Definicja hasła: spust
- spust
język spustowy, umieszczony pod szyjką broni myśliwskiej; ściągnięcie go powoduje zwolnienie iglicy i strzał. Prawidłowa twardość spustu wynosi: pierwszy 1,7-1,9 kgm, drugi 1,9-2,1 kgm.
Spust – element broni myśliwskiej, odpowiedzialny za umożliwienie strzału poprzez zwolnienie iglicy i wystrzał pocisku. Składa się z języka spustowego, znajdującego się pod szyjką broni. Jego ściągnięcie inicjuje mechanizm strzału. Prawidłowa twardość spustu, kluczowa dla stabilności oraz bezpieczeństwa strzelca i broni, wynosi od 1,7 do 2,1 kgm w zależności od stopnia spustu. Zbyt duża lub zbyt mała twardość może prowadzić do niestabilnego strzału lub uszkodzenia broni. Ważne jest regularne sprawdzanie oraz konserwacja spustu w celu zapewnienia jego właściwego funkcjonowania. Usunięcie zanieczyszczeń i rdzy jest istotne dla zachowania stabilności działania spustu oraz zapobiec ewentualnym uszkodzeniom mechanicznym.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj spust w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- seter irlandzki
pies średniej wielkości (60-65 cm) o jedwabistej mahoniowej sierści. Łeb wąski, oczy brązowe, uszy osadzone nisko, ogon długi. Dojrzewa wolno, bardzo często hodowany przez niemyśliwych, co (...)
- słupkować
o zającu i króliku: siadać na tylnych nogach (skokach).
- szczypce
dawniej kleszcze używane do łapania borsuków żywcem.
- ssaki, ssaki (Mammalia)
najwyżej uorganizowana gromada kręgowców. Cechy charakterystyczne to m.in. najlepiej rozwinięty mózg, stała temperatura ciała, obecność okrywy włosowej, posiadanie przepony oraz zęby (...)
- spłonka
część naboju myśliwskiego, w której znajduje się materiał wybuchowy (w nowoczesnych spłonkach Poloxid, Sinoxid, DWH, Gevelotsiroxid - antykorozyjne masy inicjujące) służący do zapalenia (...)
- szczerbinka
część przyrządu celowniczego na lufie kulowej lub kombinowanej broni myśliwskiej w postaci blaszki z pionowym wycięciem.
- sierść
uwłosienie ciała zwierzyny czworonożnej.
- szczuć
gonić zwierzę chartami w polu.
- szlakować
staropolskie: tropić zwierzynę.
- sarnina
dziczyzna z sarny.