Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: strzała

strzała

pocisk do luku lub kuszy składający się z grotu, drzewca i tylca z pierzyskiem. Groty wykonywano z metalu, kamienia lub twardego drewna. Na pionowym zakończeniu tylca było nacięcie do osadzenia strzały na cięciwie łuku.

Strzała jest jednym z najstarszych narzędzi używanych przez człowieka do polowania, wykorzystywana już od starożytności. Jej konstrukcja zmieniała się na przestrzeni wieków. Obecnie strzały są wykonane z różnych materiałów, takich jak drewno, metal lub tworzywa sztuczne. Grot strzały składa się z trzech części: grotu, drzewca i tylca. Grot, część wystająca poza cięciwę łuku, jest odpowiedzialny za celność i siłę uderzenia. Drzewce łączy grot z tylcem oraz ma za zadanie utrzymanie stabilności strzały podczas lotu. Tylec, ostatnia część strzały, łączy się z cięciwą łuku, a na jego pionowym zakończeniu znajduje się nacięcie do osadzenia strzały na cięciwie łuku. Strzały pełnią istotną rolę w myślistwie, sporcie (np. łucznictwo), ale także w celach ozdobnych czy dekoracyjnych.

Groty strzał wykonuje się z metalu, kamienia lub twardego drewna - materiału o dużej wytrzymałości. Drzewce może być zrobione z drewna lub tworzywa sztucznego - jego właściwości wpływają na stabilność i aerodynamikę lotu strzały. Różne rodzaje grotów bądź drzewców mogą być stosowane w różnych sytuacjach łowieckich czy sportowych do osiągnięcia pożądanych efektów podczas strzelania z łuku.

Oprócz tradycyjnego użycia w polowaniach oraz sporcie, strzały znalazły również swoje miejsce w rekonstrukcjach historycznych oraz produkcji filmowej i teatralnej, gdzie służą do kreowania autentycznego stylu i atmosfery starożytnych bojów czy polowań.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj strzała w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

świadectwo pochodzenia zwierzyny

druk ścisłego zarachowania dokumentujący legalność pozyskania przewożonej sztuki; wystawia go dzierżawca obwodu łowieckiego.

sokolnictwo

układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)

sokolarnia

miejsce hodowli ptaków łowczych.

sterówki

długie pióra osadzone wachlarzowa to w okolicy ogona ptaków, w czasie lotu rozpostarte tworzą płat sterowy.

sagalasówka

broń myśliwska z końca XVIIIr w. wyrobu kowala-rusznikarza Sagalasa ze wsi Bałabanówka w powiecie lipowieckim na ziemi kijowskiej. Salgasówki zdobione były napisami: Se git se bon Sagalas (...)

strzelony

o zwierzynie trafionej śmiertelnie.

stopa

określenie wyglądu powierzchni ziemi podczas polowania: stopa biała - ziemia pokryta śniegiem; stopa czarna - brak śniegu, stopa srokata - śnieg gdzieniegdzie.

studzenie tuszy

proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).

szukać

o psie myśliwskim szukającym zwierzyny.

szczwacz

członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.