Definicja hasła: skrocz
- skrocz
charakterystyczny kłus łosia polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych.
Skrocz to charakterystyczny kłus łosia, polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych. Jest to specyficzny ruch, który pozwala łosiom poruszać się szybko i zwinne po trudnym terenie, a także umożliwia unikanie drapieżników. Skrocz jest efektywnym sposobem przemieszczania się dla tych dużych zwierząt, umożliwiając im utrzymanie dużej prędkości i zwrotności w trudnych warunkach środowiska naturalnego.
Technika skrocza jest wykorzystywana przez łosie w sytuacjach zagrożenia lub gonitwy. Dzięki równoczesnemu posuwaniu nóg z danej pary, łosie są w stanie osiągać znaczną szybkość poruszania się oraz szybko zmieniać kierunek biegu, co zwiększa szanse ucieczki przed drapieżnikami. Skrocz stanowi więc ważny element w zachowaniu łosi w warunkach dzikiej przyrody.
Podczas skrocza obydwie pary nóg działają zgranie i synchronizację, co pozwala łosiom utrzymywać stabilność i pewność kroku na nierównym terenie. Dzięki tej specyficznej technice poruszania się, łosie są zdolne do pokonywania przeszkód terenowych oraz trzymania szybkiej prędkości na dłuższe dystanse.
Sumując, skrocz jest charakterystycznym kłusem łosia, umożliwiającym szybkie i zwinne poruszanie się po trudnym terenie z równoczesnym posuwaniem obu prawych nóg, a następnie obu lewych. Ta specyficzna technika poruszania się pozwala łosiom utrzymać prędkość oraz uniknąć drapieżników w warunkach naturalnych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj skrocz w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- sygnałówka
myśliwska trąbka metalowa służąca do grania sygnałów myśliwskich.
- skoki
nogi zająca.
- sietnik
w dawnej Polsce członek służby łowieckiej, mający nadzór nad sieciami.
- słonka, słonka (Scolopax rusticola L.)
ptak łowny z rodziny brodźców, ma bardzo długi, prosty dziób i krótkie nogi, oczy osadzone wysoko w tyle głowy, upierzenie rdzawobrunatne z ciemniejszymi pręgami. Długość ciała 34-38 (...)
- skupienie pocisków
odległość między poszczególnymi trafieniami w tarczę przy tym samym wycelowaniu (zob. rozrzut).
- skałka
ostry kawałek krzemienia do krzesania iskier w broni skałkowej.
- składanie się
czynność polegająca na włożeniu stopki broni w dołek strzelecki i naprowadzeniu przyrządów celowniczych na cel.
- strzykacz
rodzaj muchówki obejmujący gatunki, których larwy pasożytują w nosie i przełyku jeleniowatych.
- strzelony
o zwierzynie trafionej śmiertelnie.
- stożek przejściowy
krótki odcinek przewodu lufy za komorą nabojową o zwężającej się średnicy.