Definicja hasła: strychulec
- strychulec
krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego.
Strychulec to krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego, stanowiący jeden z charakterystycznych elementów tej rasy. Ogon ten jest zazwyczaj obcięty na wysokości od 1 do 2 cali i charakteryzuje się szorstką strukturą, często w kolorze czarnym lub brązowym. Strychulec pełni kilka istotnych funkcji dla wyżła niemieckiego, m.in. pomaga w utrzymaniu równowagi podczas aktywności fizycznej oraz służy jako sposób wyrażania emocji i sygnałów ostrzegawczych dla innych psów.
Strychulec jest istotnym elementem wyglądu wyżła niemieckiego, mającym znaczący wpływ na jego zachowanie i komunikację z otoczeniem. Regularne czesanie i strzyżenie są niezbędne do zapewnienia odpowiedniej pielęgnacji strychulca. Długość ogona ma istotne znaczenie dla zdrowia i behawioryzmu psa, dlatego ważne jest unikanie jego nadmiernego skracania lub wydłużania.
Warto zauważyć, że praktyka obcinania strychulca budzi kontrowersje w środowisku hodowców i miłośników psów. Różne kraje regulują tę praktykę różnie, co może mieć wpływ na standardy pielęgnacyjne różnych ras oraz wymagania dotyczące uczestnictwa w wystawach czy zawodach kynologicznych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj strychulec w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- sokół czysty
sokół dobrze ułożony do polowań.
- staśmienie wieńca
wadliwe poroże jelenia o silnie spłaszczonych tykach.
- szczypce
dawniej kleszcze używane do łapania borsuków żywcem.
- spust
język spustowy, umieszczony pod szyjką broni myśliwskiej; ściągnięcie go powoduje zwolnienie iglicy i strzał. Prawidłowa twardość spustu wynosi: pierwszy 1,7-1,9 kgm, drugi 1,9-2,1 (...)
- sierść
uwłosienie ciała zwierzyny czworonożnej.
- strychulec
krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego.
- szczwany
o zwierzu doświadczonym, chytrym, który niejednokrotnie miał styczność z myśliwymi i psami.
- szczotki, szczotki, igły
piórka wyrastające u palców nóg koguta głuszca w okresie godowym, po zakończeniu którego zanikają.
- sokolnik
1) w średniowieczu służący, opiekujący się sokolarnią;
2) od XV w. urzędnik dworu (sokolniczy);
3) dziś - myśliwy polujący z ptakami łowczymi.
- sady
zlatywanie się w jedno miejsce kaczek (o świcie) wracających z nocnych żerowisk.