Definicja hasła: siekaniec
- siekaniec
dawniej używane drobne kawałki posiekanego ołowiu zamiast śrutu.
Siekaniec to dawna metoda strzelania, która polegała na użyciu drobnych kawałków posiekanego ołowiu zamiast śrutu. Siekaniec był szeroko stosowany w Europie w XVII i XVIII wieku, a także w innych częściach świata. Był to popularny sposób strzelania do zwierząt, ponieważ był bardziej efektywny niż tradycyjne łuki i strzały.
Siekaniec składa się z małych kawałków ołowiu, które są umieszczane w specjalnie przygotowanym naboju. Kiedy nabój jest wystrzeliwany, kawałki ołowiu są rozpylane w powietrzu i mogą trafić cel z większym prawdopodobieństwem niż tradycyjne śruty.
Siekaniec jest również bardziej skuteczny niż tradycyjne łuki i strzały, ponieważ może być używany do strzelania do celów oddalonych od strzelca.
Siekaniec jest również bardziej ekonomiczny niż tradycyjne śruty, ponieważ jest tańszy w produkcji i może być używany przez dłuższy czas. Jednak należy pamiętać, że siekaniec nadal ma swoje wady. Na przykład może on powodować większe uszkodzenia celu niż tradycyjne śruty, co może prowadzić do mniejszej ilości mięsa po polowaniu.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj siekaniec w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- sadyba
koliba, kwatera myśliwska
- syk
jeden z głosów wydawanych przez cietrzewie na tokach.
- sekundowanie
naśladowanie przez wyżla drugiego ligowca, który zwietrzywszy zwierzynę wystawia ją.
- składność broni
zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).
- siodło
charakterystyczna dla samców muflona biała plama po obu stronach grzbietu w okolicy ostatnich żeber.
- sadzić
o zwierzynie czworonożnej: szybko biec.
- setery
trzy rasy angielskich psów myśliwskich stosowanych do polowań na ptactwo, wywodzących się od angielskich wyżłów długowłosych: s. angielski (lawerak), średniej wielkości, o maści (...)
- szczotki, szczotki, igły
piórka wyrastające u palców nóg koguta głuszca w okresie godowym, po zakończeniu którego zanikają.
- świadectwo pochodzenia zwierzyny
druk ścisłego zarachowania dokumentujący legalność pozyskania przewożonej sztuki; wystawia go dzierżawca obwodu łowieckiego.