Definicja hasła: strój myśliwski
- strój myśliwski
1) oficjalny ubiór myśliwego członka PZŁ. Do stroju w pełnej gali nosi się odznaczenia łowieckie oraz sznur ozdobny (od prawego ramienia do pierwszego guzika zapinającego kurtkę) oraz kordelas;
2) ubiór myśliwego podczas polowań.
Strój myśliwski to oficjalny ubiór członka Polskiego Związku Łowieckiego (PZŁ) oraz ubiór noszony podczas polowań. Składa się z kurtki, spodni, kamizelki, krawata lub muszki, butów i czapki. Kurtka jest zazwyczaj wykonana z tworzywa sztucznego lub skóry, a jej kolor może być dostosowany do okoliczności. Spodnie są najczęściej zrobione z grubej bawełny lub tworzywa sztucznego i mają kieszenie na narzędzia myśliwskie. Kamizelka z kolei posiada liczne kieszenie na narzędzia myśliwskie oraz jest wykonana z tworzywa sztucznego lub skóry.
Do stroju myśliwskiego należy również nosić odznaczenia łowieckie oraz specjalne ozdoby takie jak sznur ozdobny (z prawego ramienia do pierwszego guzika zapinającego kurtkę) oraz kordelas. Odznaczenia łowieckie to specjalne odznaki przyznawane przez PZŁ członkom za długoletnią służbę lub inne osiągnięcia. Sznur ozdobny symbolizuje przywiązanie do tradycji łowiectwa i jest noszony tylko przez oficjalnych członków PZŁ, natomiast kordelas to tasiemka noszona na lewej stronie piersi, symbolizująca więzi między myśliwymi.
Podczas polowań strój myśliwski musi być dostosowany do warunków pogodowych i miejsca polowania. Kurtka powinna być wykonana z materiału odpornego na wilgoć i mrozy, a spodnie powinny mieć dodatkowe kieszenie na narzędzia myśliwskie. Buty winny być wygodne i wytrzymałe dla swobodnego poruszania się po polu, a dodatkowe elementy garderoby mogą obejmować rękawiczki, chusteczki lub chusty do noszenia narzędzi myśliwskich oraz okulary ochronne przed promieniami UV.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj strój myśliwski w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę S
- siedmnadziesta
kara pieniężna wynosząca 70 grzywien, nakładana w dawnej Polsce za wykroczenia przeciwko książęcemu prawu, w tym także za przestępstwa łowieckie.
- szpicak
samiec zwierzyny płowej, którego pierwsze poroże ma kształt szpiców.
- szronowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku tropienia zwierzyny po białej stopie.
- sak
dawny rodzaj sieci do łapania ptaków.
- strzyżak jeleni, strzyżak jeleni, mucha jelenia
szkodliwa muchówka, pasożyt zewnętrzny jelenie, żywi się jego krwią, obłamuje sobie skrzydła w jego sierści. Występuje tam, gdzie licznie bytują jelenie.
- szable
dolne kły samca dzika (razem z fajkami tworzą oręż - trofeum z dzika).
- składanie się
czynność polegająca na włożeniu stopki broni w dołek strzelecki i naprowadzeniu przyrządów celowniczych na cel.
- szlifowanie, szlifowanie, czyhitanie, głucha pieśń
czwarta, ostatnia zwrotka pieśni głuszca; wówczas ptak głuchnie i można go podskoczyć na odległość strzału.
- suka
samica psa, borsuka, jenota i lisa.
- sanki
pojazd na płozach ciągnięty przez konia, często używany przez myśliwych w zimie do polowania z podjazdu.