Definicja hasła: spudłować
- spudłować
nie trafić do zwierzyny.
Spudłowanie to niepowodzenie w polowaniu, które polega na nie trafieniu do zwierzyny. Oznacza to, że strzał został oddany, ale nie trafił w cel. Może to być spowodowane wieloma czynnikami, takimi jak zła technika strzelania, złe warunki atmosferyczne lub zbyt duża odległość między myśliwym a zwierzyną. Strzelanie do zwierzyny jest trudnym zadaniem i wymaga od myśliwego precyzyjnego celowania i umiejętności oceny odległości.
Jeśli myśliwy nie ma dobrej techniki strzelania lub nie potrafi ocenić odległości, może spudłować. Złe warunki atmosferyczne, takie jak silny wiatr lub deszcz, mogą również przeszkadzać w celowaniu i powodować spudłowanie. Myśliwi muszą być bardzo ostrożni podczas polowania i starannie oceniać sytuację przed oddaniem strzału. Należy upewnić się, że istnieje szansa na trafienie do zwierzyny i że warunki są odpowiednie do celowania. W przeciwnym razie istnieje duże ryzyko spudłowania.
Spudłowanie jest nie tylko niepowodzeniem łowieckim, ale również może negatywnie wpływać na populację zwierząt łownych poprzez raniące je bez pośmiertnego upolowania. Dlatego też myśliwi powinni dążyć do minimalizacji przypadków spudłowania poprzez regularne trenowanie umiejętności strzeleckich oraz odpowiednie przygotowanie i uważną ocenę otoczenia przed oddaniem strzału.
W przypadku powtarzających się przypadków spudłowania myśliwy powinien skupić się na poprawie swoich umiejętności, być może nawet poprzez uczestnictwo w kursach doskonalenia strzeleckiego lub konsultacje z doświadczonymi kolegami z łowy.
W konsekwencji unikanie spudłowań stanowi ważny element etyki łowieckiej oraz zdolności zawodowej każdego myśliwego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj spudłować w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- skałkówka
dawna broń myśliwska, w której kurek był zaopatrzony w skałką, później zastąpiony pistonem.
- śrut
ołowiane kulki o średnicy 2-4,5 mm, stanowiące pocisk naboju do broni śrutowej (zob. Amunicja myśliwska). Śrut numerujemy od nr (...)
- świeca
pionowy lot śmiertelnie postrzelonego ptaka.
- sokoły, sokoły (Falkonidae)
rodzina ptaków drapieżnych, z których trzy gatunki używano w sokolnictwie: sokół wędrowny, raróg oraz kobuz.
- siedlisko, siedlisko, ekotop
kompleks czynników glebowych, wodnych i klimatycznych, tworzących warunki bytowania określonej roślinności i związanego z nią świata zwierzęcego.
- skoki
nogi zająca.
- szuwary
zarośla roślin zielonych (sitowie, tatarak itp.) nad brzegami stawów i jezior.
- świstun, świstun (Anas penelope L.)
ptak łowny z rzędu blaszkodziobych należący do kaczek pływających (właściwych). W Polsce nielicznie lęgowy, częstszy na przelotach. W czasie lotu wydaje charakterystyczny świst. (...)
- świadectwo pochodzenia zwierzyny
druk ścisłego zarachowania dokumentujący legalność pozyskania przewożonej sztuki; wystawia go dzierżawca obwodu łowieckiego.
- szabas
przerwa w tokach cietrzewich podczas wschodu słońca. Stara legenda mówi, że ptaki czczą słońce, naukowego wyjaśnienia brak.