Definicja hasła: skrocz
- skrocz
charakterystyczny kłus łosia polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych.
Skrocz to charakterystyczny kłus łosia, polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych. Jest to specyficzny ruch, który pozwala łosiom poruszać się szybko i zwinne po trudnym terenie, a także umożliwia unikanie drapieżników. Skrocz jest efektywnym sposobem przemieszczania się dla tych dużych zwierząt, umożliwiając im utrzymanie dużej prędkości i zwrotności w trudnych warunkach środowiska naturalnego.
Technika skrocza jest wykorzystywana przez łosie w sytuacjach zagrożenia lub gonitwy. Dzięki równoczesnemu posuwaniu nóg z danej pary, łosie są w stanie osiągać znaczną szybkość poruszania się oraz szybko zmieniać kierunek biegu, co zwiększa szanse ucieczki przed drapieżnikami. Skrocz stanowi więc ważny element w zachowaniu łosi w warunkach dzikiej przyrody.
Podczas skrocza obydwie pary nóg działają zgranie i synchronizację, co pozwala łosiom utrzymywać stabilność i pewność kroku na nierównym terenie. Dzięki tej specyficznej technice poruszania się, łosie są zdolne do pokonywania przeszkód terenowych oraz trzymania szybkiej prędkości na dłuższe dystanse.
Sumując, skrocz jest charakterystycznym kłusem łosia, umożliwiającym szybkie i zwinne poruszanie się po trudnym terenie z równoczesnym posuwaniem obu prawych nóg, a następnie obu lewych. Ta specyficzna technika poruszania się pozwala łosiom utrzymać prędkość oraz uniknąć drapieżników w warunkach naturalnych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj skrocz w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- selekt
sztuka przeznaczona na odstrzał selekcyjny.
- strugi
przednie siekacze zająca i królika.
- siadło
drzewo, na którym zasiadł na noc głuszec
- siodło
charakterystyczna dla samców muflona biała plama po obu stronach grzbietu w okolicy ostatnich żeber.
- sidło
pętla służąca kłusownikowi do łapania ptaków.
- sokolnictwo
układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)
- słupkować
o zającu i króliku: siadać na tylnych nogach (skokach).
- sadzić
o zwierzynie czworonożnej: szybko biec.
- sadowić
umieszczać ptaka łowczego na berle.
- świeca
pionowy lot śmiertelnie postrzelonego ptaka.