do polowań na ptactwo, wywodzących się od angielskich wyżłów długowłosych: s. angielski (lawerak), średniej wielkości, o maści (...)
- szukać
o psie myśliwskim szukającym zwierzyny.
- sokołowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego polegający na obowiązku pilnowania gniazd sokołów założonych na danym terenie.