Definicja hasła: szronowe
- szronowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.
Szronowe to jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie. Oznacza to, że myśliwi muszą szukać śladów zwierzyny w postaci śladów śniegu lub lodu. Szronowe jest szczególnie istotne podczas polowań zimowych, gdy trudniej zlokalizować zwierzynę. Wymaga to odejścia od standardowego sposobu polowania i dostrzeżenia oznak obecności zwierzęcia w naturalnym środowisku. Myśliwi muszą wykazywać się dużą wiedzą o zachowaniach dzikich zwierząt oraz umiejętnościami identyfikacji i interpretacji różnych rodzajów śladów.
Polowanie szronowe uważane jest za jedną z trudniejszych form polowania ze względu na konieczność precyzyjnego odczytywania śladów zwierzęcych. Myśliwi muszą być w stanie rozróżniać rożne odciski łap czy pazurów oraz posługiwać się tymi informacjami w celu określenia gatunku zwierzęcia, kierunku jego ruchu oraz czasu, jaki minął od pojawienia się danego śladu. To pozwala im skuteczniej przygotować się do polowania i zwiększyć jego efektywność poprzez staranne zaplanowanie dalszych działań. Konieczna jest również umiejętność porównywania odcisków ze sobą, co pomaga myśliwym w ustaleniu kierunku ruchu danego zwierzęcia.
Polowanie szronowe stanowi istotny element tradycji łowieckiej oraz wymaga od myśliwych nie tylko spostrzegawczości i wiedzy terenowej, lecz także cierpliwości i determinacji. Dzięki temu forma polowania ta stanowi bardzo specyficzną część dziedzictwa łowieckiego i wymaga posiadania wysokich umiejętności tropienia oraz identyfikacji zwierzyny.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szronowe w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- szkodnik
zwierzę wyrządzające szkody w łowisku.
- strychulec
krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego.
- samopał
kłusownicza broń działająca po potrąceniu przez przechodzącego zwierza linki przymocowanej do spustu broni, wycelowanej na przesmyk zwierzyny.
- strzelba
śrutowa broń myśliwska.
- sokoły, sokoły (Falkonidae)
rodzina ptaków drapieżnych, z których trzy gatunki używano w sokolnictwie: sokół wędrowny, raróg oraz kobuz.
- skrocz
charakterystyczny kłus łosia polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych.
- studzenie tuszy
proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).
- szczwacz
członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.
- strażnik łowiecki
pracownik łowiecki (etatowy lub społeczny) sprawujący obowiązki wchodzące w zakres ochrony łowiska. Do obowiązków strażnika należy m.in. pilnowanie łowiska przed kłusownikami, (...)