Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: sagalasówka

sagalasówka

broń myśliwska z końca XVIIIr w. wyrobu kowala-rusznikarza Sagalasa ze wsi Bałabanówka w powiecie lipowieckim na ziemi kijowskiej. Salgasówki zdobione były napisami: Se git se bon Sagalas London i Bałabanówka (opisana przez A. Mickiewicza w Panu Tadeuszu).

Definicja "sagalasówki":

Sagalasówka to broń myśliwska wykonana w końcu XVIII wieku przez kowala-rusznikarza o imieniu Sagalas, pochodzącego z wsi Bałabanówka w powiecie lipowieckim na ziemi kijowskiej. Jest to rodzaj broni składający się z lufy, wykonanej ze stali o długości około 70 cm, zakończonej metalowymi szczękami służącymi do mocowania broni do ramienia myśliwego. Posiada także drewniany trzon ozdobiony metalowymi elementami, osiągający około 60 cm długości. Na trzonie znajduje się również metalowa szyna umożliwiająca umieszczenie dodatkowych akcesoriów, takich jak lornetka czy celownik.

Broń ta zdobiona jest napisami „Se git se bon Sagalas London” i „Bałabanówka”, opisanymi przez A. Mickiewicza w "Panu Tadeuszu". Służyła przede wszystkim do polowań na ptaki i inne małe zwierzęta, dzięki swojej lekkości, łatwości obsługi oraz niewielkim rozmiarom. Sagalasówka cieszyła się dużą popularnością w XIX wieku, charakteryzując się trwałością oraz odpornością na warunki atmosferyczne, co czyniło ją idealną do polowań w trudnych warunkach pogodowych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sagalasówka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szczotki, szczotki, igły

piórka wyrastające u palców nóg koguta głuszca w okresie godowym, po zakończeniu którego zanikają.

skałka

ostry kawałek krzemienia do krzesania iskier w broni skałkowej.

scypuł

delikatna, owłosiona skóra, porastająca tworzące się poroże jeleniowatych. Po zakończeniu wzrostu poroża s. jest wycierany przez zwierzę o drzewa i krzewy.

skrzek

głos sójki.

sterówki

długie pióra osadzone wachlarzowa to w okolicy ogona ptaków, w czasie lotu rozpostarte tworzą płat sterowy.

szyna

połączenie luf broni myśliwskiej śrutowej lub kombinowanej; na górnej szynie umieszczone są przyrządy celownicze.

starka

samica ptaka wodząca młode.

siekaniec

dawniej używane drobne kawałki posiekanego ołowiu zamiast śrutu.

szlak

droga, którą zwyczajowo zwierzyna ciągnie podczas swoich wędrówek.

selekt

sztuka przeznaczona na odstrzał selekcyjny.