Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szczuć

szczuć

gonić zwierzę chartami w polu.

Szczuć to jedna z metod polowania, polegająca na gonięciu zwierząt, głównie zajęcy, saren, jeleni czy dzików, za pomocą chartów w terenie otwartym, takim jak pola, łąki czy wrzosowiska. W trakcie szczucia psy pracują pod okiem myśliwego lub specjalnego przewodnika, który kieruje ich działaniami podczas polowania. Psy są wykorzystywane ze względu na swoje cechy takie jak szybkość, zwinność oraz instynkt polowania i chwytania zwierząt łownych.

Podczas szczucia myśliwi często współpracują ze sobą, aby skutecznie opanować obszar polowania i zapewnić bezpieczeństwo oraz profesjonalizm w działaniu. Rozważna organizacja szczucia oraz odpowiednie przygotowanie psów są kluczowe dla powodzenia całej akcji łowieckiej. Należy również pamiętać o przestrzeganiu zasad etyki łowieckiej oraz szacunku do zwierząt łownych.

Szczucie jest niezwykle starym sposobem polowania, sięgającym czasów starożytnych, gdy ludzie wykorzystywali psy do zbierania pokarmu. Współcześnie jest to metoda stosowana głównie w celach rekreacyjnych i sportowych oraz w ramach hodowli chartów.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczuć w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

skrocz

charakterystyczny kłus łosia polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych.

strzałowe

opłata od pozyskanej zwierzyny.

strychulec

krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego.

szybować

o ptakach: unosić się w powietrzu bez poruszania skrzydłami.

słonka, słonka (Scolopax rusticola L.)

ptak łowny z rodziny brodźców, ma bardzo długi, prosty dziób i krótkie nogi, oczy osadzone wysoko w tyle głowy, upierzenie rdzawobrunatne z ciemniejszymi pręgami. Długość ciała 34-38 (...)

siać

o broni myśliwskiej mającej duży rozrzut.

szpicak

samiec zwierzyny płowej, którego pierwsze poroże ma kształt szpiców.

sokolnictwo

układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)

suknia

sierść zwierzyny płowej, także dzika.

sól

bardzo ważny składnik zimowego dokarmiania zwierzyny; najlepiej podawać w lizawkach zmieszaną z gliną lub sól kamienną.