Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szronowe

szronowe

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.

Szronowe to jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie. Oznacza to, że myśliwi muszą szukać śladów zwierzyny w postaci śladów śniegu lub lodu. Szronowe jest szczególnie istotne podczas polowań zimowych, gdy trudniej zlokalizować zwierzynę. Wymaga to odejścia od standardowego sposobu polowania i dostrzeżenia oznak obecności zwierzęcia w naturalnym środowisku. Myśliwi muszą wykazywać się dużą wiedzą o zachowaniach dzikich zwierząt oraz umiejętnościami identyfikacji i interpretacji różnych rodzajów śladów.

Polowanie szronowe uważane jest za jedną z trudniejszych form polowania ze względu na konieczność precyzyjnego odczytywania śladów zwierzęcych. Myśliwi muszą być w stanie rozróżniać rożne odciski łap czy pazurów oraz posługiwać się tymi informacjami w celu określenia gatunku zwierzęcia, kierunku jego ruchu oraz czasu, jaki minął od pojawienia się danego śladu. To pozwala im skuteczniej przygotować się do polowania i zwiększyć jego efektywność poprzez staranne zaplanowanie dalszych działań. Konieczna jest również umiejętność porównywania odcisków ze sobą, co pomaga myśliwym w ustaleniu kierunku ruchu danego zwierzęcia.

Polowanie szronowe stanowi istotny element tradycji łowieckiej oraz wymaga od myśliwych nie tylko spostrzegawczości i wiedzy terenowej, lecz także cierpliwości i determinacji. Dzięki temu forma polowania ta stanowi bardzo specyficzną część dziedzictwa łowieckiego i wymaga posiadania wysokich umiejętności tropienia oraz identyfikacji zwierzyny.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szronowe w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szkodnik

zwierzę wyrządzające szkody w łowisku.

strychulec

krótko obcięty ogon wyżła niemieckiego.

samopał

kłusownicza broń działająca po potrąceniu przez przechodzącego zwierza linki przymocowanej do spustu broni, wycelowanej na przesmyk zwierzyny.

strzelba

śrutowa broń myśliwska.

sokoły, sokoły (Falkonidae)

rodzina ptaków drapieżnych, z których trzy gatunki używano w sokolnictwie: sokół wędrowny, raróg oraz kobuz.

skrocz

charakterystyczny kłus łosia polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych.

studzenie tuszy

proces wychłodzenia strzelonej zwierzyny po jej wypatroszeniu. Odbywa się przez powieszenie tuszy w chłodnym i przewiewnym miejscu (szczególnie ważne, gdy jest ciepło).

szczwacz

członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.

strażnik łowiecki

pracownik łowiecki (etatowy lub społeczny) sprawujący obowiązki wchodzące w zakres ochrony łowiska. Do obowiązków strażnika należy m.in. pilnowanie łowiska przed kłusownikami, (...)

sadowisko

inaczej tokowisko.