Definicja hasła: sagalasówka
- sagalasówka
broń myśliwska z końca XVIIIr w. wyrobu kowala-rusznikarza Sagalasa ze wsi Bałabanówka w powiecie lipowieckim na ziemi kijowskiej. Salgasówki zdobione były napisami: Se git se bon Sagalas London i Bałabanówka (opisana przez A. Mickiewicza w Panu Tadeuszu).
Definicja "sagalasówki":
Sagalasówka to broń myśliwska wykonana w końcu XVIII wieku przez kowala-rusznikarza o imieniu Sagalas, pochodzącego z wsi Bałabanówka w powiecie lipowieckim na ziemi kijowskiej. Jest to rodzaj broni składający się z lufy, wykonanej ze stali o długości około 70 cm, zakończonej metalowymi szczękami służącymi do mocowania broni do ramienia myśliwego. Posiada także drewniany trzon ozdobiony metalowymi elementami, osiągający około 60 cm długości. Na trzonie znajduje się również metalowa szyna umożliwiająca umieszczenie dodatkowych akcesoriów, takich jak lornetka czy celownik.
Broń ta zdobiona jest napisami „Se git se bon Sagalas London” i „Bałabanówka”, opisanymi przez A. Mickiewicza w "Panu Tadeuszu". Służyła przede wszystkim do polowań na ptaki i inne małe zwierzęta, dzięki swojej lekkości, łatwości obsługi oraz niewielkim rozmiarom. Sagalasówka cieszyła się dużą popularnością w XIX wieku, charakteryzując się trwałością oraz odpornością na warunki atmosferyczne, co czyniło ją idealną do polowań w trudnych warunkach pogodowych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sagalasówka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- suknia
sierść zwierzyny płowej, także dzika.
- ślimy
rogi muflona.
- sparować się
o ptakach: łączyć się w pary w okresie godowym.
- sterówki
długie pióra osadzone wachlarzowa to w okolicy ogona ptaków, w czasie lotu rozpostarte tworzą płat sterowy.
- siatka celownicza
celownik wlunecie myśliwskiej.
- sąd łowiecki
sąd koleżeński PZŁ, rozpatrujący wykroczenia przeciwko ustawie, przepisom i regulaminom łowieckim, a także przeciwko etyce łowieckiej. Posiada dwie instancje: sąd wojewódzki i sąd (...)
- stopka
zakończenie kolby broni myśliwskiej.
- sarna, sarna (Capreolus capreolus L.)
gatunek łowny z rodziny jeleniowatych z rzędu parzystokopytnych. Długość ciała 95-136 cm, wysokość barkowa 65-90 cm, dł. ogona 2-3,5 cm, ciężar 15- 30 kg. Ubarwienie latem rude, zimą (...)
- szczenię
młody pies, wilk, lis, borsuk, jenot itd.
- sokolnik
1) w średniowieczu służący, opiekujący się sokolarnią;
2) od XV w. urzędnik dworu (sokolniczy);
3) dziś - myśliwy polujący z ptakami łowczymi.