Definicja hasła: sagalasówka
- sagalasówka
broń myśliwska z końca XVIIIr w. wyrobu kowala-rusznikarza Sagalasa ze wsi Bałabanówka w powiecie lipowieckim na ziemi kijowskiej. Salgasówki zdobione były napisami: Se git se bon Sagalas London i Bałabanówka (opisana przez A. Mickiewicza w Panu Tadeuszu).
Sagalasówka to rodzaj broni myśliwskiej, która powstała w końcu XVIII wieku. Została wyprodukowana przez kowala-rusznikarza o imieniu Sagalas, pochodzącego z wsi Bałabanówka w powiecie lipowieckim na ziemi kijowskiej. Broń ta była ozdobiona napisami: Se git se bon Sagalas London i Bałabanówka. Ten napis został opisany przez Aleksandra Mickiewicza w jego dziele Pan Tadeusz.
Sagalasówka składa się z lufy, która jest wykonana ze stali i ma długość około 70 cm. Lufa jest zakończona metalowymi szczękami, które są używane do mocowania broni do ramienia myśliwego. Broń ta posiada również drewniany trzon, który jest ozdobiony metalowymi elementami i ma długość około 60 cm. Na trzonie znajduje się również metalowa szyna, na której można umieścić dodatkowe akcesoria takie jak lornetka czy celownik.
Sagalasówka była bardzo popularną bronią myśliwską w XIX wieku. Była lekka i łatwa w obsłudze, a jej niewielkie rozmiary sprawiały, że była idealna do polowań na ptaki i inne małe zwierzęta. Broń ta była również bardzo trwała i odporna na warunki atmosferyczne, co czyni ją idealną do polowań w trudnych warunkach pogodowych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sagalasówka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- stójka
zatrzymanie się psa legawego w charakterystycznej pozie (z podniesioną przednią łapą) przed zwietrzoną zwierzyną.
- szczerbinka
część przyrządu celowniczego na lufie kulowej lub kombinowanej broni myśliwskiej w postaci blaszki z pionowym wycięciem.
- scypuł
delikatna, owłosiona skóra, porastająca tworzące się poroże jeleniowatych. Po zakończeniu wzrostu poroża s. jest wycierany przez zwierzę o drzewa i krzewy.
- szesnastka
myśliwska broń śrutowa kal. 16.
- śrut
ołowiane kulki o średnicy 2-4,5 mm, stanowiące pocisk naboju do broni śrutowej (zob. Amunicja myśliwska). Śrut numerujemy od nr (...)
- strzała
pocisk do luku lub kuszy składający się z grotu, drzewca i tylca z pierzyskiem. Groty wykonywano z metalu, kamienia lub twardego drewna. Na pionowym zakończeniu tylca było nacięcie do (...)
- sznur
trop wilka lub lisa.
- szronowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.
- skłuć
dobić postrzałka kordelasem (w Polsce obecnie zabronione).