Definicja hasła: szczwacz
- szczwacz
członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.
Szczwacz to członek dawnej książęcej służby łowieckiej, specjalista w dziedzinie przygotowywania chartów i ogarów. W czasach feudalnych, szczwacz pełnił istotną rolę jako osoba wyspecjalizowana w przygotowywaniu narzędzi i psów do polowań. Jego głównym zadaniem było dopilnowanie, aby psy (ogary) były odpowiednio wyszkolone oraz zdolne do efektywnego współdziałania z myśliwymi podczas polowań. Oprócz tego szczwacz miał obowiązek sporządzania chartów, czyli specjalnych sieci używanych do polowań na ptaki. Jego zadania to również kontrola i przygotowanie innych narzędzi łowieckich, takich jak łuki, strzały oraz organizacja transportu zdobyczy i przechowywanie mięsa po zakończonych polowaniach.
W społeczeństwach feudalnych szczwacze cieszyli się dużym uznaniem ze względu na swoje umiejętności i szeroką wiedzę z zakresu łowiectwa. Usługi szczwaczy były cenione przez szlachtę i arystokrację, co często skutkowało pobieraniem opłat za ich usługi. Szczwacze często pełnili służbę u szlacheckich rodzin jako ich prywatni specjaliści od polowań, pomagając w organizacji i przeprowadzaniu dzikich polowań na terenie państwa feudalnego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczwacz w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- strażnik łowiecki
pracownik łowiecki (etatowy lub społeczny) sprawujący obowiązki wchodzące w zakres ochrony łowiska. Do obowiązków strażnika należy m.in. pilnowanie łowiska przed kłusownikami, (...)
- strzelony
o zwierzynie trafionej śmiertelnie.
- sokolnictwo
układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)
- skrocz
charakterystyczny kłus łosia polegający na równoczesnym posuwaniu obu prawych nóg, a następnie obu lewych.
- starka
samica ptaka wodząca młode.
- szarawary
długie kosmate kłaki, obrastające uda ssaków drapieżnych.
- stanowić
o psach myśliwskich: zatrzymać w miejscu gonionego zwierza, dając myśliwemu możliwość dojścia i oddania strzału.
- sęk
wyrostek na łopacie daniela i łosia.
- siekaniec
dawniej używane drobne kawałki posiekanego ołowiu zamiast śrutu.
- siadło
drzewo, na którym zasiadł na noc głuszec