Definicja hasła: strzała
- strzała
pocisk do luku lub kuszy składający się z grotu, drzewca i tylca z pierzyskiem. Groty wykonywano z metalu, kamienia lub twardego drewna. Na pionowym zakończeniu tylca było nacięcie do osadzenia strzały na cięciwie łuku.
Strzała jest jednym z najstarszych narzędzi używanych przez człowieka do polowania, wykorzystywana już od starożytności. Jej konstrukcja zmieniała się na przestrzeni wieków. Obecnie strzały są wykonane z różnych materiałów, takich jak drewno, metal lub tworzywa sztuczne. Grot strzały składa się z trzech części: grotu, drzewca i tylca. Grot, część wystająca poza cięciwę łuku, jest odpowiedzialny za celność i siłę uderzenia. Drzewce łączy grot z tylcem oraz ma za zadanie utrzymanie stabilności strzały podczas lotu. Tylec, ostatnia część strzały, łączy się z cięciwą łuku, a na jego pionowym zakończeniu znajduje się nacięcie do osadzenia strzały na cięciwie łuku. Strzały pełnią istotną rolę w myślistwie, sporcie (np. łucznictwo), ale także w celach ozdobnych czy dekoracyjnych.
Groty strzał wykonuje się z metalu, kamienia lub twardego drewna - materiału o dużej wytrzymałości. Drzewce może być zrobione z drewna lub tworzywa sztucznego - jego właściwości wpływają na stabilność i aerodynamikę lotu strzały. Różne rodzaje grotów bądź drzewców mogą być stosowane w różnych sytuacjach łowieckich czy sportowych do osiągnięcia pożądanych efektów podczas strzelania z łuku.
Oprócz tradycyjnego użycia w polowaniach oraz sporcie, strzały znalazły również swoje miejsce w rekonstrukcjach historycznych oraz produkcji filmowej i teatralnej, gdzie służą do kreowania autentycznego stylu i atmosfery starożytnych bojów czy polowań.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj strzała w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- szarak
popularna nazwa zająca szaraka.
- szczenna
o ciężarnej suce.
- smuż
skóra z zająca i królika.
- słuchy
uszy dzika, zająca i królika.
- siatka celownicza
celownik wlunecie myśliwskiej.
- sarna, sarna (Capreolus capreolus L.)
gatunek łowny z rodziny jeleniowatych z rzędu parzystokopytnych. Długość ciała 95-136 cm, wysokość barkowa 65-90 cm, dł. ogona 2-3,5 cm, ciężar 15- 30 kg. Ubarwienie latem rude, zimą (...)
- szybować
o ptakach: unosić się w powietrzu bez poruszania skrzydłami.
- sokolnictwo
układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)
- ssaki, ssaki (Mammalia)
najwyżej uorganizowana gromada kręgowców. Cechy charakterystyczne to m.in. najlepiej rozwinięty mózg, stała temperatura ciała, obecność okrywy włosowej, posiadanie przepony oraz zęby (...)
- ściągać
o wyżle: powoli dochodzić do zwietrzonej zwierzyny.