Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: siekaniec

siekaniec

dawniej używane drobne kawałki posiekanego ołowiu zamiast śrutu.

Siekaniec to dawna metoda strzelania, która polegała na użyciu drobnych kawałków posiekanego ołowiu zamiast śrutu. Siekaniec był szeroko stosowany w Europie w XVII i XVIII wieku, a także w innych częściach świata. Był to popularny sposób strzelania do zwierząt, ponieważ był bardziej efektywny niż tradycyjne łuki i strzały.

Siekaniec składa się z małych kawałków ołowiu, które są umieszczane w specjalnie przygotowanym naboju. Kiedy nabój jest wystrzeliwany, kawałki ołowiu są rozpylane w powietrzu i mogą trafić cel z większym prawdopodobieństwem niż tradycyjne śruty. Siekaniec jest również bardziej skuteczny niż tradycyjne łuki i strzały, ponieważ może być używany do strzelania do celów oddalonych od strzelca.

Siekaniec jest również bardziej ekonomiczny niż tradycyjne śruty, ponieważ jest tańszy w produkcji i może być używany przez dłuższy czas. Jednak należy pamiętać, że siekaniec nadal ma swoje wady. Na przykład może on powodować większe uszkodzenia celu niż tradycyjne śruty, co może prowadzić do mniejszej ilości mięsa po polowaniu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj siekaniec w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

strzałowe

opłata od pozyskanej zwierzyny.

szczenię

młody pies, wilk, lis, borsuk, jenot itd.

szczuć

gonić zwierzę chartami w polu.

sokolarnia

miejsce hodowli ptaków łowczych.

sietnik

w dawnej Polsce członek służby łowieckiej, mający nadzór nad sieciami.

siąg

staropolskie określenie rozpiętości skrzydeł ptaków.

starka

samica ptaka wodząca młode.

szuwary

zarośla roślin zielonych (sitowie, tatarak itp.) nad brzegami stawów i jezior.

szesnastka

myśliwska broń śrutowa kal. 16.

samopał

kłusownicza broń działająca po potrąceniu przez przechodzącego zwierza linki przymocowanej do spustu broni, wycelowanej na przesmyk zwierzyny.