Definicja hasła: sfora
- sfora
1) rzemień służący do prowadzenia psów gończych)
2) para psów gończych.
Sfora to rzemień służący do prowadzenia psów gończych. Jest to długi, elastyczny pasek wykonany z naturalnego lub sztucznego materiału, który jest przymocowany do obroży lub uprzęży psa. Sfora jest używana do prowadzenia psów gończych, aby zapobiec im ucieczki i umożliwić łowcom kontrolowanie ich ruchów. Może być również używana do wprowadzenia psów w stan gotowości do polowania.
Sfora może być również używana jako określenie na parę psów gończych. W tym przypadku sfora oznacza dwoje lub więcej psów, które są trzymane razem i służą do polowania. Sfora może składać się z jednego gatunku lub kilku różnych gatunków psów gończych, w zależności od tego, jakiego rodzaju zwierzyny polują łowcy.
Sfora może być również uważana za grupę psów gończych, które są trzymane przez jednego łowcę lub kilku łowców.
W przypadku polowania, szczególnie na dużą zwierzynę, taka sfora umożliwia wykazanie współpracy między poszczególnymi psami oraz ułatwia kontrolę nad nimi podczas polowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sfora w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- stroik
woabik na ptaki, rodzaj piaszczałki.
- szesnastak
jeleń byk mający po osiem odnóg na każdej tyce (sz. regularny) lub przynajmniej na jednej z tyk (sz. nieregularny).
- strugi
przednie siekacze zająca i królika.
- skałka
ostry kawałek krzemienia do krzesania iskier w broni skałkowej.
- scypuł
delikatna, owłosiona skóra, porastająca tworzące się poroże jeleniowatych. Po zakończeniu wzrostu poroża s. jest wycierany przez zwierzę o drzewa i krzewy.
- ścinka
sierść, zwierza obcięta kulą: umożliwia ona myśliwemu określenie miejsca uderzenia kuli na podstawie barwy oraz długości włosa.
- setery
trzy rasy angielskich psów myśliwskich stosowanych do polowań na ptactwo, wywodzących się od angielskich wyżłów długowłosych: s. angielski (lawerak), średniej wielkości, o maści (...)
- składanie się
czynność polegająca na włożeniu stopki broni w dołek strzelecki i naprowadzeniu przyrządów celowniczych na cel.
- szczypce
dawniej kleszcze używane do łapania borsuków żywcem.
- skłuć
dobić postrzałka kordelasem (w Polsce obecnie zabronione).