Definicja hasła: sadyba
- sadyba
koliba, kwatera myśliwska
Sadyba to rodzaj koliby lub kwatery myśliwskiej, często położonej na terenach leśnych lub polnych. Słowo „sadyba” jest związane z tradycją łowiecką i odnosi się do typowego miejsca noclegowego dla myśliwych podczas polowań. Sadyba może mieć różny charakter – od prostego schronienia z dachem nad głową po bardziej rozbudowane budowle z wyposażeniem umożliwiającym dłuższy pobyt w terenie.
Współczesne sadyby, zwane również leśnymi siedzibami, mogą być wyposażone w podstawowe udogodnienia takie jak prąd, ogrzewanie oraz miejsca do odpoczynku i spożywania posiłków. Małe sadyby pełnią funkcję punktów wypadowych dla myśliwych podczas polowań, zapewniając schronienie na czas aktywności łowieckiej, natomiast większe sadyby mogą stanowić bazy wypoczynkowe czy rekreacyjne dla miłośników przyrody i łowiectwa.
Termin "sadyba" ma silne konotacje historyczno-kulturowe i jest integralną częścią folkloru myśliwskiego. Stanowi ważny element tradycji łowieckiej, symbolizując bliski kontakt z przyrodą oraz tradycyjne metody polowania. Co więcej, sadyby są miejscem spotkań myśliwych oraz przekazywania doświadczeń oraz historii związanych z polowaniami i obyczajami łowieckimi.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sadyba w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- sekundowanie
naśladowanie przez wyżla drugiego ligowca, który zwietrzywszy zwierzynę wystawia ją.
- sfora
1) rzemień służący do prowadzenia psów gończych)
2) para psów gończych.
- stawka
noga lisa lub borsuka.
- sygnałówka
myśliwska trąbka metalowa służąca do grania sygnałów myśliwskich.
- skrzek
głos sójki.
- szydlarz
jeleń byk i kozioł noszący poroże zbudowane tylko z ostro zakończonych tyk (bez odnóg).
- sprężyna powrotna
mechanizm w samoczynnej broni myśliwskiej, powodujący po strzale ruch części zamka ku przodowi w celu wprowadzenia naboju do komory nabojowej i zaryglowania zamka.
- szesnastka
myśliwska broń śrutowa kal. 16.
- szlakować
staropolskie: tropić zwierzynę.
- siodło
charakterystyczna dla samców muflona biała plama po obu stronach grzbietu w okolicy ostatnich żeber.