Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szybować

szybować

o ptakach: unosić się w powietrzu bez poruszania skrzydłami.

Szybowanie jest jednym z najbardziej charakterystycznych zachowań ptaków, polegającym na unoszeniu się w powietrzu bez poruszania skrzydłami. Ptaki wykorzystują różne rodzaje siły nośnej, takie jak wiatr, prądy powietrza lub ciepłe powietrze do utrzymania się w powietrzu. Jest to efektywny sposób oszczędzania energii, ponieważ ptaki nie muszą wykorzystywać skrzydeł do lotu. Szybowanie pozwala im osiągać duże prędkości i wysokości, a niektóre gatunki potrafią nawet szybować na kilku kilometrowej wysokości. Szybowanie jest szczególnie popularne u ptaków drapieżnych, którzy wykorzystują je do obserwacji otoczenia i polowania na ofiary z góry. Dodatkowo, szybowanie może być wykorzystywane przez ptaki do migracji, umożliwiając im przeloty na duże odległości z mniejszym wysiłkiem niż lot z aktywnym użyciem skrzydeł.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szybować w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

siedmnadziesta

kara pieniężna wynosząca 70 grzywien, nakładana w dawnej Polsce za wykroczenia przeciwko książęcemu prawu, w tym także za przestępstwa łowieckie.

skolenie

głos wydalany przez lisa.

szyć

strzelać raz za razem.

strzyc

1) o zającach i królikach: obgryzać rośliny;
2) o zającach, dzikach i jeleniowatych: nastawiać uszu.

sarna, sarna (Capreolus capreolus L.)

gatunek łowny z rodziny jeleniowatych z rzędu parzystokopytnych. Długość ciała 95-136 cm, wysokość barkowa 65-90 cm, dł. ogona 2-3,5 cm, ciężar 15- 30 kg. Ubarwienie latem rude, zimą (...)

sadowisko

inaczej tokowisko.

szuwary

zarośla roślin zielonych (sitowie, tatarak itp.) nad brzegami stawów i jezior.

sagalasówka

broń myśliwska z końca XVIIIr w. wyrobu kowala-rusznikarza Sagalasa ze wsi Bałabanówka w powiecie lipowieckim na ziemi kijowskiej. Salgasówki zdobione były napisami: Se git se bon Sagalas (...)

siekaniec

dawniej używane drobne kawałki posiekanego ołowiu zamiast śrutu.

szronowe

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.