Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szronowe

szronowe

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.

Szronowe to jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie. Oznacza to, że myśliwi muszą szukać śladów zwierzyny w postaci śladów śniegu lub lodu. Szronowe jest szczególnie istotne podczas polowań zimowych, gdy trudniej zlokalizować zwierzynę. Wymaga to odejścia od standardowego sposobu polowania i dostrzeżenia oznak obecności zwierzęcia w naturalnym środowisku. Myśliwi muszą wykazywać się dużą wiedzą o zachowaniach dzikich zwierząt oraz umiejętnościami identyfikacji i interpretacji różnych rodzajów śladów.

Polowanie szronowe uważane jest za jedną z trudniejszych form polowania ze względu na konieczność precyzyjnego odczytywania śladów zwierzęcych. Myśliwi muszą być w stanie rozróżniać rożne odciski łap czy pazurów oraz posługiwać się tymi informacjami w celu określenia gatunku zwierzęcia, kierunku jego ruchu oraz czasu, jaki minął od pojawienia się danego śladu. To pozwala im skuteczniej przygotować się do polowania i zwiększyć jego efektywność poprzez staranne zaplanowanie dalszych działań. Konieczna jest również umiejętność porównywania odcisków ze sobą, co pomaga myśliwym w ustaleniu kierunku ruchu danego zwierzęcia.

Polowanie szronowe stanowi istotny element tradycji łowieckiej oraz wymaga od myśliwych nie tylko spostrzegawczości i wiedzy terenowej, lecz także cierpliwości i determinacji. Dzięki temu forma polowania ta stanowi bardzo specyficzną część dziedzictwa łowieckiego i wymaga posiadania wysokich umiejętności tropienia oraz identyfikacji zwierzyny.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szronowe w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szczotki, szczotki, igły

piórka wyrastające u palców nóg koguta głuszca w okresie godowym, po zakończeniu którego zanikają.

sznury

inaczej fladry.

studzenie tuszy

proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).

składanie się

czynność polegająca na włożeniu stopki broni w dołek strzelecki i naprowadzeniu przyrządów celowniczych na cel.

stanowisko

miejsce, na którym myśliwy oczekuje spotkania ze zwierzyną.

szczwany

o zwierzu doświadczonym, chytrym, który niejednokrotnie miał styczność z myśliwymi i psami.

sagalasówka

broń myśliwska z końca XVIIIr w. wyrobu kowala-rusznikarza Sagalasa ze wsi Bałabanówka w powiecie lipowieckim na ziemi kijowskiej. Salgasówki zdobione były napisami: Se git se bon Sagalas (...)

setery

trzy rasy angielskich psów myśliwskich stosowanych do polowań na ptactwo, wywodzących się od angielskich wyżłów długowłosych: s. angielski (lawerak), średniej wielkości, o maści (...)

skarmiać

zużywać paszę do karmienia zwierzyny.

ślad

dawniej trop.