Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: siąg

siąg

staropolskie określenie rozpiętości skrzydeł ptaków.

Siąg to staropolskie określenie rozpiętości skrzydeł ptaków. W kontekście dzisiejszej terminologii łowieckiej, siąg stanowi jedną z kluczowych miar, która służy do identyfikacji i charakteryzacji gatunków ptaków. Jest to odległość między końcami skrzydeł ptaka, wyrażana zwykle w centymetrach lub calach. Siąg jest istotnym parametrem przy określaniu wielkości i budowy anatomicznej ptaka, co pozwala na dokładniejsze rozróżnienie poszczególnych gatunków.

Ponadto siąg jest także używany do określenia wydajności lotu ptaka. Im większy siąg, tym zazwyczaj lepsza siła nośna i wydajność lotu. Ptaki o większym siągu mogą unosić się na większe wysokości i przemieszczać się na większe odległości bez konieczności ciągłego machania skrzydłami. Dodatkowo, siąg może być wykorzystywany do określenia szybkości lotu ptaka – te o większym siągu często charakteryzują się lepszym przyspieszeniem i szybszymi przelotami niż te o mniejszym.

Podsumowując, siąg jest istotnym parametrem w charakterystyce anatomicznej ptaków oraz służy jako wskaźnik ich wydajności lotu oraz szybkości przemieszczania się w powietrzu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj siąg w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

składanie się

czynność polegająca na włożeniu stopki broni w dołek strzelecki i naprowadzeniu przyrządów celowniczych na cel.

skałka

ostry kawałek krzemienia do krzesania iskier w broni skałkowej.

strzała

pocisk do luku lub kuszy składający się z grotu, drzewca i tylca z pierzyskiem. Groty wykonywano z metalu, kamienia lub twardego drewna. Na pionowym zakończeniu tylca było nacięcie do (...)

skłuć

dobić postrzałka kordelasem (w Polsce obecnie zabronione).

starka

samica ptaka wodząca młode.

sadło

tłuszcz ze zwierzyny.

strzelanie myśliwskie

zawody na strzelnicy obejmujące konkurencje: strzelanie do stojącego rogacza i biegnącego dzika (kula) oraz krąg myśliwski, przeloty, oś myśliwska i strzelanie do biegnącego zająca (...)

sznurować

o wilkach i lisach: posuwać się po linii prostej; pozostawiany trop nazywamy sznurem.

smycz

rzemień lub linka służąca do prowadzenia psa przy nodze.

sokolnik

1) w średniowieczu służący, opiekujący się sokolarnią;
2) od XV w. urzędnik dworu (sokolniczy);
3) dziś - myśliwy polujący z ptakami łowczymi.