Definicja hasła: szydlarz
- szydlarz
jeleń byk i kozioł noszący poroże zbudowane tylko z ostro zakończonych tyk (bez odnóg).
Szydlarz to określenie dla jelenia, byka lub kozła noszącego poroże zbudowane wyłącznie z ostro zakończonych tyków. Jest to szczególny rodzaj poroża, charakteryzujący się brakiem odnóg, które występują u innych gatunków zwierząt. Poroże szydlarza składa się z dwóch lub trzech długich i ostro zakończonych tyków, które są połączone ze sobą tworząc jednolity kształt. Te cechy wyróżniają szydlarza spośród innych gatunków.
Szydlarze są często mylone z porożem jelenia, ale istnieją fundamentalne różnice między nimi. Jeden z kluczowych punktów różnicujących to fakt, że poroże szydlarza nie posiada odnóg, w przeciwieństwie do poroża jelenia. Ponadto, poroże szydlarza jest bardziej okrągłe i ma mniejszy obwód niż poroże jelenia.
Ze względu na swoje unikalne cechy morfologiczne, szydlarze są szczególnie cenione jako trofea łowieckie. Ich imponujący wygląd sprawia, że często są wykorzystywane do ozdabiania domów czy sal bankietowych. Dodatkowo, szydlarze mogą być wykorzystywane w celach edukacyjnych jako przykłady różnorodności cech charakterystycznych dla poszczególnych gatunków zwierząt.
Podsumowując, szydlarz to zwierzę noszące charakterystyczne poroże składające się tylko z ostro zakończonych tyków, która nadaje mu niepowtarzalny wygląd i stanowi cenioną trofeę łowiecką oraz obiekt dekoracyjny i edukacyjny.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szydlarz w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- strzała
pocisk do luku lub kuszy składający się z grotu, drzewca i tylca z pierzyskiem. Groty wykonywano z metalu, kamienia lub twardego drewna. Na pionowym zakończeniu tylca było nacięcie do (...)
- stopka
zakończenie kolby broni myśliwskiej.
- sidło
pętla służąca kłusownikowi do łapania ptaków.
- sroka, sroka (pica pica)
ptak z rodziny krukowatych o czarno-białym upierzeniu i długim czarnym ogonie. Jest poważnym szkodnikiem w miejscach, gdzie występuje zwierzyna drobna; wiosną żywi się m.in. jajami, (...)
- setery
trzy rasy angielskich psów myśliwskich stosowanych do polowań na ptactwo, wywodzących się od angielskich wyżłów długowłosych: s. angielski (lawerak), średniej wielkości, o maści (...)
- sokoły, sokoły (Falkonidae)
rodzina ptaków drapieżnych, z których trzy gatunki używano w sokolnictwie: sokół wędrowny, raróg oraz kobuz.
- szesnastak
jeleń byk mający po osiem odnóg na każdej tyce (sz. regularny) lub przynajmniej na jednej z tyk (sz. nieregularny).
- strychulec
krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego.
- skupienie pocisków
odległość między poszczególnymi trafieniami w tarczę przy tym samym wycelowaniu (zob. rozrzut).
- stanowić
o psach myśliwskich: zatrzymać w miejscu gonionego zwierza, dając myśliwemu możliwość dojścia i oddania strzału.