Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: suknia

suknia

sierść zwierzyny płowej, także dzika.

Suknia to sierść zwierzyny płowej, która jest używana do wykonywania odzieży i innych przedmiotów. Jest to sierść zwierząt takich jak jelenie, daniele, sarny i dziki. Suknia jest bardzo ceniona ze względu na jej trwałość i wytrzymałość. Jest ona bardzo miękka i delikatna w dotyku, a także odporna na uszkodzenia mechaniczne.

Suknia ma również naturalną odporność na wilgoć i łatwo się suszy. Jest doskonałym materiałem do produkcji odzieży myśliwskiej, takiej jak kurtki, spodnie i buty. Ponadto, sukno jest często używane do produkcji akcesoriów myśliwskich, takich jak torby, pasy oraz czapki.

Ponadto sukno może być również wykorzystywane do produkcji mebli, dywanów i tapicerki. Jego wytrzymałość czyni go również odpowiednim materiałem do produkcji ozdobnych skórzanych przedmiotów, takich jak portfele, torebki i paski.

W kontekście myślistwa sukno jest również wykorzystywane do produkcji bielizny myśliwskiej, takiej jak skarpety, rękawiczki czy czapki. Może także posłużyć jako materiał do tworzenia akcesoriów dekoracyjnych związanych z łowiectwem, jak obrazy czy figurki myśliwskie.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj suknia w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szarawary

długie kosmate kłaki, obrastające uda ssaków drapieżnych.

spudłować

nie trafić do zwierzyny.

strzał

wybuch ładunku prochowego, skupionego w pocisku broni myśliwskiej. Na pocisk w czasie lotu działa opór powietrza oraz siła przyciągania ziemskiego, co w dużym stopniu warunkuje kształt jego (...)

sroka, sroka (pica pica)

ptak z rodziny krukowatych o czarno-białym upierzeniu i długim czarnym ogonie. Jest poważnym szkodnikiem w miejscach, gdzie występuje zwierzyna drobna; wiosną żywi się m.in. jajami, (...)

ścinka

sierść, zwierza obcięta kulą: umożliwia ona myśliwemu określenie miejsca uderzenia kuli na podstawie barwy oraz długości włosa.

świadectwo pochodzenia zwierzyny

druk ścisłego zarachowania dokumentujący legalność pozyskania przewożonej sztuki; wystawia go dzierżawca obwodu łowieckiego.

strój bobrowy

mazista wydzielina parzystych gruczołów napletkowych bobra, dawniej uważana za uniwersalny środek leczniczy.

sokolnik

1) w średniowieczu służący, opiekujący się sokolarnią;
2) od XV w. urzędnik dworu (sokolniczy);
3) dziś - myśliwy polujący z ptakami łowczymi.

składność broni

zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).

sady

zlatywanie się w jedno miejsce kaczek (o świcie) wracających z nocnych żerowisk.