Definicja hasła: spudłować
- spudłować
nie trafić do zwierzyny.
Spudłowanie to niepowodzenie w polowaniu, które polega na nie trafieniu do zwierzyny. Oznacza to, że strzał został oddany, ale nie trafił w cel. Może to być spowodowane wieloma czynnikami, takimi jak zła technika strzelania, złe warunki atmosferyczne lub zbyt duża odległość między myśliwym a zwierzyną. Strzelanie do zwierzyny jest trudnym zadaniem i wymaga od myśliwego precyzyjnego celowania i umiejętności oceny odległości.
Jeśli myśliwy nie ma dobrej techniki strzelania lub nie potrafi ocenić odległości, może spudłować. Złe warunki atmosferyczne, takie jak silny wiatr lub deszcz, mogą również przeszkadzać w celowaniu i powodować spudłowanie. Myśliwi muszą być bardzo ostrożni podczas polowania i starannie oceniać sytuację przed oddaniem strzału. Należy upewnić się, że istnieje szansa na trafienie do zwierzyny i że warunki są odpowiednie do celowania. W przeciwnym razie istnieje duże ryzyko spudłowania.
Spudłowanie jest nie tylko niepowodzeniem łowieckim, ale również może negatywnie wpływać na populację zwierząt łownych poprzez raniące je bez pośmiertnego upolowania. Dlatego też myśliwi powinni dążyć do minimalizacji przypadków spudłowania poprzez regularne trenowanie umiejętności strzeleckich oraz odpowiednie przygotowanie i uważną ocenę otoczenia przed oddaniem strzału.
W przypadku powtarzających się przypadków spudłowania myśliwy powinien skupić się na poprawie swoich umiejętności, być może nawet poprzez uczestnictwo w kursach doskonalenia strzeleckiego lub konsultacje z doświadczonymi kolegami z łowy.
W konsekwencji unikanie spudłowań stanowi ważny element etyki łowieckiej oraz zdolności zawodowej każdego myśliwego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj spudłować w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- siąg
staropolskie określenie rozpiętości skrzydeł ptaków.
- ślad
dawniej trop.
- składność broni
zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).
- sylwetka
obrys zwierza lub ptaka, pozwalający na określenie jego przynależności gatunkowej.
- skupienie pocisków
odległość między poszczególnymi trafieniami w tarczę przy tym samym wycelowaniu (zob. rozrzut).
- suknia
sierść zwierzyny płowej, także dzika.
- świadectwo pochodzenia zwierzyny
druk ścisłego zarachowania dokumentujący legalność pozyskania przewożonej sztuki; wystawia go dzierżawca obwodu łowieckiego.
- sadyba
koliba, kwatera myśliwska
- szczek
głos wydawany przez psy, lisy i sarny.