Definicja hasła: słonka
- słonka, słonka (Scolopax rusticola L.)
ptak łowny z rodziny brodźców, ma bardzo długi, prosty dziób i krótkie nogi, oczy osadzone wysoko w tyle głowy, upierzenie rdzawobrunatne z ciemniejszymi pręgami. Długość ciała 34-38 cm, rozpiętość skrzydeł 59- 65 cm. W Polsce pospolity ptak lęgowy, zamieszkuje podmokłe lasy mieszane; przylatuje w marcu, a odlatuje w październiku. Dwa legi: samica w naziemnym gnieździe składa 4 jaja, które wysiaduje przez 22 dni, pisklęta są zagniazdownikami. Na s. (klasycznie) poluje się na wiosennych ciągach i jesiennych przelotach.
Słonka (Tringa glareola) - ptak łowny z rodziny bekasowatych, charakteryzujący się długim, cienkim i lekko wygiętym dziobem oraz stosunkowo krótkimi nogami. Posiada upierzenie w kolorze brązowym z ciemnymi pręgami, a jego długość ciała mieści się w zakresie od 34 do 38 cm, a rozpiętość skrzydeł wynosi od 59 do 65 cm. W Polsce jest to ptak pospolity, zamieszkujący podmokłe lasy mieszane. Przylatuje na tereny lęgowe w marcu, natomiast odlatuje w październiku.
Samica słonki składa zazwyczaj 4 jaja, a okres wysiadywania trwa przez 22 dni. Pisklęta są zagniazdownikami. Polowanie na słonkę tradycyjnie odbywa się podczas wiosennych migracji i jesiennych przelotów. Wiosną ptaki te przelatują nad lasami i polami, natomiast jesienią tworzą duże stada, które można łatwo zaobserwować na niebie.
Charakterystyczną cechą słonek jest ich wyjątkowa zdolność szybkiego szybowania oraz gwałtownego skręcania w locie, co sprawia, że stanowią one trudne cele dla myśliwych. Efektywność polowania na słonki można osiągnąć zarówno przy pomocy psów myśliwskich, jak i poprzez wykorzystanie broni palnej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj słonka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- stroik
woabik na ptaki, rodzaj piaszczałki.
- strzałowe
opłata od pozyskanej zwierzyny.
- szyjka
węższa część łoża służąca za uchwyt broni.
- stanowisko
miejsce, na którym myśliwy oczekuje spotkania ze zwierzyną.
- szlifowanie, szlifowanie, czyhitanie, głucha pieśń
czwarta, ostatnia zwrotka pieśni głuszca; wówczas ptak głuchnie i można go podskoczyć na odległość strzału.
- szczypce
dawniej kleszcze używane do łapania borsuków żywcem.
- szarak
popularna nazwa zająca szaraka.
- sidło
pętla służąca kłusownikowi do łapania ptaków.
- szczenię
młody pies, wilk, lis, borsuk, jenot itd.
- składność broni
zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).