Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: sroka

sroka, sroka (pica pica)

ptak z rodziny krukowatych o czarno-białym upierzeniu i długim czarnym ogonie. Jest poważnym szkodnikiem w miejscach, gdzie występuje zwierzyna drobna; wiosną żywi się m.in. jajami, pisklętami, a nawet atakuje małe zające. Sroki wolno strzelać cały rok.

Sroka (Pica pica) - ptak z rodziny krukowatych, charakteryzujący się czarno-białym upierzeniem, długim i wyraźnie widocznym czarnym ogonem oraz szarymi skrzydłami. Sroki występują na obszarze całej Europy, gdzie zamieszkują zróżnicowane środowiska, od terenów zurbanizowanych po pola czy tereny leśne. Są to ptaki społeczne, żyjące w stadach i zdolne do silnej interakcji społecznej.

W kontekście łowieckim sroki są uznawane za poważnych szkodników w miejscach występowania zwierzyny drobnej. W okresie wiosennym żerują głównie na jajach i pisklętach innych ptaków oraz mogą atakować małe ssaki, takie jak zające. Ze względu na swą zdolność do adaptacji do różnorodnych warunków środowiskowych oraz wykazanej inteligencji, sroki znajdują się pod ochroną praw łowieckich jako gatunek łowny, ale podlegają pewnym regulacjom dotyczącym możliwości polowań na nie.

Srok można strzelać przez cały rok, jednakże istnieją ograniczenia co do sposobu odstrzału i minimalnego wieku sztuki łownej. Polowania na sroki reglamentowane są przepisami prawnymi dotyczącymi ochrony i gospodarki łowieckiej, co nakłada na myśliwych obowiązek przestrzegania ustalonych norm prawnych oraz etycznych standardów polowań.

Warto również zwrócić uwagę, że choć sroki są uważane za szkodniki ze względu na swoje zachowania drapieżne wobec innych gatunków zwierząt, to pełnią również funkcje ekologiczne, np. eliminując chore osobniki z populacji innych ptaków lub oczyszczając teren ze szczątków padliny. Ich istnienie wpisuje się w naturalną dynamikę ekosystemu leśnego oraz otwartego krajobrazu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sroka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

selekcjoner

myśliwy, który po stażu i zdaniu egzaminu selekcjonerskiego posiada uprawnienia do wykonywania odstrzału selekcyjnego.

szczek

głos wydawany przez psy, lisy i sarny.

skarmiać

zużywać paszę do karmienia zwierzyny.

szronowe

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.

świadectwo pochodzenia zwierzyny

druk ścisłego zarachowania dokumentujący legalność pozyskania przewożonej sztuki; wystawia go dzierżawca obwodu łowieckiego.

słuchy

uszy dzika, zająca i królika.

ściągać

o wyżle: powoli dochodzić do zwietrzonej zwierzyny.

skrom

tłuszcz zająca i królika.

sokołowe

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego polegający na obowiązku pilnowania gniazd sokołów założonych na danym terenie.

szpile

inaczej raciczki.