Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: siedlisko

siedlisko, siedlisko, ekotop

kompleks czynników glebowych, wodnych i klimatycznych, tworzących warunki bytowania określonej roślinności i związanego z nią świata zwierzęcego.

Siedlisko to specyficzne, określone środowisko, w którym żyją rośliny i zwierzęta. Jest to kompleks czynników glebowych, wodnych i klimatycznych, które kształtują warunki bytowania poszczególnych gatunków. Siedlisko może być naturalne – ukształtowane przez naturalne czynniki środowiskowe takie jak gleba, woda, temperatura i ekspozycja słoneczna – lub sztuczne, wytworzone przez działalność człowieka. Gleba odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu siedliska poprzez skład minerałów, materiału organicznego i wilgotności. Różnice w tych elementach mają istotny wpływ na różnorodność roślinności oraz dostępność pokarmu dla zwierząt. Woda również odgrywa niezwykle istotną rolę dla siedliska, zarówno dla podtrzymywania życia roślin jak i dostarczania pokarmu i nawodnienia dla zwierząt. Klimat natomiast determinuje temperaturę powietrza oraz poziom wilgotności, co z kolei ma wpływ na specyficzne wymagania życiowe różnych gatunków. Wszystkie te elementy razem kształtują siedlisko jako niepowtarzalne środowisko życia dla organizmów roślinnych i zwierzęcych, dlatego też ochrona naturalnych siedlisk jest kluczowa dla zachowania bioróżnorodności i równowagi ekosystemów.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj siedlisko w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

skrzydła

1) flanki: krańcowe stanowiska na linii myśliwych, często ustawiane do niej pod kątem prostym;
2) przednie kończyny ptaków.

sokół czysty

sokół dobrze ułożony do polowań.

sarnina

dziczyzna z sarny.

sęki

rogowe palczaste odrosty na łopatach daniela

strzykacz

rodzaj muchówki obejmujący gatunki, których larwy pasożytują w nosie i przełyku jeleniowatych.

szczotki, szczotki, igły

piórka wyrastające u palców nóg koguta głuszca w okresie godowym, po zakończeniu którego zanikają.

siekaniec

dawniej używane drobne kawałki posiekanego ołowiu zamiast śrutu.

sietnik

w dawnej Polsce członek służby łowieckiej, mający nadzór nad sieciami.

szczenić się

o samicy psa, wilka y lisa, borsuka, jenota: wydawać młode na świat.

szczuć

gonić zwierzę chartami w polu.