Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szydlarz

szydlarz

jeleń byk i kozioł noszący poroże zbudowane tylko z ostro zakończonych tyk (bez odnóg).

Szydlarz to określenie dla jelenia, byka lub kozła noszącego poroże zbudowane wyłącznie z ostro zakończonych tyków. Jest to szczególny rodzaj poroża, charakteryzujący się brakiem odnóg, które występują u innych gatunków zwierząt. Poroże szydlarza składa się z dwóch lub trzech długich i ostro zakończonych tyków, które są połączone ze sobą tworząc jednolity kształt. Te cechy wyróżniają szydlarza spośród innych gatunków.

Szydlarze są często mylone z porożem jelenia, ale istnieją fundamentalne różnice między nimi. Jeden z kluczowych punktów różnicujących to fakt, że poroże szydlarza nie posiada odnóg, w przeciwieństwie do poroża jelenia. Ponadto, poroże szydlarza jest bardziej okrągłe i ma mniejszy obwód niż poroże jelenia.

Ze względu na swoje unikalne cechy morfologiczne, szydlarze są szczególnie cenione jako trofea łowieckie. Ich imponujący wygląd sprawia, że często są wykorzystywane do ozdabiania domów czy sal bankietowych. Dodatkowo, szydlarze mogą być wykorzystywane w celach edukacyjnych jako przykłady różnorodności cech charakterystycznych dla poszczególnych gatunków zwierząt.

Podsumowując, szydlarz to zwierzę noszące charakterystyczne poroże składające się tylko z ostro zakończonych tyków, która nadaje mu niepowtarzalny wygląd i stanowi cenioną trofeę łowiecką oraz obiekt dekoracyjny i edukacyjny.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szydlarz w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

skrzydła

1) flanki: krańcowe stanowiska na linii myśliwych, często ustawiane do niej pod kątem prostym;
2) przednie kończyny ptaków.

stado

grupa osobników danego gatunku przebywających razem i współżyjących ze sobą; stado posiada pewną strukturę hierarchiczną.

skrom

tłuszcz zająca i królika.

szarawary

długie kosmate kłaki, obrastające uda ssaków drapieżnych.

sierść

uwłosienie ciała zwierzyny czworonożnej.

sfora

1) rzemień służący do prowadzenia psów gończych)
2) para psów gończych.

sanki

pojazd na płozach ciągnięty przez konia, często używany przez myśliwych w zimie do polowania z podjazdu.

szczwany

o zwierzu doświadczonym, chytrym, który niejednokrotnie miał styczność z myśliwymi i psami.

sokolnictwo

układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)

skłuć

dobić postrzałka kordelasem (w Polsce obecnie zabronione).