Definicja hasła: suknia
- suknia
sierść zwierzyny płowej, także dzika.
Suknia to sierść zwierzyny płowej, która jest używana do wykonywania odzieży i innych przedmiotów. Jest to sierść zwierząt takich jak jelenie, daniele, sarny i dziki. Suknia jest bardzo ceniona ze względu na jej trwałość i wytrzymałość. Jest ona bardzo miękka i delikatna w dotyku, a także odporna na uszkodzenia mechaniczne.
Suknia ma również naturalną odporność na wilgoć i łatwo się suszy. Jest doskonałym materiałem do produkcji odzieży myśliwskiej, takiej jak kurtki, spodnie i buty. Ponadto, sukno jest często używane do produkcji akcesoriów myśliwskich, takich jak torby, pasy oraz czapki.
Ponadto sukno może być również wykorzystywane do produkcji mebli, dywanów i tapicerki. Jego wytrzymałość czyni go również odpowiednim materiałem do produkcji ozdobnych skórzanych przedmiotów, takich jak portfele, torebki i paski.
W kontekście myślistwa sukno jest również wykorzystywane do produkcji bielizny myśliwskiej, takiej jak skarpety, rękawiczki czy czapki. Może także posłużyć jako materiał do tworzenia akcesoriów dekoracyjnych związanych z łowiectwem, jak obrazy czy figurki myśliwskie.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj suknia w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- sadlisty
o zwierzynie obrośniętej tłuszczem.
- szpony
uzbrojone w długie ostre pazury palce ptaków drapieżnych.
- staśmienie wieńca
wadliwe poroże jelenia o silnie spłaszczonych tykach.
- skarmiać
zużywać paszę do karmienia zwierzyny.
- szronowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.
- szyć
strzelać raz za razem.
- sterówki
długie pióra osadzone wachlarzowa to w okolicy ogona ptaków, w czasie lotu rozpostarte tworzą płat sterowy.
- świstun, świstun (Anas penelope L.)
ptak łowny z rzędu blaszkodziobych należący do kaczek pływających (właściwych). W Polsce nielicznie lęgowy, częstszy na przelotach. W czasie lotu wydaje charakterystyczny świst. (...)
- sokołowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego polegający na obowiązku pilnowania gniazd sokołów założonych na danym terenie.