Definicja hasła: szesnastka
- szesnastka
myśliwska broń śrutowa kal. 16.
Szesnastka to myśliwska broń śrutowa kalibru 16, która znajduje szerokie zastosowanie w polowaniach drobnej zwierzyny. Charakteryzuje się długością lufy od 48 do 60 cm oraz wagą od 3 do 4 kg, co czyni ją poręczną i lekką w użytkowaniu. Broń ta może być wyposażona zarówno w magazynek, który pomieści od 2 do 5 naboi, jak i w dodatkowe celowniki optyczne lub laserowe, ułatwiające celowanie. Ze względu na atrakcyjną cenę i łatwość obsługi, szesnastka cieszy się dużą popularnością wśród początkujących myśliwych.
Szesnastka należy do najpopularniejszych typów broni śrutowych na świecie i jest szczególnie powszechnie wykorzystywana w Europie. Jej skuteczność objawia się przede wszystkim na niewielkich dystansach, gdzie doskonale sprawdza się w trakcie polowań na dziki, lisy czy zające. Dzięki doskonałym właściwościom balistycznym, szesnastka okazuje się niezwykle efektywna na dystansach do 100 metrów, co czyni ją niezawodnym narzędziem w rękach myśliwych.
Podsumowując, szesnastka jest lekką, poręczną oraz skuteczną bronią myśliwską kalibru 16, znakomicie sprawdzającą się podczas polowań na drobną zwierzynę. Dzięki swojej popularności i uniwersalności stanowi idealny wybór zarówno dla początkujących myśliwych jak i doświadczonych entuzjastów łowiectwa.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szesnastka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- świeca
pionowy lot śmiertelnie postrzelonego ptaka.
- sady
zlatywanie się w jedno miejsce kaczek (o świcie) wracających z nocnych żerowisk.
- studzenie tuszy
proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).
- skałkówka
dawna broń myśliwska, w której kurek był zaopatrzony w skałką, później zastąpiony pistonem.
- sól
bardzo ważny składnik zimowego dokarmiania zwierzyny; najlepiej podawać w lizawkach zmieszaną z gliną lub sól kamienną.
- ślimy
rogi muflona.
- szronowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.