Definicja hasła: staśmienie wieńca
- staśmienie wieńca
wadliwe poroże jelenia o silnie spłaszczonych tykach.
Staśmienie wieńca to wadliwe poroże jelenia charakteryzujące się silnie spłaszczonymi tykami, często o mniejszej ilości piór. Typowo występuje u samców jelenia starszych niż trzy lata i jest spotykane w lasach Europy i Ameryki Północnej. Poroże tego typu jest mniejsze niż normalne poroże, a jego tyki mogą mieć długość od kilku do kilkunastu centymetrów. Staśmienie wieńca stosowane jest przez myśliwych do identyfikacji samców jeleni oraz unikania polowania na samice lub młode osobniki.
Staśmienie wieńca jest uważane za oznakę starzenia się samca jelenia, co czyni je istotnym elementem w kontekście biologii i ekologii populacji jeleni. Ponieważ poroże jest łatwo rozpoznawalne, pozwala również na kontrolowanie zdrowia populacji oraz określanie wieku zwierząt łownych pomagając w utrzymaniu równowagi między liczebnością a jakością populacji dzikiej zwierzyny.
Ponadto, staśmienie wieńca może być istotne z punktu widzenia etologii populacji jeleni, gdyż zmiany w porożu mogą wpływać na interakcje międzyosobnicze oraz stopień sukcesu reprodukcyjnego samców jeleni. Wiedza na temat występowania staśmienia wieńca może być przydatna również w dziedzinie ochrony środowiska, pozwalając na monitorowanie zdrowotności populacji.
W kontekście myślistwa, znajomość oznak zachowań stadnych i morfologicznych osobników jelenia jest zasadnicza dla podejmowania odpowiedzialnych decyzji łowieckich. Staśmienie wieńca stanowi ważny element etyki myśliwskiej, umożliwiając selektywne polowanie i wspierając zrównoważone zarządzanie populacją jeleni.
Na koniec warto dodać, że staśmienie wieńca może mieć również znaczenie dla badań naukowych nad genetyką i dziedzicznością cech morfologicznych u dziko żyjących ssaków kopytnych, co może przyczynić się do lepszego zrozumienia ewolucji i adaptacji tych gatunków do środowiska naturalnego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj staśmienie wieńca w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- skałka
ostry kawałek krzemienia do krzesania iskier w broni skałkowej.
- Sellier and Bellot
czechosłowacka fabryka amunicji myśliwskiej. W Polsce dużym powodzeniem cieszyła się amunicja kulowa tej fabryki.
- sprężyna powrotna
mechanizm w samoczynnej broni myśliwskiej, powodujący po strzale ruch części zamka ku przodowi w celu wprowadzenia naboju do komory nabojowej i zaryglowania zamka.
- sąd łowiecki
sąd koleżeński PZŁ, rozpatrujący wykroczenia przeciwko ustawie, przepisom i regulaminom łowieckim, a także przeciwko etyce łowieckiej. Posiada dwie instancje: sąd wojewódzki i sąd (...)
- szukać
o psie myśliwskim szukającym zwierzyny.
- sidło
pętla służąca kłusownikowi do łapania ptaków.
- szesnastka
myśliwska broń śrutowa kal. 16.
- szpony
uzbrojone w długie ostre pazury palce ptaków drapieżnych.
- składność broni
zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).