Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: sietnik

sietnik

w dawnej Polsce członek służby łowieckiej, mający nadzór nad sieciami.

Sietnik to ważny członek służby łowieckiej w dawnej Polsce odpowiedzialny za nadzór nad sieciami łowieckimi. Jego głównym zadaniem było sprawdzanie, ustawianie i naprawa sieci przed oraz po polowaniu, aby zapewnić ich skuteczność. Sietnik był także odpowiedzialny za monitorowanie przebiegu polowań, dbanie o porządek i przestrzeganie limitów pozyskiwanej zwierzyny przez myśliwych. Ponadto, miał obowiązek rejestrowania informacji o pozyskanej zwierzynie do księgi myśliwskiej, która służyła do kontroli ilości dzikich zwierząt w danym regionie.

Niektóre z obowiązków sietnika obejmowały również zapewnienie właściwego rozmieszczenia sieci łowieckich oraz ich przygotowanie przed polowaniami. Sietnik musiał także być czujny na ewentualne uszkodzenia lub zerwane sieci podczas polowania i natychmiastowe reagowanie poprzez naprawę lub wymianę na nowe egzemplarze. Jego działania miały bezpośredni wpływ na sukces polowań oraz zapewnienie zrównoważonego użytkowania zasobów naturalnych.

Wówczas sietnik pełnił istotną funkcję w organizacji polowań i zarządzaniu zasobami dzikiej zwierzyny, a jego praca miała kluczowe znaczenie dla zachowania równowagi ekosystemu oraz zachowania zdrowej populacji dzikich zwierząt. Dzięki jego działaniom kontrolowano liczbę pozyskiwanej zwierzyny i zapewniano trwałość tradycyjnych metod łowieckich.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sietnik w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szczwany

o zwierzu doświadczonym, chytrym, który niejednokrotnie miał styczność z myśliwymi i psami.

szesnastak

jeleń byk mający po osiem odnóg na każdej tyce (sz. regularny) lub przynajmniej na jednej z tyk (sz. nieregularny).

sztuka

pojedynczy zwierz.

siedmnadziesta

kara pieniężna wynosząca 70 grzywien, nakładana w dawnej Polsce za wykroczenia przeciwko książęcemu prawu, w tym także za przestępstwa łowieckie.

szczerbinka

część przyrządu celowniczego na lufie kulowej lub kombinowanej broni myśliwskiej w postaci blaszki z pionowym wycięciem.

sznur

trop wilka lub lisa.

sagalasówka

broń myśliwska z końca XVIIIr w. wyrobu kowala-rusznikarza Sagalasa ze wsi Bałabanówka w powiecie lipowieckim na ziemi kijowskiej. Salgasówki zdobione były napisami: Se git se bon Sagalas (...)

strzał

wybuch ładunku prochowego, skupionego w pocisku broni myśliwskiej. Na pocisk w czasie lotu działa opór powietrza oraz siła przyciągania ziemskiego, co w dużym stopniu warunkuje kształt jego (...)

szczypce

dawniej kleszcze używane do łapania borsuków żywcem.

siać

o broni myśliwskiej mającej duży rozrzut.