Definicja hasła: sznurować
- sznurować
o wilkach i lisach: posuwać się po linii prostej; pozostawiany trop nazywamy sznurem.
Sznurowanie to technika polowania, polegająca na posuwaniu się po linii prostej w celu śledzenia tropu zwierzęcia. Jest to jedna z najstarszych metod łowieckich, stosowana od wieków. Sznurowanie jest szczególnie skuteczne w polowaniu na wilki i lisy. Myśliwi wykorzystują tę technikę do śledzenia i lokalizacji zwierząt. Gdy myśliwy znajdzie trop zwierzęcia, może kontynuować śledzenie aż do schwytania lub ucieczki ofiary.
Tropy pozostawiane przez zwierzęta w trakcie sznurowania nazywane są „sznurami”. Te ślady mogą być wykorzystane do określenia miejsca przebywania danego gatunku zwierząt. Sznurowanie wymaga od myśliwych dużej cierpliwości, precyzji oraz umiejętności rozpoznawania tropów. Istotnym elementem tej techniki jest ostrożność, aby nie spłoszyć ofiary ani nie stracić jej tropu.
Technika sznurowania może być stosowana do polowania na różne gatunki zwierząt i wymaga od myśliwych skupienia i koncentracji podczas śledzenia tropy zwierzęcia.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sznurować w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- szczek
głos wydawany przez psy, lisy i sarny.
- świstun, świstun (Anas penelope L.)
ptak łowny z rzędu blaszkodziobych należący do kaczek pływających (właściwych). W Polsce nielicznie lęgowy, częstszy na przelotach. W czasie lotu wydaje charakterystyczny świst. (...)
- szczenić się
o samicy psa, wilka y lisa, borsuka, jenota: wydawać młode na świat.
- szczwacz
członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.
- sadło
tłuszcz ze zwierzyny.
- sfora
1) rzemień służący do prowadzenia psów gończych)
2) para psów gończych.
- szyna
połączenie luf broni myśliwskiej śrutowej lub kombinowanej; na górnej szynie umieszczone są przyrządy celownicze.
- sokolarnia
miejsce hodowli ptaków łowczych.
- sokolnictwo
układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)
- sokolnik
1) w średniowieczu służący, opiekujący się sokolarnią;
2) od XV w. urzędnik dworu (sokolniczy);
3) dziś - myśliwy polujący z ptakami łowczymi.