Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szydlarz

szydlarz

jeleń byk i kozioł noszący poroże zbudowane tylko z ostro zakończonych tyk (bez odnóg).

Szydlarz to określenie dla jelenia, byka lub kozła noszącego poroże zbudowane wyłącznie z ostro zakończonych tyków. Jest to szczególny rodzaj poroża, charakteryzujący się brakiem odnóg, które występują u innych gatunków zwierząt. Poroże szydlarza składa się z dwóch lub trzech długich i ostro zakończonych tyków, które są połączone ze sobą tworząc jednolity kształt. Te cechy wyróżniają szydlarza spośród innych gatunków.

Szydlarze są często mylone z porożem jelenia, ale istnieją fundamentalne różnice między nimi. Jeden z kluczowych punktów różnicujących to fakt, że poroże szydlarza nie posiada odnóg, w przeciwieństwie do poroża jelenia. Ponadto, poroże szydlarza jest bardziej okrągłe i ma mniejszy obwód niż poroże jelenia.

Ze względu na swoje unikalne cechy morfologiczne, szydlarze są szczególnie cenione jako trofea łowieckie. Ich imponujący wygląd sprawia, że często są wykorzystywane do ozdabiania domów czy sal bankietowych. Dodatkowo, szydlarze mogą być wykorzystywane w celach edukacyjnych jako przykłady różnorodności cech charakterystycznych dla poszczególnych gatunków zwierząt.

Podsumowując, szydlarz to zwierzę noszące charakterystyczne poroże składające się tylko z ostro zakończonych tyków, która nadaje mu niepowtarzalny wygląd i stanowi cenioną trofeę łowiecką oraz obiekt dekoracyjny i edukacyjny.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szydlarz w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szczenić się

o samicy psa, wilka y lisa, borsuka, jenota: wydawać młode na świat.

siuta

inaczej koza.

skłusować

pozyskać nielegalnie zwierzynę.

spust

język spustowy, umieszczony pod szyjką broni myśliwskiej; ściągnięcie go powoduje zwolnienie iglicy i strzał. Prawidłowa twardość spustu wynosi: pierwszy 1,7-1,9 kgm, drugi 1,9-2,1 (...)

skrzekot

niepłodny mieszaniec koguta cietrzewia i głuszycy.

szlakować

staropolskie: tropić zwierzynę.

sadzić

o zwierzynie czworonożnej: szybko biec.

świstun, świstun (Anas penelope L.)

ptak łowny z rzędu blaszkodziobych należący do kaczek pływających (właściwych). W Polsce nielicznie lęgowy, częstszy na przelotach. W czasie lotu wydaje charakterystyczny świst. (...)

stopa

określenie wyglądu powierzchni ziemi podczas polowania: stopa biała - ziemia pokryta śniegiem; stopa czarna - brak śniegu, stopa srokata - śnieg gdzieniegdzie.

stanowisko myśliwskie stałe

specjalnie przygotowane miejsce oczekiwania na zwierzynę, np. kosz, ambona, czatownia itp.