Definicja hasła: strój myśliwski
- strój myśliwski
1) oficjalny ubiór myśliwego członka PZŁ. Do stroju w pełnej gali nosi się odznaczenia łowieckie oraz sznur ozdobny (od prawego ramienia do pierwszego guzika zapinającego kurtkę) oraz kordelas;
2) ubiór myśliwego podczas polowań.
Strój myśliwski to oficjalny ubiór członka Polskiego Związku Łowieckiego (PZŁ) oraz ubiór noszony podczas polowań. Składa się z kurtki, spodni, kamizelki, krawata lub muszki, butów i czapki. Kurtka jest zazwyczaj wykonana z tworzywa sztucznego lub skóry, a jej kolor może być dostosowany do okoliczności. Spodnie są najczęściej zrobione z grubej bawełny lub tworzywa sztucznego i mają kieszenie na narzędzia myśliwskie. Kamizelka z kolei posiada liczne kieszenie na narzędzia myśliwskie oraz jest wykonana z tworzywa sztucznego lub skóry.
Do stroju myśliwskiego należy również nosić odznaczenia łowieckie oraz specjalne ozdoby takie jak sznur ozdobny (z prawego ramienia do pierwszego guzika zapinającego kurtkę) oraz kordelas. Odznaczenia łowieckie to specjalne odznaki przyznawane przez PZŁ członkom za długoletnią służbę lub inne osiągnięcia. Sznur ozdobny symbolizuje przywiązanie do tradycji łowiectwa i jest noszony tylko przez oficjalnych członków PZŁ, natomiast kordelas to tasiemka noszona na lewej stronie piersi, symbolizująca więzi między myśliwymi.
Podczas polowań strój myśliwski musi być dostosowany do warunków pogodowych i miejsca polowania. Kurtka powinna być wykonana z materiału odpornego na wilgoć i mrozy, a spodnie powinny mieć dodatkowe kieszenie na narzędzia myśliwskie. Buty winny być wygodne i wytrzymałe dla swobodnego poruszania się po polu, a dodatkowe elementy garderoby mogą obejmować rękawiczki, chusteczki lub chusty do noszenia narzędzi myśliwskich oraz okulary ochronne przed promieniami UV.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj strój myśliwski w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- smuż
skóra z zająca i królika.
- stopka
zakończenie kolby broni myśliwskiej.
- siać
o broni myśliwskiej mającej duży rozrzut.
- szczeć
uwłosienie ciała dzików.
- spust
język spustowy, umieszczony pod szyjką broni myśliwskiej; ściągnięcie go powoduje zwolnienie iglicy i strzał. Prawidłowa twardość spustu wynosi: pierwszy 1,7-1,9 kgm, drugi 1,9-2,1 (...)
- sarnina
dziczyzna z sarny.
- składność broni
zaleta broni, która zależy od dopasowania jej do budowy anatomicznej myśliwego (zob. dopasowywanie broni).
- sokolnictwo
układanie i polowanie z ptakami drapieżnymi (sokołami, jastrzębiami, a nawet orłami), szczególnie rozpowszechnione w średniowieczu. Młodego ptaka ukróca się, czyli przyzwyczaja do ludzi, (...)
- strzałowe
opłata od pozyskanej zwierzyny.
- sidło
pętla służąca kłusownikowi do łapania ptaków.