Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szronowe

szronowe

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.

Szronowe to jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie. Oznacza to, że myśliwi muszą szukać śladów zwierzyny w postaci śladów śniegu lub lodu. Szronowe jest szczególnie istotne podczas polowań zimowych, gdy trudniej zlokalizować zwierzynę. Wymaga to odejścia od standardowego sposobu polowania i dostrzeżenia oznak obecności zwierzęcia w naturalnym środowisku. Myśliwi muszą wykazywać się dużą wiedzą o zachowaniach dzikich zwierząt oraz umiejętnościami identyfikacji i interpretacji różnych rodzajów śladów.

Polowanie szronowe uważane jest za jedną z trudniejszych form polowania ze względu na konieczność precyzyjnego odczytywania śladów zwierzęcych. Myśliwi muszą być w stanie rozróżniać rożne odciski łap czy pazurów oraz posługiwać się tymi informacjami w celu określenia gatunku zwierzęcia, kierunku jego ruchu oraz czasu, jaki minął od pojawienia się danego śladu. To pozwala im skuteczniej przygotować się do polowania i zwiększyć jego efektywność poprzez staranne zaplanowanie dalszych działań. Konieczna jest również umiejętność porównywania odcisków ze sobą, co pomaga myśliwym w ustaleniu kierunku ruchu danego zwierzęcia.

Polowanie szronowe stanowi istotny element tradycji łowieckiej oraz wymaga od myśliwych nie tylko spostrzegawczości i wiedzy terenowej, lecz także cierpliwości i determinacji. Dzięki temu forma polowania ta stanowi bardzo specyficzną część dziedzictwa łowieckiego i wymaga posiadania wysokich umiejętności tropienia oraz identyfikacji zwierzyny.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szronowe w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

strzyżak jeleni, strzyżak jeleni, mucha jelenia

szkodliwa muchówka, pasożyt zewnętrzny jelenie, żywi się jego krwią, obłamuje sobie skrzydła w jego sierści. Występuje tam, gdzie licznie bytują jelenie.

skolenie

głos wydalany przez lisa.

szyna

połączenie luf broni myśliwskiej śrutowej lub kombinowanej; na górnej szynie umieszczone są przyrządy celownicze.

scypuł

delikatna, owłosiona skóra, porastająca tworzące się poroże jeleniowatych. Po zakończeniu wzrostu poroża s. jest wycierany przez zwierzę o drzewa i krzewy.

sadło

tłuszcz ze zwierzyny.

strzelba

śrutowa broń myśliwska.

świece

oczy żubra, zwierzyny płowej, kozicy, muflona i dzika

szczypce

dawniej kleszcze używane do łapania borsuków żywcem.

strzała

pocisk do luku lub kuszy składający się z grotu, drzewca i tylca z pierzyskiem. Groty wykonywano z metalu, kamienia lub twardego drewna. Na pionowym zakończeniu tylca było nacięcie do (...)

stawka

noga lisa lub borsuka.