Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: siuta

siuta

inaczej koza.

Siuta to samiczka sarny, czyli gatunku najczęściej spotykanego wśród jeleniowatych. Charakteryzuje się długimi, wyprostowanymi uszami oraz wydłużonym, zakrzywionym pyskiem. Jej futro jest zazwyczaj długie, gęste i grube, przybierając barwę brązową lub szarą. Siuta cechuje się także silnymi i szybkimi nogami, co umożliwia jej błyskawiczne przemieszczanie się po terenie. Posiada ona również wysoko rozwinięty instynkt przetrwania, potrafiąc skutecznie ukrywać się przed drapieżnikami. Siuta jest aktywna zarówno w dzień, jak i w nocy. W ciągu dnia poluje na owady oraz inne małe zwierzęta, spożywa również rośliny, natomiast w nocy odpoczywa w bezpiecznym miejscu, aby uniknąć ataków drapieżników.

Dodatkowo warto zaznaczyć, że siuta posiada zdolność skakania na wysokość nawet do jednego metra i więcej, co pomaga jej uniknąć zagrożeń. Bywa czasem mylona z innymi gatunkami jeleniowatych, takimi jak łanie czy jelenie. Jednakże siuty można odróżnić dzięki bardziej okrągłym uszom oraz mniejszym rogom w porównaniu do innych gatunków. Sarny są również mniejsze od łani i jeleni, posiadają też mniejsze rogi.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj siuta w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

strzelba

śrutowa broń myśliwska.

skupienie pocisków

odległość między poszczególnymi trafieniami w tarczę przy tym samym wycelowaniu (zob. rozrzut).

sparować się

o ptakach: łączyć się w pary w okresie godowym.

szybować

o ptakach: unosić się w powietrzu bez poruszania skrzydłami.

szpile

inaczej raciczki.

staśmienie wieńca

wadliwe poroże jelenia o silnie spłaszczonych tykach.

seter irlandzki

pies średniej wielkości (60-65 cm) o jedwabistej mahoniowej sierści. Łeb wąski, oczy brązowe, uszy osadzone nisko, ogon długi. Dojrzewa wolno, bardzo często hodowany przez niemyśliwych, co (...)

strychulec

krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego.

suka

samica psa, borsuka, jenota i lisa.

sól

bardzo ważny składnik zimowego dokarmiania zwierzyny; najlepiej podawać w lizawkach zmieszaną z gliną lub sól kamienną.