Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: studzenie tuszy

studzenie tuszy

proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).

Studzenie tuszy to proces polegający na wychłodzeniu tuszy zwierząt łownych, takich jak jelenie, dziki czy sarny, po ich upolowaniu i wypatroszeniu. Jest to ważny etap w procesie przygotowania mięsa do dalszej obróbki i konsumpcji, ponieważ odpowiednie schłodzenie tuszy ma kluczowe znaczenie dla zachowania jakości mięsa. Proces ten ma na celu zapobieżenie namnażaniu się bakterii oraz szybkiemu psuciu się mięsa.

Studzenie tuszy odbywa się poprzez zawieszenie zwierzęcia w chłodnym i przewiewnym miejscu, co pozwala na naturalne obniżenie temperatury ciała zwierzęcia i jego mięsa. Ważne jest, aby miejsce studzenia było odpowiednio wentylowane, gdy jest ciepło, aby zapobiec gromadzeniu się wilgoci wokół tuszy, co mogłoby sprzyjać rozwojowi bakterii i powodować szybsze psucie się mięsa.

Proces studzenia tuszy jest niezbędny zarówno ze względów bezpieczeństwa żywnościowego, jak i dla utrzymania wysokiej jakości smakowej i tekstury mięsa. Zapewnienie odpowiedniego chłodzenia tuszy przyczynia się do zachowania świeżości mięsa oraz wydłużenia jego trwałości. Dzięki temu umożliwia dłużej przechowywanie mięsa bez ryzyka zepsucia.

W łowiectwie kulinarnym istotne jest również właściwe przygotowanie miejsca do studzenia tuszy zwierząt łownych oraz monitorowanie tego procesu, aby zapewnić optymalne warunki chłodnicze. W ten sposób można skutecznie zachować jakość mięsa i cieszyć się smakiem wysokiej jakości dziczyzny przez dłuższy czas po upolowaniu zwierzęcia.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj studzenie tuszy w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

sznury

inaczej fladry.

sroka, sroka (pica pica)

ptak z rodziny krukowatych o czarno-białym upierzeniu i długim czarnym ogonie. Jest poważnym szkodnikiem w miejscach, gdzie występuje zwierzyna drobna; wiosną żywi się m.in. jajami, (...)

śrut

ołowiane kulki o średnicy 2-4,5 mm, stanowiące pocisk naboju do broni śrutowej (zob. Amunicja myśliwska). Śrut numerujemy od nr (...)

sygnały myśliwskie

umowne sygnały grane na rogu lub trąbce myśliwskiej. Można je podzielić na porozumiewawcze i okolicznościowe. Do okolicznościowych należą sygnałówki na śmierć różnych zwierząt oraz (...)

szczek

głos wydawany przez psy, lisy i sarny.

strój bobrowy

mazista wydzielina parzystych gruczołów napletkowych bobra, dawniej uważana za uniwersalny środek leczniczy.

skrocz

charakterystyczny kłus łosia polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych.

szarża

atak dzika na myśliwego, szczecina.

stroik

woabik na ptaki, rodzaj piaszczałki.

sarna, sarna (Capreolus capreolus L.)

gatunek łowny z rodziny jeleniowatych z rzędu parzystokopytnych. Długość ciała 95-136 cm, wysokość barkowa 65-90 cm, dł. ogona 2-3,5 cm, ciężar 15- 30 kg. Ubarwienie latem rude, zimą (...)