Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: sygnały myśliwskie

sygnały myśliwskie

umowne sygnały grane na rogu lub trąbce myśliwskiej. Można je podzielić na porozumiewawcze i okolicznościowe. Do okolicznościowych należą sygnałówki na śmierć różnych zwierząt oraz rozpoczęcie i zakończenie polowania, pokot, pobudka itp.

Sygnały myśliwskie to umowne dźwięki grane na rogu lub trąbce myśliwskiej, mające na celu komunikację między myśliwymi podczas polowania. Wyróżnia się dwa rodzaje sygnałów: porozumiewawcze oraz okolicznościowe. Sygnały porozumiewawcze służą do przekazywania pozycji myśliwego, jego intencji oraz innych istotnych informacji, umożliwiając wspólne działanie i zapobiegając niebezpiecznym sytuacjom. W ich skład wchodzą m.in. sygnał ostrzegawczy, zatrzymania, odstąpienia oraz zbliżenia się.

W kontekście komunikacji między myśliwymi, sygnały myśliwskie stanowią kluczowy element organizacji polowań oraz zarządzania zwierzyną łowną. Poprzez umożliwienie efektywnego współdziałania grupy, mają istotny wpływ na bezpieczeństwo zarówno myśliwych, jak i zwierząt.

Ponadto, sygnały myśliwskie mogą być wykorzystywane do oznaczania granic terytorialnych oraz wyznaczania stref bezpieczeństwa dla zwierzyny, co pomaga w kontrolowanym zarządzaniu populacją zwierząt łownych oraz zachowaniu równowagi ekosystemu leśnego.

Wśród okolicznościowych sygnałów myśliwskich znajdują się m.in. sygnały informujące o śmierci zwierzęcia, rozpoczęciu i zakończeniu polowania, czy też sygnały związane z określonymi etapami życia zwierzyny np. pokotem czy pobudką.

Ogółem rzecz biorąc, sygnały myśliwskie pełnią ważną rolę w regulacji działań myśliwych podczas polowania oraz w zarządzaniu populacją dzikiej zwierzyny. Ich odpowiednie stosowanie przyczynia się zarówno do bezpieczeństwa uczestników polowania, jak i ochrony naturalnego środowiska przyrodniczego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sygnały myśliwskie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szczerbinka

część przyrządu celowniczego na lufie kulowej lub kombinowanej broni myśliwskiej w postaci blaszki z pionowym wycięciem.

sfora

1) rzemień służący do prowadzenia psów gończych)
2) para psów gończych.

setery

trzy rasy angielskich psów myśliwskich stosowanych do polowań na ptactwo, wywodzących się od angielskich wyżłów długowłosych: s. angielski (lawerak), średniej wielkości, o maści (...)

składność broni

zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).

siedmnadziesta

kara pieniężna wynosząca 70 grzywien, nakładana w dawnej Polsce za wykroczenia przeciwko książęcemu prawu, w tym także za przestępstwa łowieckie.

sak

dawny rodzaj sieci do łapania ptaków.

skałka

ostry kawałek krzemienia do krzesania iskier w broni skałkowej.

spaniele

grupa ras psów myśliwskich, z których w Polsce spotykamy cocker spaniela i Springer spaniela. Używane są jako płochacze, zarówno w suchych krzakach jak i w szuwarach, lub jako psy (...)

strzykacz

rodzaj muchówki obejmujący gatunki, których larwy pasożytują w nosie i przełyku jeleniowatych.

stado

grupa osobników danego gatunku przebywających razem i współżyjących ze sobą; stado posiada pewną strukturę hierarchiczną.