Definicja hasła: sadyba
- sadyba
koliba, kwatera myśliwska
Sadyba to rodzaj koliby lub kwatery myśliwskiej, często położonej na terenach leśnych lub polnych. Słowo „sadyba” jest związane z tradycją łowiecką i odnosi się do typowego miejsca noclegowego dla myśliwych podczas polowań. Sadyba może mieć różny charakter – od prostego schronienia z dachem nad głową po bardziej rozbudowane budowle z wyposażeniem umożliwiającym dłuższy pobyt w terenie.
Współczesne sadyby, zwane również leśnymi siedzibami, mogą być wyposażone w podstawowe udogodnienia takie jak prąd, ogrzewanie oraz miejsca do odpoczynku i spożywania posiłków. Małe sadyby pełnią funkcję punktów wypadowych dla myśliwych podczas polowań, zapewniając schronienie na czas aktywności łowieckiej, natomiast większe sadyby mogą stanowić bazy wypoczynkowe czy rekreacyjne dla miłośników przyrody i łowiectwa.
Termin "sadyba" ma silne konotacje historyczno-kulturowe i jest integralną częścią folkloru myśliwskiego. Stanowi ważny element tradycji łowieckiej, symbolizując bliski kontakt z przyrodą oraz tradycyjne metody polowania. Co więcej, sadyby są miejscem spotkań myśliwych oraz przekazywania doświadczeń oraz historii związanych z polowaniami i obyczajami łowieckimi.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj sadyba w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- sokolnictwo
układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)
- skałkówka
dawna broń myśliwska, w której kurek był zaopatrzony w skałką, później zastąpiony pistonem.
- strzałowe
opłata od pozyskanej zwierzyny.
- ślad
dawniej trop.
- sygnałówka
myśliwska trąbka metalowa służąca do grania sygnałów myśliwskich.
- ścinka
sierść, zwierza obcięta kulą: umożliwia ona myśliwemu określenie miejsca uderzenia kuli na podstawie barwy oraz długości włosa.
- smuż
skóra z zająca i królika.
- sokolarnia
miejsce hodowli ptaków łowczych.
- szlifowanie, szlifowanie, czyhitanie, głucha pieśń
czwarta, ostatnia zwrotka pieśni głuszca; wówczas ptak głuchnie i można go podskoczyć na odległość strzału.