Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: studzenie tuszy

studzenie tuszy

proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).

Studzenie tuszy to proces polegający na wychłodzeniu tuszy zwierząt łownych, takich jak jelenie, dziki czy sarny, po ich upolowaniu i wypatroszeniu. Jest to ważny etap w procesie przygotowania mięsa do dalszej obróbki i konsumpcji, ponieważ odpowiednie schłodzenie tuszy ma kluczowe znaczenie dla zachowania jakości mięsa. Proces ten ma na celu zapobieżenie namnażaniu się bakterii oraz szybkiemu psuciu się mięsa.

Studzenie tuszy odbywa się poprzez zawieszenie zwierzęcia w chłodnym i przewiewnym miejscu, co pozwala na naturalne obniżenie temperatury ciała zwierzęcia i jego mięsa. Ważne jest, aby miejsce studzenia było odpowiednio wentylowane, gdy jest ciepło, aby zapobiec gromadzeniu się wilgoci wokół tuszy, co mogłoby sprzyjać rozwojowi bakterii i powodować szybsze psucie się mięsa.

Proces studzenia tuszy jest niezbędny zarówno ze względów bezpieczeństwa żywnościowego, jak i dla utrzymania wysokiej jakości smakowej i tekstury mięsa. Zapewnienie odpowiedniego chłodzenia tuszy przyczynia się do zachowania świeżości mięsa oraz wydłużenia jego trwałości. Dzięki temu umożliwia dłużej przechowywanie mięsa bez ryzyka zepsucia.

W łowiectwie kulinarnym istotne jest również właściwe przygotowanie miejsca do studzenia tuszy zwierząt łownych oraz monitorowanie tego procesu, aby zapewnić optymalne warunki chłodnicze. W ten sposób można skutecznie zachować jakość mięsa i cieszyć się smakiem wysokiej jakości dziczyzny przez dłuższy czas po upolowaniu zwierzęcia.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj studzenie tuszy w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szyć

strzelać raz za razem.

skrom

tłuszcz zająca i królika.

strzelba

śrutowa broń myśliwska.

sztych

iść na sztych: o zwierzynie idącej wprost na stanowisko myśliwego.

szarawary

długie kosmate kłaki, obrastające uda ssaków drapieżnych.

szlakować

staropolskie: tropić zwierzynę.

siuta

inaczej koza.

sekundowanie

naśladowanie przez wyżla drugiego ligowca, który zwietrzywszy zwierzynę wystawia ją.

sokoły, sokoły (Falkonidae)

rodzina ptaków drapieżnych, z których trzy gatunki używano w sokolnictwie: sokół wędrowny, raróg oraz kobuz.

szczeć

uwłosienie ciała dzików.