Definicja hasła: sokolnictwo
- sokolnictwo
układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, koni i psów, następnie uwabia, czyli uczy powracania na rękawicę, i wreszcie unosi, czyli przyzwyczaja do przebywania (z kapturem na głowie) na ręce myśliwego. Ułożonego ptaka unosi się w pole i kiedy ma bić zwierzyny zdejmuje się mu kaptur. Dawniej w zależności od wielkości zwierzyny, na którą zamierzano polować, używano różnych ptaków: na wilki, lisy, młode jeleniowatych - orła; na łabędzie, czaple, gesi, dropie, orły - sokoła wędrownego i bialozora; na kuropatwy, kaczki i zające - raroga i jastrzębia; na drobne ptactwo - krogulca i kobuza. Do rozkwitu s. w Polsce przyczynili się Jan Olbracht i Stefan Batory. Upadek s. postępował równolegle z rozwojem broni palnej od końca XVIII w. Obecnie s. jest reaktywowane. Współcześnie w Polsce poluje się przeważnie z jastrzębiami golebiarzami.
Sokolnictwo - tradycyjna forma polowania, polegająca na stosowaniu ptaków drapieżnych, takich jak sokoły, jastrzębie czy orły, do chwytania dzikiej zwierzyny. Proces rozpoczyna się od ukrócenia młodego ptaka, czyli przyzwyczajenia go do obecności ludzi, koni i psów. Następnie ptak jest uczony powracania na rękawicę poprzez proces zwany uwabianiem. Ostatecznym etapem jest uniesienie, czyli przyzwyczajenie ptaka do przebywania z kapturem na głowie na ręce myśliwego.
W dawnych czasach wybierano różne gatunki ptaków drapieżnych w zależności od rodzaju zwierzyny, którą planowano polować. Na przykład orły były używane do polowań na wilki, lisy i młode jelenie, sokoły wędrowne i białozory na łabędzie, czaple, gęsi oraz dropie, natomiast rarogi i jastrzębie były wykorzystywane do polowań na kuropatwy, kaczki i zające. Sokolnictwo dzięki wprowadzeniu przez Jana Olbrachta i Stefana Batorego osiągnęło swój rozkwit w Polsce.
Ze względu na rozwój broni palnej od końca XVIII wieku sokolnictwo zaczęło tracić na popularności. Jednak obecnie obserwuje się reaktywację tej tradycji, szczególnie w postaci uprawiania sokolnictwa z jastrzębiami gołębiarzami we współczesnej Polsce.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sokolnictwo w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- strzała
pocisk do luku lub kuszy składający się z grotu, drzewca i tylca z pierzyskiem. Groty wykonywano z metalu, kamienia lub twardego drewna. Na pionowym zakończeniu tylca było nacięcie do (...)
- szczwacz
członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.
- siodło
charakterystyczna dla samców muflona biała plama po obu stronach grzbietu w okolicy ostatnich żeber.
- sokół czysty
sokół dobrze ułożony do polowań.
- świece
oczy żubra, zwierzyny płowej, kozicy, muflona i dzika
- sietnik
w dawnej Polsce członek służby łowieckiej, mający nadzór nad sieciami.
- stójka
zatrzymanie się psa legawego w charakterystycznej pozie (z podniesioną przednią łapą) przed zwietrzoną zwierzyną.
- siać
o broni myśliwskiej mającej duży rozrzut.
- spust
język spustowy, umieszczony pod szyjką broni myśliwskiej; ściągnięcie go powoduje zwolnienie iglicy i strzał. Prawidłowa twardość spustu wynosi: pierwszy 1,7-1,9 kgm, drugi 1,9-2,1 (...)
- strzyżak jeleni, strzyżak jeleni, mucha jelenia
szkodliwa muchówka, pasożyt zewnętrzny jelenie, żywi się jego krwią, obłamuje sobie skrzydła w jego sierści. Występuje tam, gdzie licznie bytują jelenie.