Definicja hasła: staśmienie wieńca
- staśmienie wieńca
wadliwe poroże jelenia o silnie spłaszczonych tykach.
Staśmienie wieńca to wadliwe poroże jelenia charakteryzujące się silnie spłaszczonymi tykami, często o mniejszej ilości piór. Typowo występuje u samców jelenia starszych niż trzy lata i jest spotykane w lasach Europy i Ameryki Północnej. Poroże tego typu jest mniejsze niż normalne poroże, a jego tyki mogą mieć długość od kilku do kilkunastu centymetrów. Staśmienie wieńca stosowane jest przez myśliwych do identyfikacji samców jeleni oraz unikania polowania na samice lub młode osobniki.
Staśmienie wieńca jest uważane za oznakę starzenia się samca jelenia, co czyni je istotnym elementem w kontekście biologii i ekologii populacji jeleni. Ponieważ poroże jest łatwo rozpoznawalne, pozwala również na kontrolowanie zdrowia populacji oraz określanie wieku zwierząt łownych pomagając w utrzymaniu równowagi między liczebnością a jakością populacji dzikiej zwierzyny.
Ponadto, staśmienie wieńca może być istotne z punktu widzenia etologii populacji jeleni, gdyż zmiany w porożu mogą wpływać na interakcje międzyosobnicze oraz stopień sukcesu reprodukcyjnego samców jeleni. Wiedza na temat występowania staśmienia wieńca może być przydatna również w dziedzinie ochrony środowiska, pozwalając na monitorowanie zdrowotności populacji.
W kontekście myślistwa, znajomość oznak zachowań stadnych i morfologicznych osobników jelenia jest zasadnicza dla podejmowania odpowiedzialnych decyzji łowieckich. Staśmienie wieńca stanowi ważny element etyki myśliwskiej, umożliwiając selektywne polowanie i wspierając zrównoważone zarządzanie populacją jeleni.
Na koniec warto dodać, że staśmienie wieńca może mieć również znaczenie dla badań naukowych nad genetyką i dziedzicznością cech morfologicznych u dziko żyjących ssaków kopytnych, co może przyczynić się do lepszego zrozumienia ewolucji i adaptacji tych gatunków do środowiska naturalnego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj staśmienie wieńca w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- szarża
atak dzika na myśliwego, szczecina.
- spłonka
część naboju myśliwskiego, w której znajduje się materiał wybuchowy (w nowoczesnych spłonkach Poloxid, Sinoxid, DWH, Gevelotsiroxid - antykorozyjne masy inicjujące) służący do zapalenia (...)
- świece
oczy żubra, zwierzyny płowej, kozicy, muflona i dzika
- szesnastak
jeleń byk mający po osiem odnóg na każdej tyce (sz. regularny) lub przynajmniej na jednej z tyk (sz. nieregularny).
- szkodnik
zwierzę wyrządzające szkody w łowisku.
- sokolnictwo
układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)
- świadectwo pochodzenia zwierzyny
druk ścisłego zarachowania dokumentujący legalność pozyskania przewożonej sztuki; wystawia go dzierżawca obwodu łowieckiego.
- studzenie tuszy
proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).
- spust
język spustowy, umieszczony pod szyjką broni myśliwskiej; ściągnięcie go powoduje zwolnienie iglicy i strzał. Prawidłowa twardość spustu wynosi: pierwszy 1,7-1,9 kgm, drugi 1,9-2,1 (...)
- sęki
rogowe palczaste odrosty na łopatach daniela