Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: sygnały myśliwskie

sygnały myśliwskie

umowne sygnały grane na rogu lub trąbce myśliwskiej. Można je podzielić na porozumiewawcze i okolicznościowe. Do okolicznościowych należą sygnałówki na śmierć różnych zwierząt oraz rozpoczęcie i zakończenie polowania, pokot, pobudka itp.

Sygnały myśliwskie to umowne dźwięki grane na rogu lub trąbce myśliwskiej, mające na celu komunikację między myśliwymi podczas polowania. Wyróżnia się dwa rodzaje sygnałów: porozumiewawcze oraz okolicznościowe. Sygnały porozumiewawcze służą do przekazywania pozycji myśliwego, jego intencji oraz innych istotnych informacji, umożliwiając wspólne działanie i zapobiegając niebezpiecznym sytuacjom. W ich skład wchodzą m.in. sygnał ostrzegawczy, zatrzymania, odstąpienia oraz zbliżenia się.

W kontekście komunikacji między myśliwymi, sygnały myśliwskie stanowią kluczowy element organizacji polowań oraz zarządzania zwierzyną łowną. Poprzez umożliwienie efektywnego współdziałania grupy, mają istotny wpływ na bezpieczeństwo zarówno myśliwych, jak i zwierząt.

Ponadto, sygnały myśliwskie mogą być wykorzystywane do oznaczania granic terytorialnych oraz wyznaczania stref bezpieczeństwa dla zwierzyny, co pomaga w kontrolowanym zarządzaniu populacją zwierząt łownych oraz zachowaniu równowagi ekosystemu leśnego.

Wśród okolicznościowych sygnałów myśliwskich znajdują się m.in. sygnały informujące o śmierci zwierzęcia, rozpoczęciu i zakończeniu polowania, czy też sygnały związane z określonymi etapami życia zwierzyny np. pokotem czy pobudką.

Ogółem rzecz biorąc, sygnały myśliwskie pełnią ważną rolę w regulacji działań myśliwych podczas polowania oraz w zarządzaniu populacją dzikiej zwierzyny. Ich odpowiednie stosowanie przyczynia się zarówno do bezpieczeństwa uczestników polowania, jak i ochrony naturalnego środowiska przyrodniczego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sygnały myśliwskie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

sokolnik

1) w średniowieczu służący, opiekujący się sokolarnią;
2) od XV w. urzędnik dworu (sokolniczy);
3) dziś - myśliwy polujący z ptakami łowczymi.

suknia

sierść zwierzyny płowej, także dzika.

solnik

inaczej lizawka.

ślimy

rogi muflona.

sak

dawny rodzaj sieci do łapania ptaków.

sztych

iść na sztych: o zwierzynie idącej wprost na stanowisko myśliwego.

składność broni

zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).

strzał

wybuch ładunku prochowego, skupionego w pocisku broni myśliwskiej. Na pocisk w czasie lotu działa opór powietrza oraz siła przyciągania ziemskiego, co w dużym stopniu warunkuje kształt jego (...)

szlakować

staropolskie: tropić zwierzynę.

siać

o broni myśliwskiej mającej duży rozrzut.