Definicja hasła: szyna
- szyna
połączenie luf broni myśliwskiej śrutowej lub kombinowanej; na górnej szynie umieszczone są przyrządy celownicze.
Szyna w kontekście broni myśliwskiej to połączenie lufy broni śrutowej lub kombinowanej z górną szyną, która umożliwia montaż różnego rodzaju przyrządów celowniczych. Szyna może być także wykorzystywana do montażu dodatkowych akcesoriów, takich jak luneta, celownik optyczny, czy latarka taktyczna.
Współczesne szyny montażowe posiadają standardowe wymiary, takie jak szyna Picatinny czy Weaver, co umożliwia łatwe zamocowanie różnych typów celowników i akcesoriów. Dzięki temu mysłiwy ma możliwość dostosowania broni do konkretnych potrzeb oraz preferencji, co znacząco wpływa na skuteczność polowań.
Wykorzystanie szyny w broni myśliwskiej jest istotne zwłaszcza podczas polowań na większe odległości lub w trudnych warunkach oświetleniowych, gdzie precyzja celowania odgrywa kluczową rolę. Dzięki możliwości montażu wysokiej jakości celowników oraz dodatkowych akcesoriów, mysłiwemu ułatwia się trafienie w zwierzynę oraz poprawia się komfort strzelania.
Szyna stanowi ważny element broni myśliwskiej, który umożliwia personalizację oraz optymalizację uzbrojenia zgodnie z indywidualnymi preferencjami mysłiwego oraz potrzebami danego rodzaju polowania. Dlatego też określenie jej rodzaju i standardowych parametrów jest istotne dla właściwego dopasowania celowników oraz innych akcesoriów do broni.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szyna w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- stójka
zatrzymanie się psa legawego w charakterystycznej pozie (z podniesioną przednią łapą) przed zwietrzoną zwierzyną.
- sterówki
długie pióra osadzone wachlarzowa to w okolicy ogona ptaków, w czasie lotu rozpostarte tworzą płat sterowy.
- szydlarz
jeleń byk i kozioł noszący poroże zbudowane tylko z ostro zakończonych tyk (bez odnóg).
- skrzekot
niepłodny mieszaniec koguta cietrzewia i głuszycy.
- suknia
sierść zwierzyny płowej, także dzika.
- sznurować
o wilkach i lisach: posuwać się po linii prostej; pozostawiany trop nazywamy sznurem.
- sarnina
dziczyzna z sarny.
- ściągać
o wyżle: powoli dochodzić do zwietrzonej zwierzyny.
- skrocz
charakterystyczny kłus łosia polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych.
- szczwacz
członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.