Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: szczwacz

szczwacz

członek dawnej książęcej służby łowieckiej, układacz chartów i ogarów.

Szczwacz to członek dawnej książęcej służby łowieckiej, specjalista w dziedzinie przygotowywania chartów i ogarów. W czasach feudalnych, szczwacz pełnił istotną rolę jako osoba wyspecjalizowana w przygotowywaniu narzędzi i psów do polowań. Jego głównym zadaniem było dopilnowanie, aby psy (ogary) były odpowiednio wyszkolone oraz zdolne do efektywnego współdziałania z myśliwymi podczas polowań. Oprócz tego szczwacz miał obowiązek sporządzania chartów, czyli specjalnych sieci używanych do polowań na ptaki. Jego zadania to również kontrola i przygotowanie innych narzędzi łowieckich, takich jak łuki, strzały oraz organizacja transportu zdobyczy i przechowywanie mięsa po zakończonych polowaniach.

W społeczeństwach feudalnych szczwacze cieszyli się dużym uznaniem ze względu na swoje umiejętności i szeroką wiedzę z zakresu łowiectwa. Usługi szczwaczy były cenione przez szlachtę i arystokrację, co często skutkowało pobieraniem opłat za ich usługi. Szczwacze często pełnili służbę u szlacheckich rodzin jako ich prywatni specjaliści od polowań, pomagając w organizacji i przeprowadzaniu dzikich polowań na terenie państwa feudalnego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj szczwacz w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

szydlarz

jeleń byk i kozioł noszący poroże zbudowane tylko z ostro zakończonych tyk (bez odnóg).

stójka

zatrzymanie się psa legawego w charakterystycznej pozie (z podniesioną przednią łapą) przed zwietrzoną zwierzyną.

strzał

wybuch ładunku prochowego, skupionego w pocisku broni myśliwskiej. Na pocisk w czasie lotu działa opór powietrza oraz siła przyciągania ziemskiego, co w dużym stopniu warunkuje kształt jego (...)

smycz

rzemień lub linka służąca do prowadzenia psa przy nodze.

skałka

ostry kawałek krzemienia do krzesania iskier w broni skałkowej.

szuwary

zarośla roślin zielonych (sitowie, tatarak itp.) nad brzegami stawów i jezior.

strzyc

1) o zającach i królikach: obgryzać rośliny;
2) o zającach, dzikach i jeleniowatych: nastawiać uszu.

strugi

przednie siekacze zająca i królika.

sprężyna powrotna

mechanizm w samoczynnej broni myśliwskiej, powodujący po strzale ruch części zamka ku przodowi w celu wprowadzenia naboju do komory nabojowej i zaryglowania zamka.

skupienie pocisków

odległość między poszczególnymi trafieniami w tarczę przy tym samym wycelowaniu (zob. rozrzut).