Definicja hasła: strzała
- strzała
pocisk do luku lub kuszy składający się z grotu, drzewca i tylca z pierzyskiem. Groty wykonywano z metalu, kamienia lub twardego drewna. Na pionowym zakończeniu tylca było nacięcie do osadzenia strzały na cięciwie łuku.
Strzała jest jednym z najstarszych narzędzi używanych przez człowieka do polowania, wykorzystywana już od starożytności. Jej konstrukcja zmieniała się na przestrzeni wieków. Obecnie strzały są wykonane z różnych materiałów, takich jak drewno, metal lub tworzywa sztuczne. Grot strzały składa się z trzech części: grotu, drzewca i tylca. Grot, część wystająca poza cięciwę łuku, jest odpowiedzialny za celność i siłę uderzenia. Drzewce łączy grot z tylcem oraz ma za zadanie utrzymanie stabilności strzały podczas lotu. Tylec, ostatnia część strzały, łączy się z cięciwą łuku, a na jego pionowym zakończeniu znajduje się nacięcie do osadzenia strzały na cięciwie łuku. Strzały pełnią istotną rolę w myślistwie, sporcie (np. łucznictwo), ale także w celach ozdobnych czy dekoracyjnych.
Groty strzał wykonuje się z metalu, kamienia lub twardego drewna - materiału o dużej wytrzymałości. Drzewce może być zrobione z drewna lub tworzywa sztucznego - jego właściwości wpływają na stabilność i aerodynamikę lotu strzały. Różne rodzaje grotów bądź drzewców mogą być stosowane w różnych sytuacjach łowieckich czy sportowych do osiągnięcia pożądanych efektów podczas strzelania z łuku.
Oprócz tradycyjnego użycia w polowaniach oraz sporcie, strzały znalazły również swoje miejsce w rekonstrukcjach historycznych oraz produkcji filmowej i teatralnej, gdzie służą do kreowania autentycznego stylu i atmosfery starożytnych bojów czy polowań.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj strzała w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- szydło
ostre zakończenie tyki jelenia byka lub kozła.
- szkody łowieckie
zniszczenie przez zwierzęta łowne plonów pól, ogrodów i lasów.
- sidło
pętla służąca kłusownikowi do łapania ptaków.
- stopa
określenie wyglądu powierzchni ziemi podczas polowania: stopa biała - ziemia pokryta śniegiem; stopa czarna - brak śniegu, stopa srokata - śnieg gdzieniegdzie.
- sak
dawny rodzaj sieci do łapania ptaków.
- szczenić się
o samicy psa, wilka y lisa, borsuka, jenota: wydawać młode na świat.
- szlifowanie, szlifowanie, czyhitanie, głucha pieśń
czwarta, ostatnia zwrotka pieśni głuszca; wówczas ptak głuchnie i można go podskoczyć na odległość strzału.
- sierść
uwłosienie ciała zwierzyny czworonożnej.
- szybować
o ptakach: unosić się w powietrzu bez poruszania skrzydłami.
- szlak
droga, którą zwyczajowo zwierzyna ciągnie podczas swoich wędrówek.