Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: słonka

słonka, słonka (Scolopax rusticola L.)

ptak łowny z rodziny brodźców, ma bardzo długi, prosty dziób i krótkie nogi, oczy osadzone wysoko w tyle głowy, upierzenie rdzawobrunatne z ciemniejszymi pręgami. Długość ciała 34-38 cm, rozpiętość skrzydeł 59- 65 cm. W Polsce pospolity ptak lęgowy, zamieszkuje podmokłe lasy mieszane; przylatuje w marcu, a odlatuje w październiku. Dwa legi: samica w naziemnym gnieździe składa 4 jaja, które wysiaduje przez 22 dni, pisklęta są zagniazdownikami. Na s. (klasycznie) poluje się na wiosennych ciągach i jesiennych przelotach.

Słonka (Tringa glareola) - ptak łowny z rodziny bekasowatych, charakteryzujący się długim, cienkim i lekko wygiętym dziobem oraz stosunkowo krótkimi nogami. Posiada upierzenie w kolorze brązowym z ciemnymi pręgami, a jego długość ciała mieści się w zakresie od 34 do 38 cm, a rozpiętość skrzydeł wynosi od 59 do 65 cm. W Polsce jest to ptak pospolity, zamieszkujący podmokłe lasy mieszane. Przylatuje na tereny lęgowe w marcu, natomiast odlatuje w październiku.

Samica słonki składa zazwyczaj 4 jaja, a okres wysiadywania trwa przez 22 dni. Pisklęta są zagniazdownikami. Polowanie na słonkę tradycyjnie odbywa się podczas wiosennych migracji i jesiennych przelotów. Wiosną ptaki te przelatują nad lasami i polami, natomiast jesienią tworzą duże stada, które można łatwo zaobserwować na niebie.

Charakterystyczną cechą słonek jest ich wyjątkowa zdolność szybkiego szybowania oraz gwałtownego skręcania w locie, co sprawia, że stanowią one trudne cele dla myśliwych. Efektywność polowania na słonki można osiągnąć zarówno przy pomocy psów myśliwskich, jak i poprzez wykorzystanie broni palnej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj słonka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

stroik

woabik na ptaki, rodzaj piaszczałki.

słupkować

o zającu i króliku: siadać na tylnych nogach (skokach).

smycz

rzemień lub linka służąca do prowadzenia psa przy nodze.

stanowisko myśliwskie stałe

specjalnie przygotowane miejsce oczekiwania na zwierzynę, np. kosz, ambona, czatownia itp.

stawka

noga lisa lub borsuka.

szczeć

uwłosienie ciała dzików.

siodło

charakterystyczna dla samców muflona biała plama po obu stronach grzbietu w okolicy ostatnich żeber.

sarna, sarna (Capreolus capreolus L.)

gatunek łowny z rodziny jeleniowatych z rzędu parzystokopytnych. Długość ciała 95-136 cm, wysokość barkowa 65-90 cm, dł. ogona 2-3,5 cm, ciężar 15- 30 kg. Ubarwienie latem rude, zimą (...)

sietnik

w dawnej Polsce członek służby łowieckiej, mający nadzór nad sieciami.

siedmnadziesta

kara pieniężna wynosząca 70 grzywien, nakładana w dawnej Polsce za wykroczenia przeciwko książęcemu prawu, w tym także za przestępstwa łowieckie.