Definicja hasła: sadyba
- sadyba
koliba, kwatera myśliwska
Sadyba to rodzaj koliby lub kwatery myśliwskiej, często położonej na terenach leśnych lub polnych. Słowo „sadyba” jest związane z tradycją łowiecką i odnosi się do typowego miejsca noclegowego dla myśliwych podczas polowań. Sadyba może mieć różny charakter – od prostego schronienia z dachem nad głową po bardziej rozbudowane budowle z wyposażeniem umożliwiającym dłuższy pobyt w terenie.
Współczesne sadyby, zwane również leśnymi siedzibami, mogą być wyposażone w podstawowe udogodnienia takie jak prąd, ogrzewanie oraz miejsca do odpoczynku i spożywania posiłków. Małe sadyby pełnią funkcję punktów wypadowych dla myśliwych podczas polowań, zapewniając schronienie na czas aktywności łowieckiej, natomiast większe sadyby mogą stanowić bazy wypoczynkowe czy rekreacyjne dla miłośników przyrody i łowiectwa.
Termin "sadyba" ma silne konotacje historyczno-kulturowe i jest integralną częścią folkloru myśliwskiego. Stanowi ważny element tradycji łowieckiej, symbolizując bliski kontakt z przyrodą oraz tradycyjne metody polowania. Co więcej, sadyby są miejscem spotkań myśliwych oraz przekazywania doświadczeń oraz historii związanych z polowaniami i obyczajami łowieckimi.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sadyba w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- skolenie
głos wydalany przez lisa.
- stożek przejściowy
krótki odcinek przewodu lufy za komorą nabojową o zwężającej się średnicy.
- stękać
o byku łosia i jelenia: wydawać głos zbliżony do stękania (w okresie godowym).
- skłuć
dobić postrzałka kordelasem (w Polsce obecnie zabronione).
- starka
samica ptaka wodząca młode.
- sekundowanie
naśladowanie przez wyżla drugiego ligowca, który zwietrzywszy zwierzynę wystawia ją.
- sól
bardzo ważny składnik zimowego dokarmiania zwierzyny; najlepiej podawać w lizawkach zmieszaną z gliną lub sól kamienną.
- sady
zlatywanie się w jedno miejsce kaczek (o świcie) wracających z nocnych żerowisk.
- seter irlandzki
pies średniej wielkości (60-65 cm) o jedwabistej mahoniowej sierści. Łeb wąski, oczy brązowe, uszy osadzone nisko, ogon długi. Dojrzewa wolno, bardzo często hodowany przez niemyśliwych, co (...)
- studzenie tuszy
proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).