Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: skałkówka

skałkówka

dawna broń myśliwska, w której kurek był zaopatrzony w skałką, później zastąpiony pistonem.

Skałkówka to rodzaj broni myśliwskiej, która była popularna w XIX wieku. Jest to rodzaj karabinu lub strzelby, który został zaprojektowany tak, aby umożliwić myśliwemu łatwe i szybkie strzelanie do celu. Skałkówka jest wyposażona w skałkę, która jest metalowym elementem umieszczonym na końcu lufy broni. Skałka ma dwa otwory, które pozwalają na wystrzelenie dwóch pocisków jednocześnie.

Konstrukcja skałkówki polega na tym, że skałka jest umieszczona na końcu lufy broni i pozostaje tam aż do momentu strzału. W momencie strzału skałka otwiera się i umożliwia wystrzelenie dwóch pocisków jednocześnie. Po strzale skałka zamyka się i może być ponownie użyta.

Ponieważ skałkowka była bardzo popularna w XIX wieku, została zastąpiona przez pistolet, który miał większą moc i był bardziej niezawodny. Pistolet miał również większy magazynek niż skałkowka, co pozwala myśliwemu na szybsze strzelanie do celu. Dzięki temu pistolet stał się bardziej popularnym narzędziem myśliwskim niż skałkowka.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj skałkówka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

suka

samica psa, borsuka, jenota i lisa.

sokolnik

1) w średniowieczu służący, opiekujący się sokolarnią;
2) od XV w. urzędnik dworu (sokolniczy);
3) dziś - myśliwy polujący z ptakami łowczymi.

stanowisko myśliwskie stałe

specjalnie przygotowane miejsce oczekiwania na zwierzynę, np. kosz, ambona, czatownia itp.

sprężyna powrotna

mechanizm w samoczynnej broni myśliwskiej, powodujący po strzale ruch części zamka ku przodowi w celu wprowadzenia naboju do komory nabojowej i zaryglowania zamka.

skłuć

dobić postrzałka kordelasem (w Polsce obecnie zabronione).

stopa

określenie wyglądu powierzchni ziemi podczas polowania: stopa biała - ziemia pokryta śniegiem; stopa czarna - brak śniegu, stopa srokata - śnieg gdzieniegdzie.

szczwać

polować z chartami.

ścinka

sierść, zwierza obcięta kulą: umożliwia ona myśliwemu określenie miejsca uderzenia kuli na podstawie barwy oraz długości włosa.

strzyżak jeleni, strzyżak jeleni, mucha jelenia

szkodliwa muchówka, pasożyt zewnętrzny jelenie, żywi się jego krwią, obłamuje sobie skrzydła w jego sierści. Występuje tam, gdzie licznie bytują jelenie.

szarawary

długie kosmate kłaki, obrastające uda ssaków drapieżnych.