Definicja hasła: sietnik
- sietnik
w dawnej Polsce członek służby łowieckiej, mający nadzór nad sieciami.
Sietnik to ważny członek służby łowieckiej w dawnej Polsce odpowiedzialny za nadzór nad sieciami łowieckimi. Jego głównym zadaniem było sprawdzanie, ustawianie i naprawa sieci przed oraz po polowaniu, aby zapewnić ich skuteczność. Sietnik był także odpowiedzialny za monitorowanie przebiegu polowań, dbanie o porządek i przestrzeganie limitów pozyskiwanej zwierzyny przez myśliwych. Ponadto, miał obowiązek rejestrowania informacji o pozyskanej zwierzynie do księgi myśliwskiej, która służyła do kontroli ilości dzikich zwierząt w danym regionie.
Niektóre z obowiązków sietnika obejmowały również zapewnienie właściwego rozmieszczenia sieci łowieckich oraz ich przygotowanie przed polowaniami. Sietnik musiał także być czujny na ewentualne uszkodzenia lub zerwane sieci podczas polowania i natychmiastowe reagowanie poprzez naprawę lub wymianę na nowe egzemplarze. Jego działania miały bezpośredni wpływ na sukces polowań oraz zapewnienie zrównoważonego użytkowania zasobów naturalnych.
Wówczas sietnik pełnił istotną funkcję w organizacji polowań i zarządzaniu zasobami dzikiej zwierzyny, a jego praca miała kluczowe znaczenie dla zachowania równowagi ekosystemu oraz zachowania zdrowej populacji dzikich zwierząt. Dzięki jego działaniom kontrolowano liczbę pozyskiwanej zwierzyny i zapewniano trwałość tradycyjnych metod łowieckich.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sietnik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- składność broni
zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).
- selekcja zwierzyny
1) naturalna: eliminowanie z łowiska sztuk słabych i chorych przez drapieżniki oraz w wyniku działania czynników atmosferycznych,
2) sztuczna: usuwanie z łowiska przez odstrzał sztuk (...)
- scypuł
delikatna, owłosiona skóra, porastająca tworzące się poroże jeleniowatych. Po zakończeniu wzrostu poroża s. jest wycierany przez zwierzę o drzewa i krzewy.
- sokolnik
1) w średniowieczu służący, opiekujący się sokolarnią;
2) od XV w. urzędnik dworu (sokolniczy);
3) dziś - myśliwy polujący z ptakami łowczymi.
- szczuć
gonić zwierzę chartami w polu.
- szczenić się
o samicy psa, wilka y lisa, borsuka, jenota: wydawać młode na świat.
- stopka
zakończenie kolby broni myśliwskiej.
- świece
oczy żubra, zwierzyny płowej, kozicy, muflona i dzika
- sroka, sroka (pica pica)
ptak z rodziny krukowatych o czarno-białym upierzeniu i długim czarnym ogonie. Jest poważnym szkodnikiem w miejscach, gdzie występuje zwierzyna drobna; wiosną żywi się m.in. jajami, (...)