Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: sadyba

sadyba

koliba, kwatera myśliwska

Sadyba to rodzaj koliby lub kwatery myśliwskiej, często położonej na terenach leśnych lub polnych. Słowo „sadyba” jest związane z tradycją łowiecką i odnosi się do typowego miejsca noclegowego dla myśliwych podczas polowań. Sadyba może mieć różny charakter – od prostego schronienia z dachem nad głową po bardziej rozbudowane budowle z wyposażeniem umożliwiającym dłuższy pobyt w terenie.

Współczesne sadyby, zwane również leśnymi siedzibami, mogą być wyposażone w podstawowe udogodnienia takie jak prąd, ogrzewanie oraz miejsca do odpoczynku i spożywania posiłków. Małe sadyby pełnią funkcję punktów wypadowych dla myśliwych podczas polowań, zapewniając schronienie na czas aktywności łowieckiej, natomiast większe sadyby mogą stanowić bazy wypoczynkowe czy rekreacyjne dla miłośników przyrody i łowiectwa.

Termin "sadyba" ma silne konotacje historyczno-kulturowe i jest integralną częścią folkloru myśliwskiego. Stanowi ważny element tradycji łowieckiej, symbolizując bliski kontakt z przyrodą oraz tradycyjne metody polowania. Co więcej, sadyby są miejscem spotkań myśliwych oraz przekazywania doświadczeń oraz historii związanych z polowaniami i obyczajami łowieckimi.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sadyba w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szesnastak

jeleń byk mający po osiem odnóg na każdej tyce (sz. regularny) lub przynajmniej na jednej z tyk (sz. nieregularny).

siuta

inaczej koza.

sprężyna powrotna

mechanizm w samoczynnej broni myśliwskiej, powodujący po strzale ruch części zamka ku przodowi w celu wprowadzenia naboju do komory nabojowej i zaryglowania zamka.

sokołowe

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego polegający na obowiązku pilnowania gniazd sokołów założonych na danym terenie.

szarak

popularna nazwa zająca szaraka.

selekcjoner

myśliwy, który po stażu i zdaniu egzaminu selekcjonerskiego posiada uprawnienia do wykonywania odstrzału selekcyjnego.

skrzydła

1) flanki: krańcowe stanowiska na linii myśliwych, często ustawiane do niej pod kątem prostym;
2) przednie kończyny ptaków.

smuż

skóra z zająca i królika.

studzenie tuszy

proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).

strzałowe

opłata od pozyskanej zwierzyny.