Definicja hasła: strzelony
- strzelony
o zwierzynie trafionej śmiertelnie.
Strzelony - termin używany w kontekście polowania, oznaczający zwierzynę trafioną śmiertelnie, która upadła po trafieniu kulą, strzałem lub innym środkiem z broni palnej. W praktyce łowieckiej jest to moment, gdy zwierzyna odnaleziona zostaje już martwa, po trafieniu i oddaniu strzału przez myśliwego. Termin "strzelony" może być również używany w odniesieniu do samego aktu trafienia zwierzyny, oznaczając moment śmiertelnego trafienia.
Podczas polowania ważne jest, aby myśliwy umiał prawidłowo ocenić czy zwierzę zostało właściwie trafione i czy potrzebne jest dalsze ściganie. Stąd właśnie pojawia się określenie "strzelony", które informuje o tym, że dany egzemplarz zwierzyny został trafiony w sposób skuteczny i nie wymaga dalszych działań ze strony myśliwego.
Ocenienie statusu "strzelonej" zwierzyny jest istotne zarówno dla bezpieczeństwa polujących jak i etycznych aspektów polowania. Poprawna ocena stanu strzelonej zwierzyny pozwala na ograniczenie cierpień zwierzęcia i efektywne wykorzystanie zdobyczy łowieckiej.
W kontekście prawnym, status "strzelonej" zwierzyny może mieć znaczenie dla regulacji dotyczących limitów i zasad odstrzału poszczególnych gatunków oraz wymogów związanych z raportowaniem wyników polowań. Odpowiednia identyfikacja strzelonej zwierzyny może wpływać także na obowiązujące przepisy dotyczące rejestracji zdobyczy łowieckiej oraz procesu przetwarzania oraz dystrybucji mięsa.
Wnioski dotyczące statusu strzelonej zwierzyny są również istotne dla prowadzenia badań naukowych nad populacjami dzikich gatunków oraz dla monitorowania stanu zdrowia i żerowania poszczególnych jednostek. Dzięki dokładnej klasyfikacji strzelonych egzemplarzy możliwe jest uzyskanie danych przydatnych do planowania racjonalnego zagospodarowania populacji oraz działań mających na celu zachowanie równowagi ekosystemów naturalnych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj strzelony w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- sokoły, sokoły (Falkonidae)
rodzina ptaków drapieżnych, z których trzy gatunki używano w sokolnictwie: sokół wędrowny, raróg oraz kobuz.
- siatka celownicza
celownik wlunecie myśliwskiej.
- szczwacz
członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.
- skłusować
pozyskać nielegalnie zwierzynę.
- szesnastak
jeleń byk mający po osiem odnóg na każdej tyce (sz. regularny) lub przynajmniej na jednej z tyk (sz. nieregularny).
- sokolnik
1) w średniowieczu służący, opiekujący się sokolarnią;
2) od XV w. urzędnik dworu (sokolniczy);
3) dziś - myśliwy polujący z ptakami łowczymi.
- strzyżak jeleni, strzyżak jeleni, mucha jelenia
szkodliwa muchówka, pasożyt zewnętrzny jelenie, żywi się jego krwią, obłamuje sobie skrzydła w jego sierści. Występuje tam, gdzie licznie bytują jelenie.
- szyjka
węższa część łoża służąca za uchwyt broni.
- sokolarnia
miejsce hodowli ptaków łowczych.
- szczenię
młody pies, wilk, lis, borsuk, jenot itd.