Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: słonka

słonka, słonka (Scolopax rusticola L.)

ptak łowny z rodziny brodźców, ma bardzo długi, prosty dziób i krótkie nogi, oczy osadzone wysoko w tyle głowy, upierzenie rdzawobrunatne z ciemniejszymi pręgami. Długość ciała 34-38 cm, rozpiętość skrzydeł 59- 65 cm. W Polsce pospolity ptak lęgowy, zamieszkuje podmokłe lasy mieszane; przylatuje w marcu, a odlatuje w październiku. Dwa legi: samica w naziemnym gnieździe składa 4 jaja, które wysiaduje przez 22 dni, pisklęta są zagniazdownikami. Na s. (klasycznie) poluje się na wiosennych ciągach i jesiennych przelotach.

Słonka (Tringa glareola) - ptak łowny z rodziny bekasowatych, charakteryzujący się długim, cienkim i lekko wygiętym dziobem oraz stosunkowo krótkimi nogami. Posiada upierzenie w kolorze brązowym z ciemnymi pręgami, a jego długość ciała mieści się w zakresie od 34 do 38 cm, a rozpiętość skrzydeł wynosi od 59 do 65 cm. W Polsce jest to ptak pospolity, zamieszkujący podmokłe lasy mieszane. Przylatuje na tereny lęgowe w marcu, natomiast odlatuje w październiku.

Samica słonki składa zazwyczaj 4 jaja, a okres wysiadywania trwa przez 22 dni. Pisklęta są zagniazdownikami. Polowanie na słonkę tradycyjnie odbywa się podczas wiosennych migracji i jesiennych przelotów. Wiosną ptaki te przelatują nad lasami i polami, natomiast jesienią tworzą duże stada, które można łatwo zaobserwować na niebie.

Charakterystyczną cechą słonek jest ich wyjątkowa zdolność szybkiego szybowania oraz gwałtownego skręcania w locie, co sprawia, że stanowią one trudne cele dla myśliwych. Efektywność polowania na słonki można osiągnąć zarówno przy pomocy psów myśliwskich, jak i poprzez wykorzystanie broni palnej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj słonka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę S

zobacz pełną listę haseł

sadzić

o zwierzynie czworonożnej: szybko biec.

szczuć

gonić zwierzę chartami w polu.

sztych

iść na sztych: o zwierzynie idącej wprost na stanowisko myśliwego.

szuwary

zarośla roślin zielonych (sitowie, tatarak itp.) nad brzegami stawów i jezior.

skupienie pocisków

odległość między poszczególnymi trafieniami w tarczę przy tym samym wycelowaniu (zob. rozrzut).

szlifowanie, szlifowanie, czyhitanie, głucha pieśń

czwarta, ostatnia zwrotka pieśni głuszca; wówczas ptak głuchnie i można go podskoczyć na odległość strzału.

szczypce

dawniej kleszcze używane do łapania borsuków żywcem.

skałka

ostry kawałek krzemienia do krzesania iskier w broni skałkowej.

stanowić

o psach myśliwskich: zatrzymać w miejscu gonionego zwierza, dając myśliwemu możliwość dojścia i oddania strzału.

szarża

atak dzika na myśliwego, szczecina.