Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szydło

szydło

ostre zakończenie tyki jelenia byka lub kozła.

Szydło to ostre zakończenie tykacji jelenia, byka lub kozła, będące naturalnym uzbrojeniem tych zwierząt. Jest to silnie zesklerotyzowana kość, która ma zdolność przenikania skóry i mięśni innych zwierząt oraz zadawania poważnych obrażeń. Szydło znajduje się na przedniej części tykacji i służy do obrony oraz walki w okresie godów. Ma ono z reguły długość od kilku do kilkunastu centymetrów, a kształt i wielkość mogą się różnić w zależności od gatunku zwierzęcia.

W łowiectwie szydło jest jednym z symboli zwierzyny łownej i odgrywa istotną rolę podczas oceniania trofeum danego jelenia, byka lub kozła. Dla myśliwych stanowi ważny element tradycji łowieckiej oraz pasji polowania. Ponadto, szydło jest często prezentowane jako trofeum myśliwskie, a jego wielkość i kształt mogą być wykorzystywane do określania wieku oraz stanu zdrowia danego osobnika zwierzęcia.

Ze względu na swoją budowę i funkcję, szydło stanowi integralną część anatomiczną cennej dla nauk biologicznych zwierzyny łownej. Badania morfologiczne oraz analizy struktury szydła pozwalają poznać specyfikę rozwoju gatunków zwierząt oraz ich zachowanie w środowisku naturalnym.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szydło w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

świeca

pionowy lot śmiertelnie postrzelonego ptaka.

samura

inaczej locha.

strychulec

krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego.

selekcja zwierzyny

1) naturalna: eliminowanie z łowiska sztuk słabych i chorych przez drapieżniki oraz w wyniku działania czynników atmosferycznych,
2) sztuczna: usuwanie z łowiska przez odstrzał sztuk (...)

studzenie tuszy

proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).

stękać

o byku łosia i jelenia: wydawać głos zbliżony do stękania (w okresie godowym).

składanie się

czynność polegająca na włożeniu stopki broni w dołek strzelecki i naprowadzeniu przyrządów celowniczych na cel.

szczenna

o ciężarnej suce.

skoki

nogi zająca.

skupienie pocisków

odległość między poszczególnymi trafieniami w tarczę przy tym samym wycelowaniu (zob. rozrzut).