Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: starka

starka

samica ptaka wodząca młode.

Starka to samica ptaka, która jest odpowiedzialna za opiekę nad młodymi. Jest to zwykle dorosły ptak, który w okresie lęgowym zajmuje się wysiadywaniem jaj i karmieniem oraz ochranianiem piskląt. Starka może być jednym z rodziców lub też samotnie wychowywać młode. Jej głównym zadaniem jest zapewnienie młodym dostatecznej ilości pożywienia, ochrona przed drapieżnikami oraz nauka umiejętności przetrwania w środowisku naturalnym.

W przypadku większości gatunków ptaków wodnych, starka pełni kluczową rolę w procesie rozrodu, zapewniając młodym opiekę i wsparcie niezbędne do przetrwania i rozwinięcia się. Większość starc odznacza się troskliwością oraz agresywną obroną terytorium i potomstwa, zwłaszcza wobec intruzów zbliżających się do gniazda.

Starki są istotnym ogniwem w ekosystemie, chroniąc swoje potomstwo i wpływając na zachowanie populacji ptaków. Ich funkcje obejmują również uczenie młodych ptaków podstawowych umiejętności łowieckich oraz zachowań obronnych. Dzięki nim populacje ptaków mogą utrzymać równowagę ekologiczną i zapewnić kontynuację swojego gatunku.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj starka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

smuż

skóra z zająca i królika.

szkody łowieckie

zniszczenie przez zwierzęta łowne plonów pól, ogrodów i lasów.

skupienie pocisków

odległość między poszczególnymi trafieniami w tarczę przy tym samym wycelowaniu (zob. rozrzut).

ssaki, ssaki (Mammalia)

najwyżej uorganizowana gromada kręgowców. Cechy charakterystyczne to m.in. najlepiej rozwinięty mózg, stała temperatura ciała, obecność okrywy włosowej, posiadanie przepony oraz zęby (...)

siedlisko, siedlisko, ekotop

kompleks czynników glebowych, wodnych i klimatycznych, tworzących warunki bytowania określonej roślinności i związanego z nią świata zwierzęcego.

szybować

o ptakach: unosić się w powietrzu bez poruszania skrzydłami.

siedmnadziesta

kara pieniężna wynosząca 70 grzywien, nakładana w dawnej Polsce za wykroczenia przeciwko książęcemu prawu, w tym także za przestępstwa łowieckie.

składanie się

czynność polegająca na włożeniu stopki broni w dołek strzelecki i naprowadzeniu przyrządów celowniczych na cel.

szable

dolne kły samca dzika (razem z fajkami tworzą oręż - trofeum z dzika).

stopa

określenie wyglądu powierzchni ziemi podczas polowania: stopa biała - ziemia pokryta śniegiem; stopa czarna - brak śniegu, stopa srokata - śnieg gdzieniegdzie.