Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: sokoły

sokoły, sokoły (Falkonidae)

rodzina ptaków drapieżnych, z których trzy gatunki używano w sokolnictwie: sokół wędrowny, raróg oraz kobuz.

Sokoły to rodzina ptaków drapieżnych z rzędu sokołowych (Falconiformes). Rodzina ta obejmuje wiele gatunków, z których trzy najbardziej znane są używane w sokolnictwie. Są nimi sokół wędrowny (Falco peregrinus), raróg (Falco subbuteo) oraz kobuz (Falco cherrug).

Sokoły charakteryzują się wyjątkowo silnymi i zwinnymi ciałami, długimi nogami oraz dużymi skrzydłami, których rozpiętość może wynosić od 1,5 do 2 metrów. Ich masa ciała mieści się w przedziale od 1 do 4 kilogramów. Są również znane ze swojej inteligencji i zdolności do uczenia się.

Sokolnictwo jest starożytną formą polowania, w której ludzie szkolili sokoły do polowania na inne ptaki. Sokolnicy używali specjalnych uprzęży i smyczy, aby przywiązywać ptaka do swojego ramienia lub nadgarstka. Proces ten wymagał trenowania ptaków tak, aby polowały na inne ptaki i wracały do sokolnika po locie.

Obecnie sokolnictwo nadal cieszy się popularnością w wielu krajach, a sokoły znajdują zastosowanie m.in. w ochronie upraw, hodowli zwierząt przed dzikimi drapieżnikami oraz wspomaganiu ratowania zagrożonych gatunków ptaków. Oprócz praktycznych zastosowań, sokoły czasem są wykorzystywane jako atrakcja turystyczna czy też stanowią symbol narodowy niektórych krajów.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sokoły w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szronowe

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.

szabas

przerwa w tokach cietrzewich podczas wschodu słońca. Stara legenda mówi, że ptaki czczą słońce, naukowego wyjaśnienia brak.

strzelba

śrutowa broń myśliwska.

skrzek

głos sójki.

Sellier and Bellot

czechosłowacka fabryka amunicji myśliwskiej. W Polsce dużym powodzeniem cieszyła się amunicja kulowa tej fabryki.

stanowisko myśliwskie stałe

specjalnie przygotowane miejsce oczekiwania na zwierzynę, np. kosz, ambona, czatownia itp.

strzelony

o zwierzynie trafionej śmiertelnie.

studzenie tuszy

proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).

szpicak

samiec zwierzyny płowej, którego pierwsze poroże ma kształt szpiców.

świadectwo pochodzenia zwierzyny

druk ścisłego zarachowania dokumentujący legalność pozyskania przewożonej sztuki; wystawia go dzierżawca obwodu łowieckiego.