Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: siedlisko

siedlisko, siedlisko, ekotop

kompleks czynników glebowych, wodnych i klimatycznych, tworzących warunki bytowania określonej roślinności i związanego z nią świata zwierzęcego.

Siedlisko to specyficzne, określone środowisko, w którym żyją rośliny i zwierzęta. Jest to kompleks czynników glebowych, wodnych i klimatycznych, które kształtują warunki bytowania poszczególnych gatunków. Siedlisko może być naturalne – ukształtowane przez naturalne czynniki środowiskowe takie jak gleba, woda, temperatura i ekspozycja słoneczna – lub sztuczne, wytworzone przez działalność człowieka. Gleba odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu siedliska poprzez skład minerałów, materiału organicznego i wilgotności. Różnice w tych elementach mają istotny wpływ na różnorodność roślinności oraz dostępność pokarmu dla zwierząt. Woda również odgrywa niezwykle istotną rolę dla siedliska, zarówno dla podtrzymywania życia roślin jak i dostarczania pokarmu i nawodnienia dla zwierząt. Klimat natomiast determinuje temperaturę powietrza oraz poziom wilgotności, co z kolei ma wpływ na specyficzne wymagania życiowe różnych gatunków. Wszystkie te elementy razem kształtują siedlisko jako niepowtarzalne środowisko życia dla organizmów roślinnych i zwierzęcych, dlatego też ochrona naturalnych siedlisk jest kluczowa dla zachowania bioróżnorodności i równowagi ekosystemów.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj siedlisko w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szczwać

polować z chartami.

sarna, sarna (Capreolus capreolus L.)

gatunek łowny z rodziny jeleniowatych z rzędu parzystokopytnych. Długość ciała 95-136 cm, wysokość barkowa 65-90 cm, dł. ogona 2-3,5 cm, ciężar 15- 30 kg. Ubarwienie latem rude, zimą (...)

szlakować

staropolskie: tropić zwierzynę.

siuta

inaczej koza.

składanie się

czynność polegająca na włożeniu stopki broni w dołek strzelecki i naprowadzeniu przyrządów celowniczych na cel.

sokoły, sokoły (Falkonidae)

rodzina ptaków drapieżnych, z których trzy gatunki używano w sokolnictwie: sokół wędrowny, raróg oraz kobuz.

sadzić

o zwierzynie czworonożnej: szybko biec.

skarmiać

zużywać paszę do karmienia zwierzyny.

samopał

kłusownicza broń działająca po potrąceniu przez przechodzącego zwierza linki przymocowanej do spustu broni, wycelowanej na przesmyk zwierzyny.

strugi

przednie siekacze zająca i królika.