Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: samopał

samopał

kłusownicza broń działająca po potrąceniu przez przechodzącego zwierza linki przymocowanej do spustu broni, wycelowanej na przesmyk zwierzyny.

Samopał – to rodzaj kłusowniczej broni, która działa poprzez uruchomienie po potrąceniu przez przechodzącego zwierza linki przymocowanej do spustu broni, która jest wycelowana na przesmyk zwierzyny. Charakterystyczną cechą samopału jest to, że strzał wystrzeliwany jest bez udziału człowieka, co czyni jego użycie nielegalnym i nieetycznym w kontekście polowania.

Broń samopla jest narzędziem wykorzystywanym głównie przez kłusowników, czyli osoby łamiące przepisy dotyczące polowań i ochrony zwierząt. Wykorzystanie takiej broni w działaniach łowieckich stanowi poważne zagrożenie dla populacji dzikich zwierząt oraz narusza zasady etycznej i legalnej polowania.

Ponadto, samopały są przedmiotem surowo zakazanym prawem łowieckim i stanowią poważny problem dla ochrony przyrody i kontroli populacji dzikich zwierząt. Ich użycie niesie za sobą konsekwencje prawne, a osoby stosujące samopały podlegają surowym sankcjom, włączając w to kary finansowe oraz kary więzienia.

Wobec poważnego zagrożenia jakim jest broń samopał, konieczna jest intensywna działalność kontrolno-śledcza oraz edukacyjna, aby skutecznie przeciwdziałać praktykom kłusowniczym i ochronić dziką faunę przed nielegalnym odstrzałem z wykorzystaniem tej nieetycznej broni.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj samopał w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

suka

samica psa, borsuka, jenota i lisa.

spust

język spustowy, umieszczony pod szyjką broni myśliwskiej; ściągnięcie go powoduje zwolnienie iglicy i strzał. Prawidłowa twardość spustu wynosi: pierwszy 1,7-1,9 kgm, drugi 1,9-2,1 (...)

siekaniec

dawniej używane drobne kawałki posiekanego ołowiu zamiast śrutu.

skupienie pocisków

odległość między poszczególnymi trafieniami w tarczę przy tym samym wycelowaniu (zob. rozrzut).

szyć

strzelać raz za razem.

sokołowe

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego polegający na obowiązku pilnowania gniazd sokołów założonych na danym terenie.

spudłować

nie trafić do zwierzyny.

selekt

sztuka przeznaczona na odstrzał selekcyjny.

siać

o broni myśliwskiej mającej duży rozrzut.

stożek przejściowy

krótki odcinek przewodu lufy za komorą nabojową o zwężającej się średnicy.