Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: sroka

sroka, sroka (pica pica)

ptak z rodziny krukowatych o czarno-białym upierzeniu i długim czarnym ogonie. Jest poważnym szkodnikiem w miejscach, gdzie występuje zwierzyna drobna; wiosną żywi się m.in. jajami, pisklętami, a nawet atakuje małe zające. Sroki wolno strzelać cały rok.

Sroka (Pica pica) - ptak z rodziny krukowatych, charakteryzujący się czarno-białym upierzeniem, długim i wyraźnie widocznym czarnym ogonem oraz szarymi skrzydłami. Sroki występują na obszarze całej Europy, gdzie zamieszkują zróżnicowane środowiska, od terenów zurbanizowanych po pola czy tereny leśne. Są to ptaki społeczne, żyjące w stadach i zdolne do silnej interakcji społecznej.

W kontekście łowieckim sroki są uznawane za poważnych szkodników w miejscach występowania zwierzyny drobnej. W okresie wiosennym żerują głównie na jajach i pisklętach innych ptaków oraz mogą atakować małe ssaki, takie jak zające. Ze względu na swą zdolność do adaptacji do różnorodnych warunków środowiskowych oraz wykazanej inteligencji, sroki znajdują się pod ochroną praw łowieckich jako gatunek łowny, ale podlegają pewnym regulacjom dotyczącym możliwości polowań na nie.

Srok można strzelać przez cały rok, jednakże istnieją ograniczenia co do sposobu odstrzału i minimalnego wieku sztuki łownej. Polowania na sroki reglamentowane są przepisami prawnymi dotyczącymi ochrony i gospodarki łowieckiej, co nakłada na myśliwych obowiązek przestrzegania ustalonych norm prawnych oraz etycznych standardów polowań.

Warto również zwrócić uwagę, że choć sroki są uważane za szkodniki ze względu na swoje zachowania drapieżne wobec innych gatunków zwierząt, to pełnią również funkcje ekologiczne, np. eliminując chore osobniki z populacji innych ptaków lub oczyszczając teren ze szczątków padliny. Ich istnienie wpisuje się w naturalną dynamikę ekosystemu leśnego oraz otwartego krajobrazu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sroka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

sidło

pętla służąca kłusownikowi do łapania ptaków.

szyć

strzelać raz za razem.

sterówki

długie pióra osadzone wachlarzowa to w okolicy ogona ptaków, w czasie lotu rozpostarte tworzą płat sterowy.

siedmnadziesta

kara pieniężna wynosząca 70 grzywien, nakładana w dawnej Polsce za wykroczenia przeciwko książęcemu prawu, w tym także za przestępstwa łowieckie.

sanki

pojazd na płozach ciągnięty przez konia, często używany przez myśliwych w zimie do polowania z podjazdu.

starka

samica ptaka wodząca młode.

sekundowanie

naśladowanie przez wyżla drugiego ligowca, który zwietrzywszy zwierzynę wystawia ją.

strugi

przednie siekacze zająca i królika.

skałka

ostry kawałek krzemienia do krzesania iskier w broni skałkowej.

skrom

tłuszcz zająca i królika.