Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: siuta

siuta

inaczej koza.

Siuta to samiczka sarny, czyli gatunku najczęściej spotykanego wśród jeleniowatych. Charakteryzuje się długimi, wyprostowanymi uszami oraz wydłużonym, zakrzywionym pyskiem. Jej futro jest zazwyczaj długie, gęste i grube, przybierając barwę brązową lub szarą. Siuta cechuje się także silnymi i szybkimi nogami, co umożliwia jej błyskawiczne przemieszczanie się po terenie. Posiada ona również wysoko rozwinięty instynkt przetrwania, potrafiąc skutecznie ukrywać się przed drapieżnikami. Siuta jest aktywna zarówno w dzień, jak i w nocy. W ciągu dnia poluje na owady oraz inne małe zwierzęta, spożywa również rośliny, natomiast w nocy odpoczywa w bezpiecznym miejscu, aby uniknąć ataków drapieżników.

Dodatkowo warto zaznaczyć, że siuta posiada zdolność skakania na wysokość nawet do jednego metra i więcej, co pomaga jej uniknąć zagrożeń. Bywa czasem mylona z innymi gatunkami jeleniowatych, takimi jak łanie czy jelenie. Jednakże siuty można odróżnić dzięki bardziej okrągłym uszom oraz mniejszym rogom w porównaniu do innych gatunków. Sarny są również mniejsze od łani i jeleni, posiadają też mniejsze rogi.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj siuta w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

strzałowe

opłata od pozyskanej zwierzyny.

stanowisko

miejsce, na którym myśliwy oczekuje spotkania ze zwierzyną.

świece

oczy żubra, zwierzyny płowej, kozicy, muflona i dzika

ścinka

sierść, zwierza obcięta kulą: umożliwia ona myśliwemu określenie miejsca uderzenia kuli na podstawie barwy oraz długości włosa.

szabas

przerwa w tokach cietrzewich podczas wschodu słońca. Stara legenda mówi, że ptaki czczą słońce, naukowego wyjaśnienia brak.

szarawary

długie kosmate kłaki, obrastające uda ssaków drapieżnych.

skromny

o zającu i króliku: tłusty.

spudłować

nie trafić do zwierzyny.

szczwacz

członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.

słuchy

uszy dzika, zająca i królika.