Definicja hasła: skałkówka
- skałkówka
dawna broń myśliwska, w której kurek był zaopatrzony w skałką, później zastąpiony pistonem.
Skałkówka to rodzaj broni myśliwskiej, która była popularna w XIX wieku. Jest to rodzaj karabinu lub strzelby, który został zaprojektowany tak, aby umożliwić myśliwemu łatwe i szybkie strzelanie do celu. Skałkówka jest wyposażona w skałkę, która jest metalowym elementem umieszczonym na końcu lufy broni. Skałka ma dwa otwory, które pozwalają na wystrzelenie dwóch pocisków jednocześnie.
Konstrukcja skałkówki polega na tym, że skałka jest umieszczona na końcu lufy broni i pozostaje tam aż do momentu strzału. W momencie strzału skałka otwiera się i umożliwia wystrzelenie dwóch pocisków jednocześnie. Po strzale skałka zamyka się i może być ponownie użyta.
Ponieważ skałkowka była bardzo popularna w XIX wieku, została zastąpiona przez pistolet, który miał większą moc i był bardziej niezawodny. Pistolet miał również większy magazynek niż skałkowka, co pozwala myśliwemu na szybsze strzelanie do celu. Dzięki temu pistolet stał się bardziej popularnym narzędziem myśliwskim niż skałkowka.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj skałkówka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- selekt
sztuka przeznaczona na odstrzał selekcyjny.
- składność broni
zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).
- szlak
droga, którą zwyczajowo zwierzyna ciągnie podczas swoich wędrówek.
- szyjka
węższa część łoża służąca za uchwyt broni.
- strzelanie myśliwskie
zawody na strzelnicy obejmujące konkurencje: strzelanie do stojącego rogacza i biegnącego dzika (kula) oraz krąg myśliwski, przeloty, oś myśliwska i strzelanie do biegnącego zająca (...)
- szable
dolne kły samca dzika (razem z fajkami tworzą oręż - trofeum z dzika).
- scypuł
delikatna, owłosiona skóra, porastająca tworzące się poroże jeleniowatych. Po zakończeniu wzrostu poroża s. jest wycierany przez zwierzę o drzewa i krzewy.
- słuchy
uszy dzika, zająca i królika.