Definicja hasła: sarnina
- sarnina
dziczyzna z sarny.
Sarnina to dziczyzna pochodząca z sarny, czyli najczęściej samicy jelenia szlachetnego lub danielek. Mięso sarniny jest wyjątkowo cenione ze względu na swoją delikatność i wyraźny smak. Sarna występuje w różnych rejonach Europy, Azji oraz Ameryki Północnej i jest ssakiem łownym, polowanym ze względu na smaczne mięso oraz cenioną skórę. Futro tych zwierząt jest charakterystyczne – ma szary kolor z białymi plamami na grzbiecie i brzuchu. Sarna, jako roślinożerca, żywi się głównie trawami, liśćmi, owocami i innymi roślinami. Ze względu na swoje nocne aktywność oraz zwyczaje żywieniowe, polowanie na sarny odbywa się często w nocy lub wczesnym rankiem oraz późnym popołudniem. Mięso sarniny jest powszechnie wykorzystywane w kuchni ze względu na jego walory smakowe i teksturę, natomiast skóra wykorzystywana jest do produkcji ubrań i innych artykułów skórzanych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sarnina w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- śrut
ołowiane kulki o średnicy 2-4,5 mm, stanowiące pocisk naboju do broni śrutowej (zob. Amunicja myśliwska). Śrut numerujemy od nr (...)
- sokolnictwo
układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)
- siedlisko, siedlisko, ekotop
kompleks czynników glebowych, wodnych i klimatycznych, tworzących warunki bytowania określonej roślinności i związanego z nią świata zwierzęcego.
- ścinka
sierść, zwierza obcięta kulą: umożliwia ona myśliwemu określenie miejsca uderzenia kuli na podstawie barwy oraz długości włosa.
- ślad
dawniej trop.
- szczerbinka
część przyrządu celowniczego na lufie kulowej lub kombinowanej broni myśliwskiej w postaci blaszki z pionowym wycięciem.
- strój bobrowy
mazista wydzielina parzystych gruczołów napletkowych bobra, dawniej uważana za uniwersalny środek leczniczy.
- szczenna
o ciężarnej suce.
- skoki
nogi zająca.
- stójka
zatrzymanie się psa legawego w charakterystycznej pozie (z podniesioną przednią łapą) przed zwietrzoną zwierzyną.