Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: samopał

samopał

kłusownicza broń działająca po potrąceniu przez przechodzącego zwierza linki przymocowanej do spustu broni, wycelowanej na przesmyk zwierzyny.

Samopał – to rodzaj kłusowniczej broni, która działa poprzez uruchomienie po potrąceniu przez przechodzącego zwierza linki przymocowanej do spustu broni, która jest wycelowana na przesmyk zwierzyny. Charakterystyczną cechą samopału jest to, że strzał wystrzeliwany jest bez udziału człowieka, co czyni jego użycie nielegalnym i nieetycznym w kontekście polowania.

Broń samopla jest narzędziem wykorzystywanym głównie przez kłusowników, czyli osoby łamiące przepisy dotyczące polowań i ochrony zwierząt. Wykorzystanie takiej broni w działaniach łowieckich stanowi poważne zagrożenie dla populacji dzikich zwierząt oraz narusza zasady etycznej i legalnej polowania.

Ponadto, samopały są przedmiotem surowo zakazanym prawem łowieckim i stanowią poważny problem dla ochrony przyrody i kontroli populacji dzikich zwierząt. Ich użycie niesie za sobą konsekwencje prawne, a osoby stosujące samopały podlegają surowym sankcjom, włączając w to kary finansowe oraz kary więzienia.

Wobec poważnego zagrożenia jakim jest broń samopał, konieczna jest intensywna działalność kontrolno-śledcza oraz edukacyjna, aby skutecznie przeciwdziałać praktykom kłusowniczym i ochronić dziką faunę przed nielegalnym odstrzałem z wykorzystaniem tej nieetycznej broni.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj samopał w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szuwary

zarośla roślin zielonych (sitowie, tatarak itp.) nad brzegami stawów i jezior.

szczenna

o ciężarnej suce.

szlak

droga, którą zwyczajowo zwierzyna ciągnie podczas swoich wędrówek.

stanowisko myśliwskie stałe

specjalnie przygotowane miejsce oczekiwania na zwierzynę, np. kosz, ambona, czatownia itp.

stanowić

o psach myśliwskich: zatrzymać w miejscu gonionego zwierza, dając myśliwemu możliwość dojścia i oddania strzału.

sfora

1) rzemień służący do prowadzenia psów gończych)
2) para psów gończych.

sparować się

o ptakach: łączyć się w pary w okresie godowym.

stopka

zakończenie kolby broni myśliwskiej.

szpony

uzbrojone w długie ostre pazury palce ptaków drapieżnych.

sztych

iść na sztych: o zwierzynie idącej wprost na stanowisko myśliwego.