Definicja hasła: sęk
- sęk
wyrostek na łopacie daniela i łosia.
Sęk – wyrostek na łopacie daniela i łosia, który służy do zdobywania zwierzyny. Jest wykonany z twardego drewna, odporne na uszkodzenia mechaniczne. Jego długość wynosi od 30 do 50 cm, a szerokość od 2 do 4 cm. Końcówka sęka jest zakończona ostrym hakiem, co ułatwia chwytanie zwierzyny. Sęk jest używany do wyciągania zwierzyny z kryjówek, takich jak gęste krzaki czy głębokie norowiska.
Sęki wykorzystywane są przez myśliwych jako narzędzia polowania, umożliwiające bezpieczne i skuteczne połowy. Nie tylko pozwalają one na chwytanie dużych zwierząt takich jak daniel czy łosoś, ale także mniejszych gatunków jak sarny czy lisy. Ponadto, mogą być używane do chwycenia ptaków oraz innych małych zwierząt.
Sęk, dzięki swojej trwałej budowie, jest odporny na uszkodzenia mechaniczne i może być użyty w trudnych warunkach. Stanowi ważny element wypraw łowieckich i połowu ryb. Jego uniwersalność sprawia, że może być stosowany do połowu różnych gatunków zwierzyny, co czyni go niezbędnym narzędziem dla myśliwych i wędkarzy.
Ponadto warto również podkreślić umiejętności potrzebne do posługiwania się sępkiem oraz konieczność stosowania go zgodnie z przepisami dotyczącymi polowań i połowów.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sęk w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- szesnastka
myśliwska broń śrutowa kal. 16.
- szczotki, szczotki, igły
piórka wyrastające u palców nóg koguta głuszca w okresie godowym, po zakończeniu którego zanikają.
- szlifowanie, szlifowanie, czyhitanie, głucha pieśń
czwarta, ostatnia zwrotka pieśni głuszca; wówczas ptak głuchnie i można go podskoczyć na odległość strzału.
- sznurować
o wilkach i lisach: posuwać się po linii prostej; pozostawiany trop nazywamy sznurem.
- skrocz
charakterystyczny kłus łosia polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych.
- sidło
pętla służąca kłusownikowi do łapania ptaków.
- sokół czysty
sokół dobrze ułożony do polowań.
- sokołowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego polegający na obowiązku pilnowania gniazd sokołów założonych na danym terenie.
- szable
dolne kły samca dzika (razem z fajkami tworzą oręż - trofeum z dzika).