Definicja hasła: setery
- setery
trzy rasy angielskich psów myśliwskich stosowanych do polowań na ptactwo, wywodzących się od angielskich wyżłów długowłosych: s. angielski (lawerak), średniej wielkości, o maści białej, nakrapianej czarno lub brązowo. Pracuje górnym wiatrem i szeroko okłada pola. W Polsce najmniej popularny z seterów: irlandzki, średniej wielkości o jednolicie mahoniowej, jedwabistej sierści, używany do polowań na ptactwo polne i błotne; seter szkocki (gordon - setter), silniejszy i cięższy od angielskiego i irlandzkiego, o maści czarnej podpalanej: wszechstronny, bardzo łatwy w układaniu.
Setery to trzy rasy angielskich psów myśliwskich wywodzących się od angielskich wyżłów długowłosych. Pierwsza z tych ras to seter angielski (lawerak), średniej wielkości, o białej maści nakrapianej czarnym lub brązowym. Charakteryzuje go praca górnym wiatrem i szerokie okładanie pól, co sprawia, że jest idealnym psem do polowań na ptactwo. W Polsce jest najmniej popularną z tych ras.
Druga rasa to seter irlandzki, średniej wielkości o jednolicie mahoniowej, jedwabistej sierści. Jest używany do polowań na ptactwo polne i błotne. Jest to pies o pięknym wyglądzie i doskonałym wyczuciu terenu.
Trzecią rasą jest seter szkocki, znany również jako gordon setter. Jest on silniejszy i cięższy od angielskiego i irlandzkiego setera, o charakterystycznej maści czarnej podpalanej. Seter szkocki jest wszechstronny w pracy i bardzo łatwy w układaniu, co sprawia, że jest używany zarówno do polowań na ptactwo jak i inne rodzaje polowań.
Te trzy rasy seterów są cenione za swoje umiejętności myśliwskie oraz za urodę i elegancję. Są one również doskonałymi towarzyszami dla aktywnych osób oraz rodzin, zdolnymi do pracy w różnych warunkach terenowych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj setery w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- skrzekot
niepłodny mieszaniec koguta cietrzewia i głuszycy.
- świadectwo pochodzenia zwierzyny
druk ścisłego zarachowania dokumentujący legalność pozyskania przewożonej sztuki; wystawia go dzierżawca obwodu łowieckiego.
- stopka
zakończenie kolby broni myśliwskiej.
- syk
jeden z głosów wydawanych przez cietrzewie na tokach.
- strzyżak jeleni, strzyżak jeleni, mucha jelenia
szkodliwa muchówka, pasożyt zewnętrzny jelenie, żywi się jego krwią, obłamuje sobie skrzydła w jego sierści. Występuje tam, gdzie licznie bytują jelenie.
- stopa
określenie wyglądu powierzchni ziemi podczas polowania: stopa biała - ziemia pokryta śniegiem; stopa czarna - brak śniegu, stopa srokata - śnieg gdzieniegdzie.
- świeca
pionowy lot śmiertelnie postrzelonego ptaka.
- sadzić
o zwierzynie czworonożnej: szybko biec.
- stanowisko
miejsce, na którym myśliwy oczekuje spotkania ze zwierzyną.
- szydło
ostre zakończenie tyki jelenia byka lub kozła.