Definicja hasła: spłonka
- spłonka
część naboju myśliwskiego, w której znajduje się materiał wybuchowy (w nowoczesnych spłonkach Poloxid, Sinoxid, DWH, Gevelotsiroxid - antykorozyjne masy inicjujące) służący do zapalenia prochu po uderzeniu iglicy w tylną ściankę spłonki (zob. amunicja myśliwska).
Spłonka to część naboju myśliwskiego, która ma za zadanie zapalić materiał wybuchowy po uderzeniu iglicy w tylną ściankę spłonki. Spłonki mogą być wykonane z różnych materiałów wybuchowych, takich jak Poloxid, Sinoxid, DWH lub Gevelotsiroxid. Naboje myśliwskie dzielą się na amunicję śrutową i kulową. Amunicja śrutowa przeznaczona jest do broni myśliwskiej o lufach gładkich i służy do polowania na zwierzynę drobną oraz duże drapieżniki, takie jak rysie czy wilki. Natomiast amunicja kulowa może być używana zarówno do broni o lufach gładkich, jak i gwintowanych.
Donośność strzału śrutowego wynosi 250-450 m, zależnie od grubości śrutu, przy czym skuteczność (zasięg) wynosi 40 m. Donośność strzału kulowego dla pocisków wystrzelonych z lufy gładkiej wynosi 1500 m, natomiast dla pocisków wystrzelonych z lufy gwintowanej odpowiednio 4000 m i 200 m. Nabój do broni o lufach gładkich składa się z tekturowej lub plastykowej łuski zakończonej metalowym okuciem, w którym znajduje się spłonka, proch, przybitka wojłokowa lub plastykowa oraz pocisk. Nabój kulowy do broni o lufach gwintowanych różni się od poprzedniego jedynie pociskiem, którego kształt ustala producent. Każdy nabój na łusce ma podany kaliber i długość komory nabojowej, a przeznaczony do kulowej broni łamanej posiada dodatkowo symbol R oznaczający odpowiedni kaliber dla tej broni.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj spłonka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- studzenie tuszy
proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).
- stopka
zakończenie kolby broni myśliwskiej.
- szczerbinka
część przyrządu celowniczego na lufie kulowej lub kombinowanej broni myśliwskiej w postaci blaszki z pionowym wycięciem.
- sprężyna powrotna
mechanizm w samoczynnej broni myśliwskiej, powodujący po strzale ruch części zamka ku przodowi w celu wprowadzenia naboju do komory nabojowej i zaryglowania zamka.
- strój myśliwski
1) oficjalny ubiór myśliwego członka PZŁ. Do stroju w pełnej gali nosi się odznaczenia łowieckie oraz sznur ozdobny (od prawego ramienia do pierwszego guzika zapinającego kurtkę) oraz (...)
- seter irlandzki
pies średniej wielkości (60-65 cm) o jedwabistej mahoniowej sierści. Łeb wąski, oczy brązowe, uszy osadzone nisko, ogon długi. Dojrzewa wolno, bardzo często hodowany przez niemyśliwych, co (...)
- sztucer
myśliwska broń kulowa: może być pojedynczy, podwójny (o pionowym lub poziomym układzie luf) oraz powtarzalny (repetier lub automat). Najczęściej używane w Polsce sztucery mają kaliber 7 (...)
- siać
o broni myśliwskiej mającej duży rozrzut.
- sokolnik
1) w średniowieczu służący, opiekujący się sokolarnią;
2) od XV w. urzędnik dworu (sokolniczy);
3) dziś - myśliwy polujący z ptakami łowczymi.