Definicja hasła: szronowe
- szronowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.
Szronowe to jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie. Oznacza to, że myśliwi muszą szukać śladów zwierzyny w postaci śladów śniegu lub lodu. Szronowe jest szczególnie istotne podczas polowań zimowych, gdy trudniej zlokalizować zwierzynę. Wymaga to odejścia od standardowego sposobu polowania i dostrzeżenia oznak obecności zwierzęcia w naturalnym środowisku. Myśliwi muszą wykazywać się dużą wiedzą o zachowaniach dzikich zwierząt oraz umiejętnościami identyfikacji i interpretacji różnych rodzajów śladów.
Polowanie szronowe uważane jest za jedną z trudniejszych form polowania ze względu na konieczność precyzyjnego odczytywania śladów zwierzęcych. Myśliwi muszą być w stanie rozróżniać rożne odciski łap czy pazurów oraz posługiwać się tymi informacjami w celu określenia gatunku zwierzęcia, kierunku jego ruchu oraz czasu, jaki minął od pojawienia się danego śladu. To pozwala im skuteczniej przygotować się do polowania i zwiększyć jego efektywność poprzez staranne zaplanowanie dalszych działań. Konieczna jest również umiejętność porównywania odcisków ze sobą, co pomaga myśliwym w ustaleniu kierunku ruchu danego zwierzęcia.
Polowanie szronowe stanowi istotny element tradycji łowieckiej oraz wymaga od myśliwych nie tylko spostrzegawczości i wiedzy terenowej, lecz także cierpliwości i determinacji. Dzięki temu forma polowania ta stanowi bardzo specyficzną część dziedzictwa łowieckiego i wymaga posiadania wysokich umiejętności tropienia oraz identyfikacji zwierzyny.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szronowe w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- strzyżak jeleni, strzyżak jeleni, mucha jelenia
szkodliwa muchówka, pasożyt zewnętrzny jelenie, żywi się jego krwią, obłamuje sobie skrzydła w jego sierści. Występuje tam, gdzie licznie bytują jelenie.
- skolenie
głos wydalany przez lisa.
- szyna
połączenie luf broni myśliwskiej śrutowej lub kombinowanej; na górnej szynie umieszczone są przyrządy celownicze.
- scypuł
delikatna, owłosiona skóra, porastająca tworzące się poroże jeleniowatych. Po zakończeniu wzrostu poroża s. jest wycierany przez zwierzę o drzewa i krzewy.
- sadło
tłuszcz ze zwierzyny.
- strzelba
śrutowa broń myśliwska.
- świece
oczy żubra, zwierzyny płowej, kozicy, muflona i dzika
- szczypce
dawniej kleszcze używane do łapania borsuków żywcem.
- strzała
pocisk do luku lub kuszy składający się z grotu, drzewca i tylca z pierzyskiem. Groty wykonywano z metalu, kamienia lub twardego drewna. Na pionowym zakończeniu tylca było nacięcie do (...)
- stawka
noga lisa lub borsuka.