Definicja hasła: sokolnictwo
- sokolnictwo
układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, koni i psów, następnie uwabia, czyli uczy powracania na rękawicę, i wreszcie unosi, czyli przyzwyczaja do przebywania (z kapturem na głowie) na ręce myśliwego. Ułożonego ptaka unosi się w pole i kiedy ma bić zwierzyny zdejmuje się mu kaptur. Dawniej w zależności od wielkości zwierzyny, na którą zamierzano polować, używano różnych ptaków: na wilki, lisy, młode jeleniowatych - orła; na łabędzie, czaple, gesi, dropie, orły - sokoła wędrownego i bialozora; na kuropatwy, kaczki i zające - raroga i jastrzębia; na drobne ptactwo - krogulca i kobuza. Do rozkwitu s. w Polsce przyczynili się Jan Olbracht i Stefan Batory. Upadek s. postępował równolegle z rozwojem broni palnej od końca XVIII w. Obecnie s. jest reaktywowane. Współcześnie w Polsce poluje się przeważnie z jastrzębiami golebiarzami.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sokolnictwo w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- strzykacz
rodzaj muchówki obejmujący gatunki, których larwy pasożytują w nosie i przełyku jeleniowatych.
- świadectwo pochodzenia zwierzyny
druk ścisłego zarachowania dokumentujący legalność pozyskania przewożonej sztuki; wystawia go dzierżawca obwodu łowieckiego.
- sietnik
w dawnej Polsce członek służby łowieckiej, mający nadzór nad sieciami.
- sztuka
pojedynczy zwierz.
- sadyba
koliba, kwatera myśliwska
- ssaki, ssaki (Mammalia)
najwyżej uorganizowana gromada kręgowców. Cechy charakterystyczne to m.in. najlepiej rozwinięty mózg, stała temperatura ciała, obecność okrywy włosowej, posiadanie przepony oraz zęby (...)
- spuścić
1) zwolnić psa z otoku lub smyczy;
2) zestrzelić lecącego ptaka.
- stanowić
o psach myśliwskich: zatrzymać w miejscu gonionego zwierza, dając myśliwemu możliwość dojścia i oddania strzału.
- sadlisty
o zwierzynie obrośniętej tłuszczem.