Definicja hasła: składność broni
- składność broni
zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).
Składność broni to zaleta, zależna od dopasowania broni do budowy anatomicznej myśliwego, w tym kolby, jej długości, grubości i awantażu, a także ciężaru i kalibru broni. Optymalna składność broni przekłada się na wygodę w użytkowaniu oraz precyzję celowania. Dla osiągnięcia optymalnej składności konieczne jest dobór odpowiedniego rodzaju broni do budowy anatomicznej myśliwego. Na przykład, osoby o długich ramionach mogą preferować broń o dłuższej lufie i większym ciężarze dla lepszego balansu i celności. Z kolei osoby o krótszych ramionach mogą wybierać broń o krótszej lufie i mniejszym ciężarze, umożliwiającą łatwiejsze manewrowanie.
Warto również zwrócić uwagę na dodatkowe czynniki wpływające na skuteczność strzelania i precyzyjne celowanie, takie jak waga amunicji, typ amunicji oraz rodzaj lufy. Dlatego istotne jest dopasowanie broni nie tylko do budowy anatomicznej myśliwego, ale również do tych czynników. Składność broni jest więc rezultatem kompleksowego dopasowania różnych elementów broni do indywidualnych cech myśliwego, co pozwala uzyskać jak najwyższą wydajność podczas polowania czy sportowego strzelania.
Podsumowując, składność broni to zaleta wynikająca z właściwego dostosowania poszczególnych elementów broni do budowy anatomicznej myśliwego oraz innych czynników mających wpływ na precyzję i wygodę użytkowania. Poprawne dopasowanie bronii do cech osobniczych pozwala osiągnąć optymalne efekty strzeleckie poprzez zapewnienie komfortu użytkowania oraz precyzyjności celowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj składność broni w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- spaniele
grupa ras psów myśliwskich, z których w Polsce spotykamy cocker spaniela i Springer spaniela. Używane są jako płochacze, zarówno w suchych krzakach jak i w szuwarach, lub jako psy (...)
- sokoły, sokoły (Falkonidae)
rodzina ptaków drapieżnych, z których trzy gatunki używano w sokolnictwie: sokół wędrowny, raróg oraz kobuz.
- sygnały myśliwskie
umowne sygnały grane na rogu lub trąbce myśliwskiej. Można je podzielić na porozumiewawcze i okolicznościowe. Do okolicznościowych należą sygnałówki na śmierć różnych zwierząt oraz (...)
- ślimy
rogi muflona.
- selekcjoner
myśliwy, który po stażu i zdaniu egzaminu selekcjonerskiego posiada uprawnienia do wykonywania odstrzału selekcyjnego.
- sady
zlatywanie się w jedno miejsce kaczek (o świcie) wracających z nocnych żerowisk.
- ścinka
sierść, zwierza obcięta kulą: umożliwia ona myśliwemu określenie miejsca uderzenia kuli na podstawie barwy oraz długości włosa.
- szpony
uzbrojone w długie ostre pazury palce ptaków drapieżnych.
- sęk
wyrostek na łopacie daniela i łosia.
- selekcja zwierzyny
1) naturalna: eliminowanie z łowiska sztuk słabych i chorych przez drapieżniki oraz w wyniku działania czynników atmosferycznych,
2) sztuczna: usuwanie z łowiska przez odstrzał sztuk (...)