Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: siuta

siuta

inaczej koza.

Siuta to samiczka sarny, czyli gatunku najczęściej spotykanego wśród jeleniowatych. Charakteryzuje się długimi, wyprostowanymi uszami oraz wydłużonym, zakrzywionym pyskiem. Jej futro jest zazwyczaj długie, gęste i grube, przybierając barwę brązową lub szarą. Siuta cechuje się także silnymi i szybkimi nogami, co umożliwia jej błyskawiczne przemieszczanie się po terenie. Posiada ona również wysoko rozwinięty instynkt przetrwania, potrafiąc skutecznie ukrywać się przed drapieżnikami. Siuta jest aktywna zarówno w dzień, jak i w nocy. W ciągu dnia poluje na owady oraz inne małe zwierzęta, spożywa również rośliny, natomiast w nocy odpoczywa w bezpiecznym miejscu, aby uniknąć ataków drapieżników.

Dodatkowo warto zaznaczyć, że siuta posiada zdolność skakania na wysokość nawet do jednego metra i więcej, co pomaga jej uniknąć zagrożeń. Bywa czasem mylona z innymi gatunkami jeleniowatych, takimi jak łanie czy jelenie. Jednakże siuty można odróżnić dzięki bardziej okrągłym uszom oraz mniejszym rogom w porównaniu do innych gatunków. Sarny są również mniejsze od łani i jeleni, posiadają też mniejsze rogi.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj siuta w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

sarnina

dziczyzna z sarny.

świeca

pionowy lot śmiertelnie postrzelonego ptaka.

sierść

uwłosienie ciała zwierzyny czworonożnej.

stójka

zatrzymanie się psa legawego w charakterystycznej pozie (z podniesioną przednią łapą) przed zwietrzoną zwierzyną.

stroik

woabik na ptaki, rodzaj piaszczałki.

strzyc

1) o zającach i królikach: obgryzać rośliny;
2) o zającach, dzikach i jeleniowatych: nastawiać uszu.

studzenie tuszy

proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).

szczerbinka

część przyrządu celowniczego na lufie kulowej lub kombinowanej broni myśliwskiej w postaci blaszki z pionowym wycięciem.

stanowisko myśliwskie stałe

specjalnie przygotowane miejsce oczekiwania na zwierzynę, np. kosz, ambona, czatownia itp.

stożek przejściowy

krótki odcinek przewodu lufy za komorą nabojową o zwężającej się średnicy.