Definicja hasła: sietnik
- sietnik
w dawnej Polsce członek służby łowieckiej, mający nadzór nad sieciami.
Sietnik to ważny członek służby łowieckiej w dawnej Polsce odpowiedzialny za nadzór nad sieciami łowieckimi. Jego głównym zadaniem było sprawdzanie, ustawianie i naprawa sieci przed oraz po polowaniu, aby zapewnić ich skuteczność. Sietnik był także odpowiedzialny za monitorowanie przebiegu polowań, dbanie o porządek i przestrzeganie limitów pozyskiwanej zwierzyny przez myśliwych. Ponadto, miał obowiązek rejestrowania informacji o pozyskanej zwierzynie do księgi myśliwskiej, która służyła do kontroli ilości dzikich zwierząt w danym regionie.
Niektóre z obowiązków sietnika obejmowały również zapewnienie właściwego rozmieszczenia sieci łowieckich oraz ich przygotowanie przed polowaniami. Sietnik musiał także być czujny na ewentualne uszkodzenia lub zerwane sieci podczas polowania i natychmiastowe reagowanie poprzez naprawę lub wymianę na nowe egzemplarze. Jego działania miały bezpośredni wpływ na sukces polowań oraz zapewnienie zrównoważonego użytkowania zasobów naturalnych.
Wówczas sietnik pełnił istotną funkcję w organizacji polowań i zarządzaniu zasobami dzikiej zwierzyny, a jego praca miała kluczowe znaczenie dla zachowania równowagi ekosystemu oraz zachowania zdrowej populacji dzikich zwierząt. Dzięki jego działaniom kontrolowano liczbę pozyskiwanej zwierzyny i zapewniano trwałość tradycyjnych metod łowieckich.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sietnik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- stawka
noga lisa lub borsuka.
- sidło
pętla służąca kłusownikowi do łapania ptaków.
- sadzić
o zwierzynie czworonożnej: szybko biec.
- scypuł
delikatna, owłosiona skóra, porastająca tworzące się poroże jeleniowatych. Po zakończeniu wzrostu poroża s. jest wycierany przez zwierzę o drzewa i krzewy.
- sadło
tłuszcz ze zwierzyny.
- skrocz
charakterystyczny kłus łosia polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych.
- spuścić
1) zwolnić psa z otoku lub smyczy;
2) zestrzelić lecącego ptaka.
- skałkówka
dawna broń myśliwska, w której kurek był zaopatrzony w skałką, później zastąpiony pistonem.
- szczotki, szczotki, igły
piórka wyrastające u palców nóg koguta głuszca w okresie godowym, po zakończeniu którego zanikają.
- szczwacz
członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.