Definicja hasła: siuta
- siuta
inaczej koza.
Siuta to samiczka sarny, czyli gatunku najczęściej spotykanego wśród jeleniowatych. Charakteryzuje się długimi, wyprostowanymi uszami oraz wydłużonym, zakrzywionym pyskiem. Jej futro jest zazwyczaj długie, gęste i grube, przybierając barwę brązową lub szarą. Siuta cechuje się także silnymi i szybkimi nogami, co umożliwia jej błyskawiczne przemieszczanie się po terenie. Posiada ona również wysoko rozwinięty instynkt przetrwania, potrafiąc skutecznie ukrywać się przed drapieżnikami. Siuta jest aktywna zarówno w dzień, jak i w nocy. W ciągu dnia poluje na owady oraz inne małe zwierzęta, spożywa również rośliny, natomiast w nocy odpoczywa w bezpiecznym miejscu, aby uniknąć ataków drapieżników.
Dodatkowo warto zaznaczyć, że siuta posiada zdolność skakania na wysokość nawet do jednego metra i więcej, co pomaga jej uniknąć zagrożeń. Bywa czasem mylona z innymi gatunkami jeleniowatych, takimi jak łanie czy jelenie. Jednakże siuty można odróżnić dzięki bardziej okrągłym uszom oraz mniejszym rogom w porównaniu do innych gatunków. Sarny są również mniejsze od łani i jeleni, posiadają też mniejsze rogi.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj siuta w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- szesnastka
myśliwska broń śrutowa kal. 16.
- składność broni
zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).
- śladować
dawniej tropić.
- strój bobrowy
mazista wydzielina parzystych gruczołów napletkowych bobra, dawniej uważana za uniwersalny środek leczniczy.
- słuchy
uszy dzika, zająca i królika.
- strugi
przednie siekacze zająca i królika.
- szydło
ostre zakończenie tyki jelenia byka lub kozła.
- sokolnictwo
układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)
- szczerbinka
część przyrządu celowniczego na lufie kulowej lub kombinowanej broni myśliwskiej w postaci blaszki z pionowym wycięciem.
- stójka
zatrzymanie się psa legawego w charakterystycznej pozie (z podniesioną przednią łapą) przed zwietrzoną zwierzyną.