Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szpile

szpile

inaczej raciczki.

Szpile, zwane także raciczkami, to wyrostki rogowe umieszczone powyżej racic u różnych gatunków dzikich zwierząt, takich jak żubr, zwierzyna płowa, muflon, dzik i kozica. Stanowią one charakterystyczny element fizyczny tych gatunków i są używane do identyfikacji poszczególnych zwierząt. Szpile zazwyczaj przyjmują formę małych stożków lub walca, aczkolwiek mogą również przybierać kształt trójkąta lub owalu. Ich rozmiar może się różnić w zależności od gatunku, ale zazwyczaj mieszczą się one w dłoniach człowieka.

Szpile są tworzone przez skórę zwierzęcia i mogą być twwardsze bądź miękkie w zależności od gatunku. Ich kształt i twardość mogą być determinowane przez warunki środowiskowe oraz indywidualne cechy genetyczne danego zwierzęcia. Są one tworzone przez gruczoły łojowe, które produkują sebum, aby chronić skórę przed uszkodzeniami mechanicznymi i infekcjami.

Funkcje szpile nie ograniczają się jedynie do identyfikacji gatunku; pełnią one również rolę ochronną. Wykorzystywane są do obrony przed drapieżnikami oraz innymi zagrożeniami. Ponadto służą do oznaczania terytoriów i ustalania statusu społecznego poszczególnych osobników w grupie danego gatunku. Zazwyczaj szpile są większe u samców niż u samic z tego samego gatunku, co może być spowodowane ich silniejszymi instynktami terytorialnymi.

Wreszcie, szpile mogą dostarczać informacji na temat stanu reprodukcyjnego danego osobnika. Na podstawie ich rozmiaru i kształtu można wnioskować o stadium rozwoju osobnika oraz jego zdolności reprodukcyjnych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szpile w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

strzelanie myśliwskie

zawody na strzelnicy obejmujące konkurencje: strzelanie do stojącego rogacza i biegnącego dzika (kula) oraz krąg myśliwski, przeloty, oś myśliwska i strzelanie do biegnącego zająca (...)

staśmienie wieńca

wadliwe poroże jelenia o silnie spłaszczonych tykach.

spust

język spustowy, umieszczony pod szyjką broni myśliwskiej; ściągnięcie go powoduje zwolnienie iglicy i strzał. Prawidłowa twardość spustu wynosi: pierwszy 1,7-1,9 kgm, drugi 1,9-2,1 (...)

sfora

1) rzemień służący do prowadzenia psów gończych)
2) para psów gończych.

stopka

zakończenie kolby broni myśliwskiej.

sady

zlatywanie się w jedno miejsce kaczek (o świcie) wracających z nocnych żerowisk.

strąbić

zwołać myśliwych za pomocą trąbki myśliwskiej na zbiórkę.

smycz

rzemień lub linka służąca do prowadzenia psa przy nodze.

setery

trzy rasy angielskich psów myśliwskich stosowanych do polowań na ptactwo, wywodzących się od angielskich wyżłów długowłosych: s. angielski (lawerak), średniej wielkości, o maści (...)

sokolnictwo

układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)