Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: sietnik

sietnik

w dawnej Polsce członek służby łowieckiej, mający nadzór nad sieciami.

Sietnik to ważny członek służby łowieckiej w dawnej Polsce odpowiedzialny za nadzór nad sieciami łowieckimi. Jego głównym zadaniem było sprawdzanie, ustawianie i naprawa sieci przed oraz po polowaniu, aby zapewnić ich skuteczność. Sietnik był także odpowiedzialny za monitorowanie przebiegu polowań, dbanie o porządek i przestrzeganie limitów pozyskiwanej zwierzyny przez myśliwych. Ponadto, miał obowiązek rejestrowania informacji o pozyskanej zwierzynie do księgi myśliwskiej, która służyła do kontroli ilości dzikich zwierząt w danym regionie.

Niektóre z obowiązków sietnika obejmowały również zapewnienie właściwego rozmieszczenia sieci łowieckich oraz ich przygotowanie przed polowaniami. Sietnik musiał także być czujny na ewentualne uszkodzenia lub zerwane sieci podczas polowania i natychmiastowe reagowanie poprzez naprawę lub wymianę na nowe egzemplarze. Jego działania miały bezpośredni wpływ na sukces polowań oraz zapewnienie zrównoważonego użytkowania zasobów naturalnych.

Wówczas sietnik pełnił istotną funkcję w organizacji polowań i zarządzaniu zasobami dzikiej zwierzyny, a jego praca miała kluczowe znaczenie dla zachowania równowagi ekosystemu oraz zachowania zdrowej populacji dzikich zwierząt. Dzięki jego działaniom kontrolowano liczbę pozyskiwanej zwierzyny i zapewniano trwałość tradycyjnych metod łowieckich.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sietnik w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

stawka

noga lisa lub borsuka.

sidło

pętla służąca kłusownikowi do łapania ptaków.

sadzić

o zwierzynie czworonożnej: szybko biec.

scypuł

delikatna, owłosiona skóra, porastająca tworzące się poroże jeleniowatych. Po zakończeniu wzrostu poroża s. jest wycierany przez zwierzę o drzewa i krzewy.

sadło

tłuszcz ze zwierzyny.

skrocz

charakterystyczny kłus łosia polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych.

spuścić

1) zwolnić psa z otoku lub smyczy;
2) zestrzelić lecącego ptaka.

skałkówka

dawna broń myśliwska, w której kurek był zaopatrzony w skałką, później zastąpiony pistonem.

szczotki, szczotki, igły

piórka wyrastające u palców nóg koguta głuszca w okresie godowym, po zakończeniu którego zanikają.

szczwacz

członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.