Definicja hasła: szydlarz
- szydlarz
jeleń byk i kozioł noszący poroże zbudowane tylko z ostro zakończonych tyk (bez odnóg).
Szydlarz to określenie dla jelenia, byka lub kozła noszącego poroże zbudowane wyłącznie z ostro zakończonych tyków. Jest to szczególny rodzaj poroża, charakteryzujący się brakiem odnóg, które występują u innych gatunków zwierząt. Poroże szydlarza składa się z dwóch lub trzech długich i ostro zakończonych tyków, które są połączone ze sobą tworząc jednolity kształt. Te cechy wyróżniają szydlarza spośród innych gatunków.
Szydlarze są często mylone z porożem jelenia, ale istnieją fundamentalne różnice między nimi. Jeden z kluczowych punktów różnicujących to fakt, że poroże szydlarza nie posiada odnóg, w przeciwieństwie do poroża jelenia. Ponadto, poroże szydlarza jest bardziej okrągłe i ma mniejszy obwód niż poroże jelenia.
Ze względu na swoje unikalne cechy morfologiczne, szydlarze są szczególnie cenione jako trofea łowieckie. Ich imponujący wygląd sprawia, że często są wykorzystywane do ozdabiania domów czy sal bankietowych. Dodatkowo, szydlarze mogą być wykorzystywane w celach edukacyjnych jako przykłady różnorodności cech charakterystycznych dla poszczególnych gatunków zwierząt.
Podsumowując, szydlarz to zwierzę noszące charakterystyczne poroże składające się tylko z ostro zakończonych tyków, która nadaje mu niepowtarzalny wygląd i stanowi cenioną trofeę łowiecką oraz obiekt dekoracyjny i edukacyjny.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szydlarz w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- szyna
połączenie luf broni myśliwskiej śrutowej lub kombinowanej; na górnej szynie umieszczone są przyrządy celownicze.
- strzykacz
rodzaj muchówki obejmujący gatunki, których larwy pasożytują w nosie i przełyku jeleniowatych.
- sęki
rogowe palczaste odrosty na łopatach daniela
- skupienie pocisków
odległość między poszczególnymi trafieniami w tarczę przy tym samym wycelowaniu (zob. rozrzut).
- strzelanie myśliwskie
zawody na strzelnicy obejmujące konkurencje: strzelanie do stojącego rogacza i biegnącego dzika (kula) oraz krąg myśliwski, przeloty, oś myśliwska i strzelanie do biegnącego zająca (...)
- szlakować
staropolskie: tropić zwierzynę.
- strzyże
wąsy zająca.
- sokołowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego polegający na obowiązku pilnowania gniazd sokołów założonych na danym terenie.
- szczenić się
o samicy psa, wilka y lisa, borsuka, jenota: wydawać młode na świat.
- staśmienie wieńca
wadliwe poroże jelenia o silnie spłaszczonych tykach.